=========================================================
DUBBING ROKU
1.101 Dalmatyńczyków (One Hundred and One Dalmatians) - USA 1960 reż. Wolfgang Reitherman, Hamilton S. Luske i Clyde Geronimi
Wersja polska: Studio Opracowań Filmowych oddział w Łodzi
Reżyseria: Maria Piotrowska
Tekst: Janina Balkiewicz
Dźwięk: Anatol Łapuchowski
Montaż: Łucja Kryńska
Czika – Alicja Krawczykowna,
Pongo – Maciej Małek,
Cruella de Mon – Maria Górecka,
Właścicielka Cziki – Barbara Dzido,
Właściciel Ponga i kot – Andrzej Herder,
Niania – Helena Wilczyńska,
Baryła – Sławomir Misiurewicz,
Nochal – Bohdan Wróblewski,
Pies Pułkownik – Aleksander Fogiel,
Koń – Ludwik Benoit,
Dog – Andrzej Satiuk,
Krowa – Maria Białobrzeska,
Ksiądz – Jerzy Przybylski



Chikka mówiła po polsku głosem Alicji Krawczykówny .


Pongo mówił głosem Macieja Małka.


Cruella De Mon -to niezapomniany głos Marii Góreckiej .


Barbara Dzido dubbingowała właścicielkę Chikki.



Właściciel Ponga i kot -przemawiali głosem Andrzeja Herdera.


Niania mówiła głosem Heleny Wilczyńskiej.


Baryła to głos Sławomira Misiurewicza (tu w "Stawce większej niż życie").


Bohdan Wróblewski podkładał głos pod postać Nochala.


Pies pułkownik to Aleksander Fogiel.


Konia dubbingował Ludwik Benoit.


Słynny śpiewak operowy Andrzej Saciuk to dog.


Krowa mówiła głosem Marii Białobrzeskiej .


Ksiądz przemówił głosem Jerzego Przybylskiego.
"... Pongo, przystojny pies dalmatyński, doprowadza do spotkania swego pana Rogera z Anitą, właścicielką uroczej suczki tejże rasy. Roger i Anita pobierają się, a para dalmatyńczyków zostaje wkrótce rodzicami 15 prześlicznych szczeniąt. Niestety, chciwa i pozbawiona skrupułów Cruella De Mon wynajmuje dwóch zbirów, którzy porywają szczeniaki do ponurego zamczyska, gdzie przebywają już 84 inne szczenięta. Cruella zamierza uszyć sobie futro z ich skór, ale do akcji ratunkowej wyruszają już inne zwierzęta powiadomione przez psy londyńskie. Wkrótce 101 szczeniaków wyprowadzonych zostaje z zamku przez kota - sierżanta Tibbsa, za pomocą emerytowanego owczarka Pułkownika i konia. Długa i pełna niebezpieczeństw droga powrotna, w czasie której pieskom zagraża pościg Cruelli, znajduje wreszcie szczęśliwy finał w domu Rogera i Anity, którzy przygarniają całą gromadę 101 dalmatyńczyków..." (FSP)
Dla autora najwspanialszy polski dubbing . Każda najmniejsza rólka obsadzona została bezbłędnie! Zasługa w tym niewątpliwie Marii Piotrowskiej - reżyser polskiej wersji. Każda rola zróżnicowana głosowo,tak jak trzeba. Cudowne głosy łódzkich aktorów i wspaniała kreacja złowieszczej Cruelli De Mon w wykonaniu niezapomnianej Marii Góreckiej.
[Czytelniku,jeśli będziesz oglądał ten film to wystrzegaj się nowej wersji dubbingowej!! Jest ona doskonałym przykładem jak aktorzy mogą położyć film].
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
2.Gwiazdy w morzu (Kakoje ono, morie? = Какое оно, море?) - ZSRR 1965 r. reż. Eduard Boczarow
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka
dialogi - Krystyna Uniechowska
dźwięk - Jerzy Bolesławski
montaż - Irma Janikowska
kier. prod - Ryszard Kowalski
Saszuk - Andrej Bucharow - Gwidon Zlatkes
Anusia - Tania Antypina - Elżbieta Zapolska
Żorka - Wasilij Szukszyn - Zygmunt Listkiewicz
Iwan Daniłowicz - Nikołaj Kriuczkow - Stefan Śródka
Nastia - Lidia Fiedosiejewna - Małgorzata Leśniewska
Fiodor - Wilor Kuzniecow - Józef Kalita
Ignat - Wadim Zacharczenko - Gustaw Lutkiewicz
matka Anusi, Ludmiła - Swietłana Drużynina - Ludmiła Łączyńska
ojciec Anusi - Stanisław Lubszin - Andrzej Żarnecki

"... Nadszedł okres połowów, członkowie spółdzielni rybackiej opuszczają swą wioskę i zamieszkują w domku nad morzem. Jest z nimi po raz pierwszy 6-letni Saszuk. Chłopiec stara się jak może pomagać rybakom. Wbrew zakazom matki, zajmującej się przygotowywaniem posiłków dla całej kolonii, zawiera przyjaźń z rybakiem Żorką, szczerym i uczciwym człowiekiem, choć ponura mina i zła sława kryminalisty zdają się wykluczać dobry wpływ na dziecko. Towarzyszką zabaw Saszuka stanie się również Anusia, córeczka bawiącego tu na urlopie astrofizyka. Samochód ojca Anusi zabierze pewnego dnia matkę Saszuka do szpitala - chłopiec będzie się starał zastąpić ją w kucharskich obowiązkach i nikt spośród rybaków nie powiadomi go jak mizerny okazał się wynik owych kulinarnych usiłowań. Wyjeżdża wreszcie Anusia - jej matka wyrzuca przez okno samochodu prezent Saszuka, ostrzegając dziewczynkę by nie zadawała się na przyszłość z byle kim. Sam nad pełnym tajemnic morzem - chłopiec puszcza wodze fantazji: i oto ogarnięty znieczulicą człowiek, który odmówił przewiezienia matki do szpitala, sam proponuje swój samochód, oto żona astrofizyka z dobrym uśmiechem wręcza chłopcu piękny prezent..." (FSP)
"Świat myśli i uczuć sześcioletniego chłopca z nadmorskiej osady rybackiej.Bezpośrednie,liryczne.." [F]
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za odszukanie i spisanie z taśmy filmowej twórców wersji polskiej.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.Operacja "Y"- (Opieracija "Y" i drugije prikluczenija Szurika = Операция "Ы" и другие приключения Шурика) - ZSRR 1965 reż. Leonid Gajdaj

Nowela "Pomocnik"
W okresie wakacyjnym Szurik, niepozorny, życzliwy wobec świata i ludzi, łączący w sobie naiwność i szczególnego rodzaju spryt student moskiewski pracuje na dużej budowie. Pewnego dnia zgłosi się doń pomocnik - zwaliste chłopisko, grubianin, chuligan i osiłek, skazany na kilkanaście dni aresztu i przysłany na budowę przez milicję. Walka między owym Goliatem i Dawidem-Szurikiem zakończy się pełnym zwycięstwem tego ostatniego.

Nowela "Obsesja"
Gorączka egzaminacyjna ogarnia nawet najspokojniejszych studentów. Szurik w rękach napotkanej na ulicy dziewczyny postrzega otwarty zeszyt i ... już nie potrafi oderwać zeń wzroku. Jak w transie młodzi przemierzają ulice, nie wiedząc o sobie uczą się wspólnie w mieszkaniu dziewczyny - i dopiero po zdanym egzaminie zawierają znajomość, w której niebagatelną rolę odegra uczucie...

Nowela "Operacja Y"
Pełniąc funkcje nocnego stróża Szurik stanie się ofiarą trzech niezbyt zaradnych włamywaczy. Jego energia i spryt - a także sprzyjające młodzianowi szczęście - pomogą mu unieszkodliwić opryszków, którzy owa feralną dla nich noc zakończa w komisariacie. (FSP)
"Trzy barwne nowele utrzymane w stylu burleski o aktualnych akcentach. Humor niezbyt skomplikowany, ale dużo werwy, świeżości i młodzieńczego rozpędu. Nowela środkowa była wyświetlana na ostatnim festiwalu w Krakowie i uzyskała tam nagrodę Srebrnego Smoka.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
4.Czy macie w domu lwa?- (Máte doma lva? ) - CSRS 1964 reż. Pavel Hobl
reż. dubb. -Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
piosenki śpiewają: Danuta Rinn, K. Wieczorek, Kazimierz Brusikiewicz, Andrzej Gawroński

"... Pewnego dnia Pepik i Honzik udali się jak zwykle do przedszkola. Ale przedszkole okazało się zamknięte z powodu epidemii. Chłopcy wyruszyli więc na poszukiwanie przygód na ulicach Pragi. Najpierw zastępują milicjanta na ruchliwym skrzyżowaniu, potem spotykają malarza, którego farby maja cudowne właściwości: namalowany czerwony helikopter unosi się w powietrzu, domy i ulice nabierają kolorów, stworzone kilku pociągnięciami pędzla słońce zmienia zupełnie nastrój miasta. Chłopcy spotykają strasznego psa, który zostaje ich przyjacielem i prowadzi do muzeum, gdzie przeżywają mnóstwo nadzwyczajnych przygód. Spotykają dziwną, bardzo tajemniczą dziewczynkę, która zdradza im tajemnicę fontanny i zaczarowanej orkiestry. Dzięki zaklęciu "Jehudymenuhin" chłopcy wyzwalają muzyków, po czym udają się do starego ratusza, gdzie uczestniczą w zebraniu duchów, udzielając im swoich rad. Ratują jeszcze samochody w miasteczku samochodowym, a wieczorem znów trafiają przed drzwi przedszkola, skąd zabiera ich ojciec. W domu czeka mama z prezentami..." (FSP)
"Przygody dwóch praskich przedszkolaków, którym udało się cały dzień spędzić na samodzielnej wędrówce po mieście. Film nagrodzony na weneckim festiwalu filmów dziecięcych, w roku 1964.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
5.Zielone światło (Zielonyj ogoniok = Зелёный огонёк) - ZSRR 1964 reż. Willen Azarow

"... Siergiej podejmuje pierwszą w swym życiu pracę: otrzymuje najgorszy spośród wszystkich istniejących w bazie samochód i wyrusza na ulice Moskwy jako taksówkarz. Pierwszą pasażerką okazuje się Ira, która przyjechała aż z Syberii, by wstąpić do szkoły muzycznej. Siergiej pomaga jej kupić parasol w salonie dla nowożeńców, gdzie biorą go za narzeczonego dziewczyny. Inny pasażer, młody człowiek z książką, jest krańcowo roztargniony. Gdy Sergiej wysiada na chwilę z samochodu - pojazd rusza sam, pędzi przez ulice coraz szybciej, ale pasażer niczego nie zauważa. Wreszcie, kiedy już zostaje odwieziony na miejsce, pozostawia w taksówce książkę, w której był zaczytany. Siergiej odwozi zgubę właścicielowi i otrzymuje kolejne polecenie: nowy pasażer jest chirurgiem i ma właśnie operację, więc Sergiej musi jechać do narzeczonej lekarza i wystąpić razem z nią w sklepie dla nowożeńców w charakterze narzeczonego, wzbudzając podejrzenia i zdumienie personelu sklepowego, który jeszcze go pamięta jako narzeczonego innej. Przypadkowo Siergiej spotyka znów Irę, ale przebywa z nią niedługo, bo pasażerowie nie dają mu spokoju ani na chwilę. Wieczorem Ira odjeżdża pociągiem do domu; Sergiej obiecuje, że przyjedzie na dworzec. Niestety, ostatni pasażer jest tak bezradny, że Sergiej musi mu pomóc - i spóźnia się na pociąg. Przezorna Ira skomunikowała się jednak z jego kolegą, pozostawiając swój adres. W ten sposób łączność między parą bohaterów zostaje zachowana..." (FSP)
"Komedia liryczna o pierwszym dniu pracy młodego kierowcy i ostatnim-starej taksówki, obdarzonej głosem i własnym spojrzeniem na wydarzenia powszedniego dnia Moskwy.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
6.Nieśmiały w akcji (Zajczik = Зайчик) - ZSRR 1964 reż. Leonid Bykow
reż.dubb. - Izabela Falewiczowa
Zając - Leonid Bykow - Marian Opania,
Natasza - Olga Krasina - Maria Broniewska,
Szabasznikow - Igor Gorbaczew - Aleksander Dzwonkowski,
dyrektor teatru - Siergiej Filipow - Stefan Witas,
inspicjent - Georgij Wicin - Marian Kociniak,
imitator - Aleksander Smirnow - Mieczysław Czechowicz,
hrabia Nulin - Igor Dimitrijew - Saturnin Żurawski,
Patronczikow - L. Stiepanow - Tadeusz Surowa,
aktorka - G. Bogdanowa-Czesnokowa - Wanda Łuczycka,...

"... Zając - charakteryzator w teatrze, którego zespołu w żadnym wypadku nie można posądzić o nadmiar artystycznych ambicji - jest człowiekiem niepozornym, delikatnym i chorobliwie nieśmiałym. Pewnego dnia dowiaduje się, że jest ciężko chory i że pozostał mu zaledwie miesiąc życia. Nieświadom faktu, że owa fatalna diagnoza jest wynikiem pomyłki, Zając postanawia zapisać się w pamięci potomnych czynami, które by zjednały mu szacunek i poważanie. Postanawia więc stworzyć dla dzieciarni miejsce do zabaw na podwórzu swego domu. Tu jednak napotyka na sprzeciw ze strony dyrektora teatru. Zając podejmuje rękawicę i - choć nadal nie przestaje prześladować go pech - prośbą, groźbą lub podstępem pokonuje opór dyrektora oraz wielu innych biurokratów i kacyków. Triumf Zająca - społecznika zbiegnie się z jego sukcesem osobistym: nie bez nieporozumień i perypetii wprawdzie - zdobędzie jednak sympatię i serce lekceważącej go niegdyś Nataszy..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
7.Gdzie jesteś Maksymie (Gdie ty tiepier´, Maksim? = Где ты теперь, Максим?) - ZSRR 1964 reż. Edmond Kieosajan
reż. dubb. - Romuald Drobaczyński
dialogi - Janina Balkiewicz i Jan Czarny
dźwięk - Anatol Łapuchowski
montaż - Henryka Gniewkowska
Maksym - Boris Tokariew - Zbigniew Płoszaj
oraz: Wanda Chwiałkowska, Andrzej Herder, Alicja Krawczykówna, Maciej Małek,
Ewa Mirowska, Michał Szewczyk, Barbara Wałkówna-Zbiróg, Józef Zbiróg i inni

"... Kończy się wojna. Szesnastoletni Maksym ucieka od ewakuowanej na wieś matki do zniszczonego przez hitlerowców miasta. Stara się odszukać swego przyjaciela, bezskutecznie jednak: rodzice Gienki zginęli, o nim samym słuch zaginął. Maksym zamieszkuje w hotelu robotniczym, rozpoczyna pracę. Jego pierwszy zwierzchnik okazuje się kombinatorem - Maksym porzuca zajęcie ładowacza, zostaje pomocnikiem murarza. Nawiązuje kontakt z pracującym przy budowie elektrowni ojczymem, człowiekiem surowym, lecz serdecznym i troskliwym wobec chłopca. Pierwsze przelotne uczucie do pięknej lecz próżnej Alki - ustępuje miejsca szczerej przyjaźni wobec Dinki o przezwisku Ryś - 15-letniej sieroty, córki poległego podczas wojny kapitana kontrtorpedowca. Los dziewczyny przypomina los jej przyjaciela: Dinka ucieka od swojej ciotki, dość ma poniżeń, pragnie rozpocząć samodzielne życie, chce wyjechać do Rygi i tam skończyć szkołę morską. Płyną tygodnie, miesiące. Do miasta przyjeżdża matka Maksyma, jego brat. Odnajduje się wreszcie Gienka, przyjaciel z lat dzieciństwa.
Od tamtych czasów minęło 20 lat. Gdzie jesteś teraz Maksymie? - brzmią słowa kończącej film piosenki..." (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za odszukanie i spisanie z taśmy filmowej twórców wersji polskiej.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
8.Iwono, gola!- (Ivana v útoku) - CSRS 1964 reż. Josef Pinkava
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek
Iwona Petru - K. Badziak,
Igor Petru - Vlastimil Vidlicka - P. Ostalczyk,
ich ojciec - Rudolf Jurda - Józef Zbiróg,
ich matka - Eva Matalova - Barbara Wałkówna,
Franciszek - Jiri Kudela - K. Laskowski,
trener - Vladimir Honig - Kazimierz Iwiński,
nauczycielka - Marie Durnova - Barbara Dzido,...

"... Iwona i Igor są rodzeństwem. Ich wielką wspólną pasją jest piłka nożna. Koledzy Igora chętnie grają z jego siostrzyczką, ale kiedy dochodzi do meczu z rywalizującą drużyną - Iwona musi opuszczać boisko: nikt nie zgodzi się na grę w piłkę nożną z dziewczyną. Odkąd młodzi futboliści zwrócili na siebie uwagę zawodowego trenera, który podjął się szkolić drużynę - Iwona może już tylko ze smutkiem przypatrywać się ich grze. Nadchodzi wreszcie ważny dla chłopców dzień: drużyna spotka się z renomowanym przeciwnikiem. Ale jeden ze skrzydłowych nie może wziąć udziału w meczu. Igor wpada na pomysł zastąpienia go swoją siostrą. Z ostrzyżoną głową dziewczynka staje przed trenerem, ten zgadza się włączyć ją do drużyny, myśląc, że nowy skrzydłowy jest bratem Igora. Iwona gra znakomicie. Ale prawda wychodzi na jaw - speszona dziewczynka opuszcza boisko. Zrozumie, że nie może grać z chłopcami. Dręczy ją jednak pytanie: dlaczego nikt nie wymyślił tak fascynującej gry dla dziewcząt? ..." (FSP)
"Barwny film sportowy dla młodzieży. Bohaterką jest dziewczynka pasjonująca się gra w piłkę nożną. Lew Św.Marka za najlepszy film dla starszych dzieci na Festiwalu Filmów Dziecięcych i Młodzieżowych w Wenecji-1964.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
9.Prometeusz z Dalmacji (Prometej s otoka Visevice) - Jug. 1964 reż. Vatroslav Mimica
reż.dubb. Maria Olejniczak
dialogi - Krystyna Uniechowska
dźwięk - Jerzy Bolesławski
montaż - Henryka Meldner
kier. prod. - Ryszard Kowalski
- Małgorzata Leśniewska, Joanna Wołłejko, Jan Żardecki, Maciej Maciejewski, Kazimierz Wichniarz, ...

"... Mate Bakula, dyrektor wielkiego zakładu przemysłowego, wyjeżdża z żoną do Dalmacji na uroczystość odsłonięcia pomnika na rodzinnej wyspie. Spotyka tu ludzi, z których uporem i zacofaniem kiedyś zawzięcie walczył. Przeżywa na nowo śmierć przyjaciela, który zginął w partyzantce, małżeństwo z jego siostrą, czasy nędzy i mroku kamiennej wyspy, na której pragnął założyć elektryczność nie mając na to środków ani dostatecznego poparcia mieszkańców. Przypomina sobie utarczki z teściem, który nie wierzył w przyszłość wyspy, obserwował natomiast rozkład rodziny Mate. W przeżyciach tych Mate jest znów samotny jak dawniej. Atrakcyjna i troskliwa żona nie ma z nim dość bliskiego kontaktu duchowego, podobnie jak nie miała pierwsza żona, która nie wytrzymała trudów życia z człowiekiem o twardym charakterze, poświęcającym się dla innych. Nie znajdując kontaktu z ludźmi, Mate uświadamia sobie jednak obiektywna wartość swoich czynów - elektryczność podniosła stopę życiową wyspy, zaś przykład Mate podziałał na młodego chłopca, który spotykając mnóstwo przeszkód znów snuje plany w sprawie przyszłości wyspy..."
"Opowieść o dwóch dniach życia dyrektora wielkiego zakładu przemysłowego,który pod wpływem przyjazdu na rodzinną wyspę wspomina wydarzenia sprzed dwudziestu lat,dokonując swoistego rozrachunku z dotychczasowym życiem..." [F]
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za odszukanie i spisanie z taśmy filmowej twórców wersji polskiej.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
10.Kim pan jest,doktorze Sorge?- (Qui etes-vous mr. Sorge?) - Fr-Wł-Jap. 1960 reż. Yves Campi
reż.dubb.Seweryn Nowicki
Ryszard Sorge – Thomas Holtzmann – Mariusz Dmochowski
Baronowa Sakurai – Keiko Kisi – Krystyna Miecikówna
Hans Otto Meissner – Hans Otto Meissner – Mieczysław Pawlikowski
Pułkownik Fujimori – Eitaro Osawa – Ignacy Machowski
Serge de Branowski – Jacques Berthier – Czesław Byczewski
Edith de Branowski – Françoise Spira – Wanda Majer
Anna Klausen – Nadine Basile – Alicja Pawlicka
Max Klausen – Mario Adorf – Tadeusz Bartosik
Lilly Braun – Ingrid van Bergen – Aleksandra Zawieruszanka
Hidemi Ozaki – Akira Yamauchi – Edmund Fetting
generał Wolf – Rolf Kutschera – Cezary Julski
Von Ack – Wilhelm Borchert – O. Sutarzewicz
Elza Wolf – Adelheid Seeck – Barbara Drapińska
Meissinger – Boy Gobert – Mieczysław Voit

"... Tym razem zadanie Richarda Sorge, występującego w roli zagorzałego faszysty, korespondenta dziennika "Frankfurter Zeitung" i paru innych pism,polega na zorganizowaniu radzieckiej siatki wywiadowczej w Japonii. Tworzy on tzw. grupę Ramsay, w której skład wejdzie czterech ludzi: Serge de Branowski, Serb posiadający obywatelstwo francuskie, oficjalnie - korespondent paryskiego tygodnika "Vu" i agencji "Havas", ożeniony z francuską komunistką Edith; Max Klausen - mieszkaniec Berlina, doskonały radiotelegrafista przeszkolony przez wywiad radziecki, oficjalnie przedstawiciel niemieckich firm handlowych w Japonii, ożeniony z Rosjanka Anną; Ozumi Ozaki - intelektualista, dziennikarz i poeta, z przekonań pacyfista, osobisty doradca premiera rządu cesarskiego - księcia Konoye; i wreszcie Yotoku Miaggy - młody malarz, często przebywający w środowisku japońskich polityków i generałów. To samo środowisko, a także otoczenie hitlerowskiego ambasadora w Tokio, zachwyca się urokiem, erudycją i talentem dziennikarskim Richarda Sorge. Ambasador Wolf jest przyjacielem Sorge, jego żona Elsa darzy go swą sympatią. Piękna sekretarka ambasady, fanatyczna wielbicielka idei fuhrera Lili Braun, jest również wielbicielką szefa grupy Ramsay. Tymczasem grupa działa: radzieccy radiotelegrafiści z Syberii odbierają sygnały przenośnej radiostacji Klausena. Ten ostatni popełnia nieostrożność, która może walnie pomóc szefowi japońskiego kontrwywiadu, płk Fujimori, w ujęciu całej siatki: gubi teczkę z ważnymi dokumentami. Sorge nie traci głowy - zaprzestaje wszelkiej działalności i wyjeżdża jako korespondent wojenny do Chin. Po roku wraca do Japonii. Fujimori jest zaniepokojony: ktoś przekazuje stale inne ważne informacje. Sorge poznaje piękną baronową Sakaurai: nie wie, że baronowa jest narzędziem w ręku Fujimori. Ale Japonka, oczarowana osobowością Sorge, pomaga mu miast zdemaskować. Sorge powiadamia Moskwę o planowanym ataku Niemiec na ZSRR, przekazuje cenną wiadomość o powstrzymaniu się Japonii przed współudziałem w agresji, co pozwala dowództwu radzieckiemu skierować wojska znad granicy mandżurskiej na front zachodni. Grupa Ramsay pracuje jednak w coraz trudniejszych warunkach. Aresztowany Miaggy "sypie": Fujimori ma już pod kluczem Ozakiego i Branowskiego, potem przychodzi kolej na Klausena i jego żonę. 7 listopada 1944 r. w tokijskim więzieniu Suchamo powieszono Richarda Sorge. Ale - czy naprawdę? ..." (FSP)
"Głośny sensacyjny film o asie radzieckiego wywiadu, działającym w latach ostatniej wojny w Japonii. Szerokoekranowy, zdubbingowany.." [F]
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie obsady dubbingowej do tego filmu.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
11.Dzielnica kruków (Kvarteret Korpen) - Szwecja reż. Bo Widerberg
reż. dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
Anders - Thommy Berggren - Andrzej Wykrętowicz,
jego ojciec - Keve Hjelm - Mariusz Dmochowski,
jego matka - Emy Storm - Janina Szydłowska,
Sixten - Ingvar Hirdwall - Maciej Duriasz,
Elsie - Christina Framback - Jadwiga Barańska,
sąsiadka - Agneta Prytz - Jadwiga Szymalanka,...

"... Szwecja, Malmo, rok 1936. Anders, młody robotnik, mieszka razem z rodzicami w starym, ponurym mieszkaniu w robotniczej dzielnicy. Ojciec, życiowy niedorajda, w przeszłości komiwojażer, nie pracuje; wspomina dawne czasy topiąc w alkoholu swe żale i pretensje do świata. Matka urabia ręce po łokcie chcąc utrzymać dom - pierze i sprząta u ludzi. Zarabia też Anders. Ale życie jest ciężkie, pieniędzy mało, niewiele przyjemności, na które mogą sobie pozwolić, i jeszcze mniej nadziei. Anders marzy, aby zostać pisarzem. W chwilach wolnych od pracy pisze. O swoich nadziejach i marzeniach opowiada przyjacielowi Sixtenowi, swojej dziewczynie Elsie. Czasy są ciężkie. W Hiszpanii toczy się wojna domowa, w Niemczech coraz butniej poczynają sobie hitlerowcy. Anders jest niepełnoletni. Nie ma prawa brać udziału w nadchodzących wyborach do rikstagu. Ale za jego namową matka oddaje głos na socjaldemokratów. Głosuje z nadzieją na zmiany, które być może pozwolą jej synowi zostać w przyszłości pisarzem. Anders posyła pierwszy rękopis do Sztokholmu. Wkrótce, na wezwanie wydawcy, udaje się do stolicy. Spotyka go zawód. Jego książka nie zostanie wydrukowana. Wydawca widzi w debiucie młodego robotnika przebłyski talentu, ale radzi dużo pracować, kształcić się. Anders nie może sobie na to pozwolić. Wraca do Dzielnicy Kruków. Nie potrafi jednak żyć bez perspektywy, postanawia zmienić życie. Mimo, że Elsie jest w ciąży i że rodzina namawia go, aby się z nią ożenił, Anders decyduje się na wyjazd. Razem ze swoim przyjacielem Sixtenem porzuca Dzielnicę Kruków na zawsze..." (FSP)
"Ojciec mitoman i pijak, matka-sprzątaczka, syn-początkujący pisarz. Ostry, surowy realizm, świetny rysunek postaci, bogactwo obserwacji społecznych, psychologicznych, moralnych. Obraz Szwecji na krótko przed ostatnią wojną.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
12.Śmierć Belli (La mort de Belle) - Franc. 1961 r. reż. Eduard Molinaro

"... W spokojnej willi niedaleko Genewy mieszka nauczyciel z liceum dla dziewcząt, jego żona oraz sublokatorka - piękna Amerykanka Bella. Pewnego wieczoru pan domu, Stephane Blanchon, pozostał w willi sam z Bellą. Nazajutrz znaleziono Bellę zamordowaną w jej pokoju. Dowiaduje się o tym cała okolica. Stephane żyje w pogłębiającej się atmosferze podejrzeń. Musi opuścić szkołę. Na drzwiach garażu pojawia się napis "morderca". Pozornie spokojna żona także nie jest pewna jego niewinności. Prawnicy, zajmujący się sprawą, nie ukrywają swej pogardy dla Blanchona, który nie ma alibi, nie umie się bronić, wskutek narastających kompleksów coraz bardziej zamyka się w sobie. Przypomina sobie chwile spędzone z Bellą. Okazuje się, że darzył ją na wpół uświadomionym uczuciem. W atmosferze powszechnego potępienia Blanchon sam zaczyna poczuwać się do winy. Pewnego dnia w Genewie, po wypiciu pewnej ilości alkoholu, zaprasza do swojego pokoju sekretarkę z sądu, po czym dusi ją w taki sam sposób, jakim posłużył się morderca Belli. Tymczasem autentyczny morderca dziewczyny odnajduje się. Jest nim spokojny staruszek, sąsiad Blanchona, który go najgłośniej potępiał..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
13.Uwaga,czarny kot (Ot siemi do dwienadcati = От семи до двенадцати) - ZSRR 1965 reż. Chasan Bakajew (1); Jekatierina Narodicka i Jurij Fridman (2, 3)
reż. dubb. - Romuald Drobaczyński
Nowela "Najlepsza klasa"
- brak danych dubbingowych
Nowela "Czarny kot"
- Boria - Sasza Gurow - E. Walczak,
Alik - Misza Mołokojedow - A. Zefik,
babcia Alika - Zoja Fiedorowa - Zofia Wilczyńska,
mama Borisa - Nina Agapowa - Barbara Wałkówna,
ojciec Borisa - Danił Nietrebin - Bogusław Sochnacki,
Nowela "Parasol"
Dimka - Igor Agapkin - P. Ostalczyk,
Tolek - Żenia Orłow - Tomasz Fogiel,
Sławek - Jura Titow - J. Żywiecki,
Andriuszka - Sierioża Szałajewski - Stanisław Kaczanowski,
Lusia - Lena Pronina - J. Janiszewska,
mama - Ludmiła Szagałowa - Iwona Słoczyńska,
tata - Walentin Zubkow - Czesław Przybyła,...

Nowela I - Klasa V B dzieli się na dwa wrogie, zaciekle zwalczające się obozy. Podczas wielkiej bitwy w parku, wśród ruin starego zamku, zachodzi jednak wydarzenie, które położy kres zadawnionej waśni: przeciwników zafrapuje kamera, którą posłużył się zapalony filmowiec amator dla sfilmowania z ukrycia owej, rozgrywającej się w malowniczym plenerze, potyczki. Teraz już wszyscy wspólnie będą zastanawiać się nad tym, co by tu jeszcze sfilmować.
Nowela II - Byczkow, lokalna sława piłkarska, odczuwa paniczny lęk przed czarnym kotem. Dwaj młodzi wielbiciele bramkarza usuwają więc z jego drogi "przynoszące nieszczęście" zwierzę. Ale co z nim począć ? Po nieudanych próbach z własnymi rodzinami, które nie chcą uznać za domownika psotnego - na dodatek czarnego - czworonoga, chłopcy zabierają sierotę na mecz. W ostatniej minucie gry Byczkow dostrzega swego "prześladowcę", kamienieje... i piłka wpada do bramki.
Nowela III - Pada ulewny deszcz. Dwaj chłopcy, bojąc się o swe, przygotowane na jutrzejsze święto ubranka - pożyczają od nieznajomej parasol, zobowiązując się zwrócić go nazajutrz rano, Muszą jednak użyczyć go koledze, ten z kolei nie żałuje parasola przemokniętej dziewczynce. Lusia zobowiązuje się zwrócić chłopcu parasol, wraca do domu - i tu okazuje się, że przed ulewą chroniła ją własność rodziców; to oni bowiem wypożyczyli parasol nieznajomym pionierom. Tak, ale chłopiec, który poratował dziewczynkę o tym nie wie, a słowo się rzekło... W tajemnicy przed matką, która nie widzi potrzeby zwracania swej własności, Lusia wymyka się rano do swego wybawcy, ten spieszy z parasolem do dwóch chłopców, którzy z kolei zwracają go rodzicom Lusi.
"Trzy barwne komediowe nowele przeznaczone dla dziecięcej widowni, "od lat siedmiu do dwunastu" - jak głosi oryginalny tytuł tego filmu. Debiuty reżyserskie młodych absolwentów WGIK-u.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
14.Sposób na kobiety (The Knack... and how to get it) - Ang. 1965 reż. Richard Lester
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka
Nancy - Rita Tushingham - Alicja Pawlicka,
Tolen - Ray Brooks - Roman Wilhelmi,
Colin - Michael Crawford - Mieczysław Gajda,
Tom - Donald Donelly - Henryk Boukołowski,...

"... Colin, młody sfrustrowany nauczyciel, jest właścicielem domu w Londynie. Jednym z jego lokatorów jest Tolen, młodzieniec znający sposób na kobiety, które w długiej kolejce wyczekują na chwilę, kiedy je przyjmie i uszczęśliwi. Pełen podziwu Colin błaga szczęśliwego wybrańca losu, aby zdradził mu swój sekret i podał receptę "sposobu na kobiety". Tymczasem w domu Colina pojawia się Tom, szukający pokoju do wynajęcia. Ponieważ jest uczulony na kolor brązowy - zabiera się natychmiast do przemalowywania ścian i sufitów na biało. Colin dochodzi do wniosku, że osiągnie powodzenie u kobiet, jeśli będzie miał odpowiednie, szerokie i wygodne łóżko. Razem z Tomem udają się do handlarza starzyzną aby kupić łóżko. Po drodze spotykają Nancy - młodą dziewczynę z prowincji, która dopiero przyjechała do Londynu i poszukuje Y.W.C.A. (Towarzystwo Opieki nad dziewczętami). Cała trójka z olbrzymim łóżkiem wędruje przez Londyn. Łóżko służy im jako wehikuł i nawet jako łódź przy przeprawie przez Tamizę. W domu Tolen postanawia zademonstrować przed Colinem sposób zdobywania kobiet. Idealnym obiektem wydaje mu się Nancy. Zaczyna uwodzić dziewczynę najpierw w domu, potem w parku - dokąd się wszyscy udają. Nancy ulega czarowi Tolena, ale w pewnej chwili mdleje. Kiedy wraca do przytomności jest przekonana, że została zgwałcona. Colin i Tom prześladują Tolena, Nancy biegnie przez ulicę głośno wołając: "gwałcą!". W końcu Nancy i Colin stwierdzają, że się sobie podobają. Uwodziciel Tolen jest wściekły, Colin wyzwala się wreszcie ze swego erotycznego kompleksu, Nancy znajduje satysfakcję w miłości do Colina..." (FSP)
"Zwariowana komedia o tym, jak zdobywać kobiety. Udana próba nowoczesnej absurdalnej groteski rodzajowej, inteligentnej żonglerki słownej i sytuacyjnej. Doskonałe gagi, ostre tempo, inwencja. Grand Prix na ubiegłorocznym festiwalu w Cannes.." [F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
15.200 mil do domu (The Incredible Journey) - USA 1963 reż. Fletcher Markle
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka
John Longridge - Emile Genest - Mariusz Dmochowski,
prof. Hunter - John Draine - Jerzy Bielenia,
pustelnik - Tommy Tweed - Wilhelm Wichurski,
pani Hunter - Sandra Scott - Maria Homerska,
James MacKenzie - Robert Christie - Stanisław Gawlik,
pani Oakes - Beth Amos - Wanda Łuczycka...

"... Elżbietka i Piotruś, dzieci państwa Hunter, żyją w wielkiej przyjaźni ze swymi czworonogami. Pewnego dnia jednak muszą się z nimi rozstać, ponieważ cała rodzina wyjeżdża na pewien czas do Anglii. Trójka zwierząt zamieszkała u przyjaciela domu, Johna Longridge'a, w Ontario, ponad 200 mil od domu. Zdarzyło się, że John wyjechał na polowanie, zostawiając zwierzęta same w domu. Na kominku zostawił list, w którym polecał je opiece dochodzącej gosposi. Stary terier Bodger, młody pies myśliwski Luath i kot syjamski Tao postanawiają tymczasem wrócić do domu. Kiedy gosposia przychodzi, zwierzęta są już daleko. Spotyka ich mnóstwo przygód i niebezpieczeństw. Poznają co to głód, chłód i walka z przyrodą. Tao omal nie tonie podczas przeprawy przez rzekę... U kresu sił jest stary Bodger... Luath nie może dać sobie rady z bolesnym kolcem w nosie... W końcu jednak odwaga, spryt i solidarność zwierząt, a także pomoc przypadkowo spotykanych ludzi, pozwalają przezwyciężyć wszystkie przeszkody - z zaśnieżonymi górami włącznie - i przyjaciele szczęśliwie docierają do domu opłakujących już je gospodarzy..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
16.Dzieci kapitana Granta ( In Search of the Castaways) - Ang. 1962 r. reż. Robert Stevenson
reż. dubb. - Jerzy Twardowski
Jacques Paganel - Maurice Chevalier - Andrzej Bogucki,
Mary Grant - Hayley Mills - Ewa Złotowska,
lord Glenarvon - Wlifrid Hyde White - Zdzisław Mrożewski,..

"... Profesor Paganel z dwojgiem zaprzyjaźnionych z nim dzieci wdziera się podstępem na statek lorda Glenarvon, aby skłonić go do poszukiwań zaginionego kapitana Granta. Po wielu wysiłkach ze strony Paganela i Mary Grant, córki kapitana, statek wyrusza na wyprawę śladami wytropionymi przez profesora. Poszukiwania rozpoczynają się na wybrzeżu Ameryki, gdzie omal nie ginie mały Robert Grant, porwany przez ptaka i wyratowany przez dzielnego Indianina Thalcave. Tu jednak profesor dochodzi do wniosku, że Grant powinien być na przeciwnym końcu świata. Po drodze terroryzuje ich Ayrton, który niegdyś pracował razem z Grantem, a potem - naraziwszy się kapitanowi - stał się jego wrogiem. Dodatkową przeszkodę stanowi groźna powódź, burza z piorunami i płomienie ogarniające drzewo, na którym chronią się bohaterowie. Nieco mniejsze kłopoty mają z dzikimi zwierzętami i plemionami ludożerców. Wśród tych ostatnich właśnie znajdują w końcu wspaniałego wilka morskiego, kapitana Granta..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
17.Skrytobójcy (Der Nachfolger) - NRD 1965 r. reż. Ingrid Sander
reż. dubb.: Maria Piotrowska
dialogi: Jan Czarny
- Frank Seeburg - Stanisław Zaczyk

"... Volker Rochmann, dziennikarz który uległ wypadkowi na autostradzie łączącej Kilonię z Kolonią, przekazuje przed śmiercią swemu przyjacielowi Frankowi Seeburgowi notatki z prowadzonego na własną rękę dochodzenia w sprawie trzech tajemniczych samobójstw ludzi powiązanych z procesem o eutanazję.
Seeburg - obecnie pisarz - postanawia prowadzić dochodzenie dalej, aby dowieść, że podejrzenia Rochmanna nie były słuszne. Jednak w miarę zapoznawania się z materiałami sprawy, utwierdza się w przekonaniu, że argumenty Rochmanna znajdują pełne pokrycie w faktach - czego nie można powiedzieć o wynikach pracy policji. Książka Seeburga, która miała być potwierdzeniem oficjalnej wersji śledztwa, nie zostanie napisana..." (FSP)
Wpis z pamiętnika Jana Czarnego: "... środa 11 maja 1966 r.: Dziś byłem w dubbingu. Marysia dostała b. dobrze za "Skrytobójców" i jeszcze sarkała. Film bardzo trudny i nienajlepszy. Trudno uzyskać lepszą ocenę. Robiłem go prawie bez tłumaczenia i to sam..."
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
18.Fatalny list (Never put it in Writing) - Ang. 1963 reż. Andrew L. Stone

"... Stephen Cole, pracownik dublińskiej firmy ubezpieczeniowej Glenwood Adams Ltd., na wieść o oddaniu stanowiska dyrektora generalnego Oskarowi, bratankowi szefa firmy, napisał do Adamsa obelżywy list. Po wrzuceniu go do skrzynki, otrzymał jednak wiadomość, że sam został mianowany wiceprezesem firmy. Przerażony popełnioną gafą, podejmuje rozpaczliwą próbę odzyskania wysłanego listu. Przypuszcza atak na irlandzki urząd pocztowy, wyczerpuje cały zasób logicznych argumentów, ale mimo pomocy przyjaciół Dany'ego i Kate - przegrywa. W pogoni za listem, wraz ze swymi przyjaciółmi Cole udaje się do Londynu prywatnym samolotem wynajętym od pijanego Włocha Lombardiego. Po wstrząsającej, karkołomnej podróży, Stephen pędzi do biur firmy, by stwierdzić, że list jego znajduje się już na biurku szefa. Co gorsza, wpada on w ręce Oskara, który postanawia pokazać go prezesowi w trakcie bankietu wydanego z okazji nominacji Stephena. Wszystko wydaje się być stracone i wówczas zaczyna działać Katie..." (FSP)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
19.Zwyczajny faszyzm (Obyknowiennyj faszyzm = Обыкновенный фашизм ) - ZSRR 1965 reż. Michaił Romm
Wersja polska - Wytwórnia Filmów Dokumentalnych
- komentarz czyta - Aleksander Bardini

"Film jest podzielony na rozdziały. We wstępie i zakończeniu oglądamy dzieci i młodzież Moskwy, Warszawy, Berlina demokratycznego. Przyglądamy się rysunkom dziecięcym. Jeden z rozdziałów pokazuje szczegółowo - za hitlerowskim "kulturfilmem" pt. "Książka Niemców" - jak powstaje oprawiony w cielęcą skórę egzemplarz "Mein Kampf". Inny pokazuje Hitlera u początków kariery - jak ćwiczy przed lustrem przemówienie, jak je potem wygłasza do grup szturmowych, członków partii, sklepikarzy i urzędników. Jak wreszcie - z pomocą Hindenburga - zostaje kanclerzem. Oglądamy co w tym czasie działo się na zachodzie - na ekranie paradują królowie i dyplomaci, śpiewacy i modelki, jest także faszysta angielski Mosley. W rozdziale o kulturze III Rzeszy jesteśmy świadkami palenia książek, przemówienia Goebbelsa w Akademii Nauk i Franka w Akademii Prawa. Umundurowani "rolnicy" w szkole gospodarstwa wiejskiego. Ilustracja idei narodowej: lektor uczy rozróżniać czaszki prawidłowe, nordycką od nieprawidłowych. Zdjęcia z filmu, pouczającego jak się powinno zawierać prawdziwe aryjskie małżeństwo: lekarz kontroluje czystość narzeczonego i narzeczonej. Żołnierze, którzy jadąc na urlop wiozą prezenty dla dziewic z rodzinnych miejscowości: kołyski. Dziewica, która zaszła w ciążę - otrzymuje kwiaty od miejscowych dygnitarzy. Spełniła czyn patriotyczny.
Rozdział o jedności narodu, imperium i führera. Wspólne jedzenie zupy, ludowe zwyczaje - strzelanie z łuku, picie piwa. Göring z ludem i Göring z Kruppem. Akcja budowy dworców i szos: Hitler przemawia, kopie, ale twórcę interesuje przede wszystkim ktoś kto stoi za Hitlerem, pełen służalczości i uwielbienia: to dla niego Romm powtarza ujecie.
Ten rzut oka na zawartość niektórych sekwencji nie oddaje charakteru filmu - tego filmu nie da się opowiedzieć. Dźwięk, słowo, obraz, zbliżenia, zatrzymane klatki, powtórzenia, kontrasty wydobyte przy pomocy montażu - wszystko to składa się na ekranową calość, niemożliwą do odtworzenia innymi środkami, jednolitą i sugestywną w swym filmowym kształcie. Wyliczmy więc tylko inne tematy: sztuka III Rzeszy; wychowanie dzieci i młodzieży, mas; wojna, zbrodnie - jako rzeczy zwyczajne, wymagające sporo mitręgi i kancelaryjnej sprawozdawczości; i - z drugiej strony - inne Niemcy, dawne - Liebknechta, Thälmanna, i już wojenne - chłopca pod pręgierzem z napisem na piersiach: jestem zdrajcą. Koniec III Imperium. Ale nie koniec faszyzmu. Ćwiczenia amerykańskiej piechoty morskiej. Byli esesmani panoszący się w NRF. Znów Mosley. Rockwell w USA. Plany generałów, nowa technika wojenna...
I zdjęcia dzieci: "co z nich wylepimy, w co je zmienimy?..." [FSP]
"Dokumentalny film oparty na autentycznych materiałach archiwalnych. "Nasz film - mówi reżyser - nie jest historyczną kroniką nazizmu ani jego historią polityczną. Chcieliśmy przede wszystkim zgłębić faszyzm jako charakterystyczne zjawisko epoki, pokazać glebę, z której wyrósł, zajrzeć w duszę szeregowego Niemca, wyjaśnić, dlaczego ów Niemiec poszedł za Hitlerem..." [F]
".. Przez cały czas wyświetlania film Romma trzyma w napięciu, pobudza do refleksji. Powinni go obejrzeć wszyscy, starsi i młodsi... Wersji oryginalnej "Zwyczajnego faszyzmu" towarzyszy komentarz wygłaszany przez samego Romma. W wersji polskiej komentarz wypowiada znany aktor i reżyser Aleksander Bardini. Słyszałem różne sądy o treści i formie tego polskiego komentarza, pochwalne i krytyczne. Co do mnie, uważam, że sarkazm, ironia, nawet humor - a patos gdy potrzeba - w interpretacji Bardiniego są bardzo na miejscu. Co do samej treści komentarza: jest trochę nierówna, trafiają się i zdania wątpliwe. Ale w sumie nie jest to zły komentarz..." [J. A. Szczepański, Film, nr. 45/1966]
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
20.Sprawa Barnaby Kosa (Prípad Barnabáš Kos) - CSRS 1964 r. reż. Peter Solan
reż.dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
Barnaba Kos - Josef Kemr- Zdzisław Tobiasz,...

"Barnaba Kos jest członkiem orkiestry. Gra na najmniej ważnym instrumencie, którym jest mały, podzwaniający trójkąt - triangel. Kos jest dobroduszny, nie ma wrogów, toteż - choć nikt go nie traktuje poważnie - zostaje wybrany na dyrektora orkiestry. Początkowo nieśmiało, a później z rosnącą inicjatywą, Kos zaczyna sprawować w zespole swoje rządy. Przede wszystkim wymaga coraz bardziej konsekwentnie respektu dla triangla. Budzi się w nim ambicja reformatora i nowatora, a wszystkie nowości, które wprowadza, mają ścisły związek z trianglem. Przygotowuje uroczysty występ, w którym orkiestra zabłyśnie nowym, wspaniałym koncertem, pierwszym w historii muzyki koncertowej na triangel. Kos inaczej rozsadził orkiestrę, niezadowolonych usunął, zmienił pierwszego dyrygenta, na główne stanowiska wysunął pochlebców.
Występ kończy się zupełnym fiaskiem. Wyśmiany i znienawidzony Kos wkrótce znajduje na swym stole pismo informujące go o dymisji. Powraca do niego spokój i szczęście." [FSP]
"Komedia satyryczna. Bohaterem jest trianglista w wielkiej orkiestrze symfonicznej. Gdy niespodziewanie zostaje jej dyrygentem, początkowo nieśmiało, a później z rosnącą inicjatywą zaczyna sprawować rządy w zespole. Dotychczas dobroduszny i lubiany, zostaje znienawidzony przez wszystkich.." [F]
---------------------------------------------------------------------------------------------------------