Rok 1968

Możliwość pisania postów bez rejestracji.

Moderator: Zbigniew Dolny

Zbigniew Dolny
Prawdziwy ekspert
Posty: 406
Rejestracja: 15 gru 2011, o 01:28

Rok 1968

Post autor: Zbigniew Dolny » 20 kwie 2008, o 13:47

Rok 1968

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
DUBBING ROKU

1. Anna Karenina (Anna Karienina = Анна Каренина) - ZSRR 1968 r. reż. Aleksander Zarchi
reż. dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz

Anna Karenina - Tatjana Samojłowa - Aleksandra Śląska,
Wroński - Wasilij Łanowoj - Andrzej Łapicki,
Karenin - Nikołaj Gricenko - Jan Kreczmar,
Stiwa Obłoński - Jurij Jakowlew - Wieńczysław Gliński,
Dolly - Ija Sawwina - Ewa Wawrzoń,
Konstanty Lewin - Boris Gołdajew - Tadeusz Janczar,
Kitty - Anastazja Wertyńska - Małgorzata Włodarska,
Betsy - Maja Plisiecka - Zofia Mrozowska,
Sierioża - Wasia Sachnowski - Zofia Raciborska, ...

Obrazek

Obrazek.Obrazek
Anna Karenina - Tatiana Samojłowa i jej polski głos Aleksandra Śląska

Obrazek.Obrazek
Wroński-Wasilij Łanowoj i dubbingujący go Andrzej Łapicki

Obrazek.Obrazek
Karenin-Nikołaj Gricenko i dubbingujący go Jan Kreczmar

Obrazek.Obrazek
Sitwa Obłoński-Jurij Jakowlew i jego polski głos Wieńczysław Gliński

Obrazek.Obrazek
Dolly-Ija Sawwina i dubbingująca ją Ewa Wawrzoń

Obrazek.Obrazek
Konstanty Lewin-Boris Gołdajew i jego polski kolega Tadeusz Janczar

Obrazek.Obrazek
Kitty-Anastazja Wertyńska i dubbingująca ją Małgorzata Włodarska

Obrazek.Obrazek
Betsy-Maja Plisiecka i użyczająca jej głosu Zofia Mrozowska

"Dwuseryjna ekranizacja słynnej powieści Lwa Tołstoja.Wierność wobec literackiego pierwowzoru,staranna oprawa scenograficzna.." [F]

Rosja roku 1880. Młoda i piękna Anna jest żoną Aleksieja Karenina, wysoko postawionego urzędnika. Wiedzie ustabilizowane życie, dzieląc czas między wychowywanie syna, a życie towarzyskie w gronie petersburskich elit. Jednak kiedy poznaje przystojnego hrabiego Wrońskiego, jej dotychczasowego życie zmienia się radykalnie. Wybucha między nimi namiętność której nic nie jest w stanie powstrzymać. Delikatna i wrażliwa Anna staje wobec wyborów ponad jej siły. Miłość do ukochanego mężczyzny czy miłość do syna, szczęście osobiste czy akceptacja środowiska w którym żyje. Niemożność pogodzenia tych rzeczy nieuchronnie prowadzi do tragicznego finału. [Opis dystrybutora DVD]

Doskonały dubbing. Obsada polska - marzenie niejednego reżysera...i tylko jeden mały, malutki zgrzyt - synka Anny Kareniny, we wzruszającej scenie z końca filmu dubbinguje Zofia Raciborska, wzbudzając ogólną wesołość na sali kinowej. I nie dlatego, że rola była źle zdubbingowana, źle zagrana, ale dlatego, że pani Zofia była wtedy zbyt znana z dobranocki, z "Jacka i Agatki" - jej głos rozpoznawał bezbłędnie każdy Polak. [ZD]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2.Byłam głupią dziewczyną (Butaságom története) - Węg. 1965 r. reż. Márton Keleti
reż.dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz

Kati Kabok - Eva Ruttkai - Danuta Szaflarska,
Laszlo Merey - Lajos Basti - Igor Śmiałowski,
dramaturg - Laszlo Mensaros - Zdzisław Tobiasz,
Jacqueline Noiret - Irina Petrescu - Adrianna Godlewska,..

Obrazek

"Kati Kabok przeżywa wielki dzień. Wieczorem - premiera sztuki "Najmądrzejsza kobieta świata", w której - po raz pierwszy w życiu - kreuje główną rolę. Dotąd grywała niezauważalne epizody u boku swego męża, znakomitego aktora Laszlo Mereya. Dzień premiery spędzi stremowana Kati na rozmyślaniach i wspomnieniach.
Jako młoda dziewczyna pragnęła zostać aktorką. Nie powiodło jej się jednak na egzaminie do szkoły teatralnej. Egzaminator - surowy, "wielki" Laszlo Merey - nie uznał jej umiejętności za wystarczające i poradził, aby zrezygnowała ze "służby u muz". Los zrządził, że ten sam człowiek zakochał się w "oblanej" przez siebie kandydatce na aktorkę i poślubił ja. I oto wystraszona, oszołomiona dziewczyna - została panią Merey. Ma opromienionego sławą męża, wspaniałą willę. Została więc uszczęśliwiona i zdaniem małżonka - powinna zapomnieć o niepewnej drodze wiodącej do kariery artystycznej... Dlatego premiera "Najmądrzejszej kobiety świata" jest dla Kati wydarzeniem, od którego zależy jej dalsze życie. Albo osiągnie sukces aktorski, albo też pozostanie jedynie żoną słynnego aktora. Przedstawienie kończy się triumfem Kati Kabok. Zawdzięcza to autorowi sztuki, który - będąc od lat przyjacielem rodziny Merey - dostrzegł w głupiutkiej żonie wielkiego Mereya talent, serce, duszę i spryt. Ten, który przez 10 lat nie dostrzegł tych zalet w towarzyszce swego życia - od tej chwili będzie musiał traktować Kati jak równorzędnego partnera..." (FSP)

"Komedia, której bohaterowie [para małżeńska] są aktorami. On zdobył już sławę i uznanie, ona - grywała dotychczas tylko epizody u boku męża.." [F]

".."Głupia dziewczyna" weszła na ekrany w polskiej wersji dialogowej, co mogłoby się źle skończyć, gdyby reżyser dubbingu, Zofia Dybowska-Aleksandrowicz nie znalazła w osobie Danuty Szaflarskiej wspaniałej dublerki węgierskiej gwiazdy. Szaflarska demonstruje najwyższej klasy kreację głosową, idealnie wprost zgodną z postacią na ekranie, nie tylko w sensie czysto technicznej sztuczki podkładania głosu, lecz przede wszystkim w sensie psychicznym, co jest rzeczą o wiele trudniejszą. Już pierwszymi słowami monologu, który mówi na początku filmu - Szaflarska fascynuje widownię. I tak do końca trwa ten niezwykły polsko-węgierski duet znakomitych aktorek. Polska wersja dialogowa tego filmu,choć nie pozbawiona tu i ówdzie chropowatości i niedociągnięć, potwierdza jeszcze raz starą prawdę, że nie metoda dubbingu jest zła, lecz że zła bywa robota..."[Czesław Michalski, EKRAN, nr. 16/1968]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.Naczelnik Czukotki (Naczalnik Czukotki = Начальник Чукотки) - ZSRR 1966 r. reż. Witalij Mielnikow
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek
dialogi: Jan Czarny
dźwięk: Grzegorz Sielski
montaż: Janina Michalska
kier. prod.: Irena Misiurewicz

Aleksiej Byczkow - Michaił Kononow - Andrzej Herder,
Timofiej Chronow - Aleksiej Gribow - Sławomir Misiurewicz,
Wowka Wukwutagin - Giennadij Dazanow - Bogumił Antczak,
mister Stansen - Nikołaj Wołkow - Marian Nowicki,...

Obrazek

"Psi zaprzęg na bezkresnej śnieżnej pustyni: komisarz Głazkow i jego pomocnik, siedemnastoletni Aleksiej, jadą jako wysłannicy władzy radzieckiej na Półwysep Czukocki. Głazkow umiera na tyfus; jego pełnomocnictwa przejmuje Aleksiej. Flagę imperium rosyjskiego na budynku urzędu celnego zastąpi czerwony sztandar, głodujący Czukcze otrzymają żywność z magazynu amerykańskiego kupca, wysługujący się zagranicznym handlarzom futer rejestrator kolegialny Chramow zostanie aresztowany i osadzony... w kurniku. Wiosną w osadzie pojawią się nawykli do bezlitosnego grabienia Czukczów handlarze. Żeby zorientować się w metodach pobierania cła - Aleksiej okaże wspaniałomyślność aresztowanemu Chramowowi. Razem z opłat celnych uzbierają milion dolarów. Zaatakowany przez białogwardyjska bandę - Aleksiej schroni się wraz z pieniędzmi... na Alasce, skąd - po wielu przygodach, objechawszy cały świat - wróci ze swym milionem do ojczyzny, by zasilić szczupłe zasoby dewizowe młodej republiki. Tu dolary ukradną mu bezdomne dzieci. Czekiści odzyskują jednak niemal całą sumę, a Aleksiej znów wyruszy na Czukotkę..." (FSP)

"Fabuła osnuta na autentycznych wydarzeniach-niezwykłych losach pierwszego przedstawiciela władzy radzieckiej na Półwyspie Czukockim,Aleksieja Byczkowa.Portret młodego pełnego zapału działacza,nieco naiwnego i pozbawionego doświadczenia.." [F]

Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących dubbingu.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4.Wątła nić (The Slender Thread) - USA 1965 r. reż. Sydney Pollack
reż. dubb.: Seweryn Nowicki
dialogi: Jan Moes
dźwięk: Zdzisław Siwecki
montaż: Maria Sucharska
kier. prod.: Jerzy Kulawczyk

Alan Newell - Sidney Poitier - Roman Wilhelmi
dr. Coburn - Telly Savalas - Aleksander Bardini
Inga Dyson - Anne Bancroft - Maria Homerska
Mark Dyson - Steven Hill - Czesław Byszewski
Chris Dyson – Greg Jarvis – Grzegorz Roman
Judd Ridley - Edward Asner – Jerzy Bielenia
Pani Thomas – Marjorie Nelson – Maria Żabczyńska
Arthur Foss – Steven Marlo – Tadeusz Pluciński
Charlie – Dabney Coleman – Tadeusz Czechowski
Marion – Indus Arthur – Aleksandra Zawieruszanka, ...

Obrazek

Obrazek.Obrazek
Sidney Poitier[Alan Newell] i doskonale go dubbingujący Roman Wilhelmi.

Obrazek.Obrazek
Telly Savalas-dr.Coburn i użyczający mu głosu prof.Aleksander Bardini.

Obrazek.Obrazek
Anne Bancroft[Inga Dyson] i jej polski głos-Maria Homerska.

"Student psychologii Alan Newell pełni jako ochotnik nocny dyżur w "Crisis Clinic" (Klinice samobójców) w mieście Seattle. Pierwszy telefon to nic nie znacząca rozmowa z pijanym fryzjerem, który dzwoni tylko dlatego, że ma ochotę z kimś porozmawiać. Ale następny wydaje się Alanowi sprawą poważną. Dzwoni kobieta, która połknęła śmiertelną dawkę środków nasennych. Student zdaje sobie sprawę, że musi, nie przerywając rozmowy, skontaktować się z policją, pogotowiem, a jednocześnie spróbować ustalić przy pomocy służby telefonicznej skąd dzwoni rozmówczyni. Samobójczynią jest niejaka Inga Dyson. Dyżurny cierpliwie indaguje ją o przyczyny desperackiego kroku, o stosunki rodzinne, życie małżeńskie. W sekwencjach retrospekcji dowiadujemy się o niektórych faktach z życia Ingi. Jej mąż jest właścicielem kutra rybackiego. Pożycie małżeńskie układało się jak najlepiej do chwili, kiedy mąż dowiedział się, że to nie on jest ojcem ich syna. Zaczął unikać żony, nie mógł jej przebaczyć, ani zapomnieć. Alan Newell angażuje się całym sercem w walkę o życie Ingi. Nie może jej jednak przekonać, aby wyjawiła miejsce swego pobytu. Proszki zaczynają działać. Aparat ustawiony przy telefonie rejestruje zmiany oddechu kobiety. Nie można pozwolić aby usnęła. Alan rozpaczliwie podtrzymuje rozmowę, podczas gdy służba towarzystwa telefonicznego usiłuje ustalić skąd pochodzi telefon. Udaje się wreszcie stwierdzić, że Inga dzwoni z motelu. Policja znajduje ją w stanie bardzo ciężkim, ale nie beznadziejnym. Powiadomiony o tym Alan oddycha z ulgą..." (FSP)

"Warto jeszcze dodać, że polskie opracowanie dialogów, zupełnie zbytecznie i nietrafnie podkreślało stany emocjonującego napięcia za pomocą jęków i wzdychań. Te wszystkie "ochy" i "achy", hojnie rozsiane w dialogach, zupełnie niepotrzebnie pointowały i tak już nazbyt wyrazistą grę Anne Bancroft..."[Barbara Kaźmierczak, EKRAN, nr. 13/1968 ]

Doskonały dubbing!! Świetna reżyseria i doskonale dobrane głosy polskich aktorów! Gorąco polecam.[ZD]
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5.Bajka o Carze Sałtanie (Skazka o carie Sałtanie = Сказка о царе Салтане) - ZSRR 1966 r. reż. Aleksander Ptuszko
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka

Sałtan - Władimir Andrejew - Wiesław Michnikowski,
caryca - Łarisa Gołubkina - Barbara Horawianka,
Gwidon - Oleg Widow - Maciej Rayzacher,
opiekun Sałtana - Siergiej Martinson - M. Borowski,
Babaricha - Olga Wikłand - Wanda Łuczycka,...

Obrazek

"Trzy siostry marzą by zostać carycą. Gdy car Sałtan poślubi najmłodszą, dwóm pozostałym wyznaczając funkcje tkaczki i kucharki przy dworze - zawistne siostry rozpoczną intrygi. Za ich to sprawą caryca z synem Gwidonem będzie wyrzucona w beczce do morza. Fale przyganiają beczkę do skalistej wyspy. Tu książę Gwidon wyzwoli spod mocy złego czarownika Królewnę-Łabędzia, która z wdzięczności zawiedzie go do wspaniałego miasta Ledieniec. Mieszkańcy miasta okrzykną Gwidona swym władcą. Wbrew nieustannym knowaniom mściwych sióstr car Sałtan wybierze się w odwiedziny do Ledienca. Gdy w Gwidonie rozpozna swego syna, a w jego matce - carycę, swą żonę - świętowaniu nie będzie końca. Królewna-Łabędź zmieni się w piękną dziewicę i zostanie żoną Gwidona. By nie mącić nastroju ogólnej radości - car wspaniałomyślnie daruje winy złym siostrom..." (FSP)

"Barwna adaptacja znanej baśni Puszkina.Elementy komizmu,muzyki i pantomimy.Prócz aktorów grają tu także konie,pawie,łabędź,sęp,psy,koguty,koty,wiewiórki,niedźwiedź,struś,wydra i orzeł.." [F]
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6.Tajemnice wulkanów (Le Volcan interdit) - Fr. 1966 r. reż. Haroun Tazieff
opracowanie wersji polskiej komentarza - Jan Moes

czyta - Edmund Fetting

Obrazek

"Nie wszyscy wiedzą,że każdy wulkan na świecie ma swoja specyfikę i że na próżno byłoby szukać dwóch takich samych.Haroun Tazieff,aktywny przedstawiciel jednej z najmłodszych i najbardziej pasjonujących nauk-wulkanologii,ukazuje w swoim filmie "Tajemnice wulkanów"dzieje niebezpiecznej wyprawy w głąb ziejącego ogniem krateru Niragongo..." [MF]
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7.Old Surehand (Old Surehand - 1. Teil) - RFN-Jug. 1965 r. reż. Alfred Vohrer
reż. dubb. - Jerzy Twardowski
dialogi: Elżbieta Łopatniukowa
dźwięk: Jerzy Januszewski
montaż: Anna Szatkowska
kier. prod.: Tadeusz Simiński

- Kazimierz Brusikiewicz, Andrzej Gawroński, Zbigniew Kryński, Jarosław Skulski, Igor Śmiałowski, Tadeusz Czechowski, Emilia Krakowska, Lech Ostrowski, Zdzisław Słowiński, Wiesława Żelichowska, ...

Obrazek

"W drodze do Mason-City, Old Surehand, który poszukuje mordercy swego brata, staje się świadkiem napadu grupy "desperados" na pociąg. Nie udaje mu się co prawda przeszkodzić w rabunku wielkiego transportu złota, ale ratuje pozostałych przy życiu pasażerów przed wysadzeniem w powietrze. Tymczasem ranczer MacHary twierdzi, że Komancze z czystej żądzy mordu zabili jego syna. Old Surehand nie wierzy oskarżeniu, popartemu przez rzekomych świadków zbrodni Cata i Clincha...
Do Mason-City przybywa syn wodza Komanczów, by zaprotestować przeciw bezprawiu białych myśliwych łamiących układy z Indianami. Zostaje jednak podstępnie zastrzelony. Old Surehand rozumie, że wojnie między białymi i czerwonoskórymi zapobiec może już teraz tylko interwencja wodza Apaczów - Winnetou.
Uratowany od śmierci z rąk Cata przez Judith, bratanicę zamordowanego poszukiwacza złota, Old Surehand dowiaduje się od Winnetou, że Komancze ogłosili wojnę, a od dwóch podejrzanych osobników otrzymać mają sto karabinów. Jeden z nich zwany jest "generałem"; taki pseudonim nosi również przywódca bandytów, którzy pobili przyjaciela Surehanda - Old Wabble'a. Tymczasem Judith i jej narzeczony Toby wpadają w ręce Komanczów. Old Surehand ratuje ich i przyrzeka dostarczyć wodzowi Komanczów mordercę jego syna. Toby, wysłany przez Surehanda dla powstrzymania maszerujących przeciwko Komanczom wojsk amerykańskich, zostaje schwytany przez bandytów; żołnierze wpadają w zasadzkę. Winnetou ratuje Toby'ego i udowadnia Komanczom, że zostali oszukani przez "generała"; zapobiega tym samym rozlewowi krwi. Z reki Old Surehanda ginie "generał" - przywódca "desperados", morderca jego brata..." (FSP)

Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dubbingowych do tego filmu.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
8.Bitwa o Algier (La Battaglia di Algeri) - Wł-Algieria 1966 r. reż. Gillo Pontecorvo
reż. dubb. - Seweryn Nowicki
dialogi: Jan Moes
dźwięk: Jerzy Januszewski
montaż: Maria Sucharska
kier. prod.: Jerzy Kulawczyk

Ali la Pointe - Brahim Haggiag - Teodor Gendera,
Saari Kader - Yacef Saadi - August Kowalczyk,
płk Mathieu - Jean Martin - Czesław Byszewski,
oraz: Włodzimierz Kwaskowski, Wojciech Pokora, Zdzisław Tobiasz, Zbigniew Kryński, ...

Obrazek

"Rekonstrukcja autentycznych wydarzeń,obejmujących okres od zimy roku 1957 do końca roku 1960.Wówczas to rozpoczęła się walka o niepodległość Algierii.Na festiwalu w Wenecji przed dwoma laty film ten zdobył Grand Prix.." [F]

"Luty 1957 r. Front Wyzwolenia Narodowego, zdobywszy mocne oparcie w masach arabskiego społeczeństwa, podejmuje akcję oczyszczania arabskiej dzielnicy Algieru, Kazby, z szumowin, będących potencjalnym oparciem dla francuskich kolonizatorów. Wydana zostaje nieubłagana walka prostytucji, handlarzom narkotykami, szulerom, rzezimieszkom, likwidowane są domy gry i palarnie opium. Ludność Kazby zaczyna stawiać opór policji i wojsku. Jednocześnie krystalizują się kadry bojowników i świadomych przywódców. Francuzi zamykają dzielnicę arabską, rewidują przy wejściach robotników wychodzących do pracy w porcie i fabrykach "białego" Algieru. Mimo to co dnia niemal wykonywane są wyroki na szczególnie brutalnych policjantach i żandarmach, na zdrajcach i prowokatorach. Sytuacja zaostrza się, Francuzi algierscy, zwani "piednoirs" - czarnostopi - demonstrują na rzecz stłumienia arabskich ruchów wolnościowych. Rodzi się OAS, tajna organizacja ekstremistów. Którejś nocy pod arabskim domem w Kazbie eksploduje samochód-pułapka z dynamitem: setki rannych i zabitych. W odpowiedzi uderza FLN: z otoczonej drutami Kazby wychodzą algierskie kobiety, im łatwiej przejść przez kordony i rewizje. W torebkach - bomby z plastikiem. Wylatują w powietrze europejskie kina, kawiarnie, hotele. Wezwane z metropolii nowe oddziały spadochroniarzy - znienawidzonych "paras" - masakrują ludność arabską. OAS organizuje przerażające polowania na Arabów. Ale Algier walczy.
W ostatniej scenie filmu oddział spadochroniarzy likwiduje kryjówkę jednego z przywódców FLN, a on sam ginie w walce. Terror nasila się. Upłynie dużo krwi, zanim nadejdzie lipiec 1962 r. a z nim niepodległość..." (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dubbingowych do tego filmu.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9.On nie chciał zabijać (On ubijat´ nie chotieł = Он убивать не хотел = Matsi Khvitia) - ZSRR 1967 r. reż. Georgij Szengełaja
reż. dubb. - Jerzy Twardowski

Maci Chwitia - Aleko Gabieczawa - Andrzej Antkowiak,
Eka - Manana Abazadze - Izabella Hrebnicka,
Koczoja - Georgij Kawtaradze - Jan Mayzel,
Omar Margania - Dawid Abaszidze - Henryk Bąk,
księżna - Liana Asatiani - Janina Szydłowska,
Dzwibi - Rezo Chobus - Jerzy Tkaczyk,
Chwicza - W. Całudze - Wilhelm Wichurski,..

Obrazek

"Historyczny film przygodowy,którego bohaterem jest siedemnastowieczny obrońca uciśnionych,przypominający naszego Janosika czy Ondraszka.." [F]

" Maci jest młodzieńcem powszechnie lubianym i szanowanym. Jest wesoły, odważny, uczynny. Pewnego wieczoru udaje się na zabawę do sąsiedniej wioski, gdzie mieszka jego ukochana Eka. Tańce i popisy jeźdźców przerywają nagle krzyki dziewcząt: to Turcy podkradli się do wioski i porywają młode kobiety. Wśród ściganych Turków Maci rozpoznaje ... księcia sąsiednich okolic, rozkazującego właśnie podwładnym zawieźć Ekę do swojej twierdzy. Maci odbija ukochaną, ale ściąga na siebie straszliwy gniew księcia. Rodzinna wioska Maci zostaje spalona, ojciec zamordowany, a siostry uprowadzone do książęcej twierdzy. Maci poprzysięga zemstę. Zostaje rozbójnikiem. Napada na zamki książąt, rabuje ich mienie, uwalnia więzionych w twierdzy chłopów i książęce branki. W jednym z napadów zostaje ciężko ranny ataman rozbójników - Omar. Maci odsyła go pod opiekę Eki. Oczarowany ataman chce poślubić dziewczynę. Porywa ja, a Maci - niedawnego towarzysza broni - oddaje w ręce księcia, który z kolei sprzedaje go Turkom. Przyjaciele Maci organizują odsiecz. Idzie za nimi ludność okolicznych wiosek. Nad morzem, gdzie tureccy kupcy oczekują nabytych od księcia niewolników, dochodzi do wielkiej bitwy. Wyzwolony Maci chroni się wraz z Eką w górach. Ale i tu dosięgnie go wróg. Otoczeni przez najemników księcia, w nierównej walce, giną Maci i Eka..." (FSP)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10.Film z czarującą dziewczyną (Un Film cu o fată fermecătoare) - Rum. 1967 r. reż. Lucian Bratu
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek

Ruxandra Vanco - Margareta Pislaru - Alicja Krawczykówna,
Paul Manu - Stefan Iordache - Janusz Gajos,
Serban Rotaru - Emmerich Schaffer - Janusz Kubicki,
Lascu - Marin Moraru - Stanisław Szymczyk,
Mircea - Grigore Gonta - Andrzej Herder,..

Obrazek

"Portret ładnej,ambitnej "nastolatki" marzącej o zrobieniu kariery filmowej i historia jej rozczarowań.Film bardzo dyskutowany w Rumunii w ubiegłym roku.." [F]

"Ruxandra Vanco, 18-letnia maturzystka, nie zdała egzaminu do szkoły teatralnej. Prosi o interwencję swego przyjaciela Paula Manu, reżysera filmów reklamowych. Paul odmawia. Chcąc go ukarać Ruxandra umawia się na spotkanie z poznanym przypadkowo inżynierem Serbanem Rotaru. Ruxandra podoba się Serbanowi, ale ten poważny i odpowiedzialny mężczyzna nie może zaakceptować jej stylu życia, egoizmu, braku skrupułów. Ruxandra wraca do Paula i występuje w jego filmie reklamowym o przepisach ruchu drogowego. Ale Paul, przeżywając kryzys psychiczny, ma dość kręcenia reklamówek, chce poświęcić się swemu ulubionemu zajęciu - rzeźbie. Zdenerwowana Ruxandra, mniemając że Paul chce uniemożliwić jej karierę aktorską, niszczy część jego rzeźb. Po rozejściu się z Paulem, zrozpaczona, boleśnie odczuwając swoją samotność, dzwoni do Serbana. Ten jednak nie chce się z nią spotkać, komunikuje tylko, że Paul wyjechał i w oddaleniu od niej realizuje swe rzeźbiarskie zamierzenia. Ruxandra zaprzepaszcza również szansę otrzymania roli w filmie. Próby kamerowe ujawniają jej nieprzydatność i brak talentu. Po raz pierwszy "czarująca dziewczyna" nie może opanować łez..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
11.Siódmy kontynent (Sedmi kontinent) - CSRS-Jug.(Chorwacja) 1966 r. reż. Dušan Vukotić
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek
dialogi: Jan Czarny

w rolach głównych dzieci szkół łódzkich,
oraz aktorzy: Józef Zbiróg, Bogusław Sochnacki, Iwona Słoczyńska, Mirosław Szonert, H. Idziński,..

Obrazek

"Mały chłopczyk ze swą przyjaciółką - Japoneczką uciekają ze statku, którym podróżują wraz ze swymi rodzicami. Na gumowym pontonie wyruszają sami na morze, zabierając ze sobą jedynie obrazkową mapę świata. Łódź przybija do brzegu bezludnej wyspy. Dzieci bawią się wycinając obrazki ze swojej mapy. Tworzą w ten sposób własny, nowy świat, bowiem obrazki "ożywają" i na wyspie pojawiają się drzewa, domy, zwierzęta i ptaki. Przecinając mapę - dzieci zaglądają do wielu krajów i wzywają do siebie wszystkich rówieśników z różnych stron. Przybywają one najdziwniejszymi środkami lokomocji: na koniku-zabawce, na babcinym fotelu, w starej beczce itp. Pierwszy zjawia się mały Murzynek, a za nim mali Arabowie, Francuzi, Czesi, Amerykanie. Wyspa zaludnia się hałaśliwą gromadką dzieci, które dotychczas czuły się zbędne, samotne, a teraz znalazły przyjaciół. Tymczasem świat opuszczony przez nie wydaje się dorosłym smutny i pusty. Wszyscy odczuwają brak dzieci: na ulicach, w parkach, szkołach i sklepach z zabawkami... Miejsce pobytu małych uciekinierów z całego świata - pozostaje nieznane. Uczeni biedzą się więc nad rozwiązaniem zagadki, a dyplomaci odbywają na ten temat międzynarodowe konferencje.
Pełen ekspresji jest finał historii, kiedy olbrzymie tłumy dorosłych rzucają się do morza i płyną wpław w kierunku "siódmego kontynentu"." [FSP]

"Barwna,szerokoekranowa baśń współczesna o dzieciach, które odkrywają białą piaszczystą wyspę na morzu, realizując swe marzenia o świecie, gdzie wszystko jest możliwe. Film jest debiutem fabularnym znanego twórcy filmów animowanych - Dusana Vukotica." [F]

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
12.Pamiętnik pani doktor (Le Journal d'une Femme en Blanc) - Fr-Włoski 1965 r. reż. Claude Autant Lara
reż. dubb. - Maria Piotrowska
dialogi: Janina Balkiewiczowa
dźwięk: Anatol Łapuchowski
montaż: Łucja Kryńska
kier. prod.: Michał Szczerbic

Claude Sauvage - Marie-Jose Nat - Joanna Jędryka,
Pascal - Jean Valmont - Janusz Gajos,
Mariette - Paloma Matta - Alicja Krawczykówna,
dr. Landau - Claude Gensac - Maciej Małek,..

Obrazek

"Młoda francuska lekarka zamierza obrać jako specjalność ginekologię.W szpitalu,gdzie odbywa staż,spotyka się po raz pierwszy z zagadnieniami etyki lekarskiej,problemem planowania rodziny i regulacji urodzin..." [F]

"... Claude Sauvage odbywa staż w szpitalu; pragnie poświęcić się ginekologii i pomagać kobietom w rozwiązywaniu skomplikowanych problemów macierzyństwa. Ona sama jest obiektem zainteresowania kolegów ze szpitala - młodego psychiatry dr Landau i uwodzicielskiego, przywykłego do łatwych triumfów Pascala. Po wizycie ekspedientki Mariette, między Claude i Pascalem dochodzi do burzliwej dyskusji. Mariette, młodziutka mężatka znajdująca się w trudnej sytuacji materialnej, chciałaby uniknąć ciąży i - zdając sobie sprawę, że wychowanie dziecka jest luksusem, na który nie może sobie pozwolić - odłożyć sprawę macierzyństwa. Pascal brutalnie odmawia jej porady i nie pozwala młodszej koleżance zająć się dziewczyną. Incydent ten idzie wkrótce w niepamięć i między Claude i Pascalem nawiązują się nici coraz głębszej sympatii. Po kilku tygodniach pogotowie przywozi do szpitala Mariette po nieudanym zabiegu przerwania ciąży. Mimo poświęcenia Claude i Pascala, który zrozumiał sens zła, które wyrządził - Mariette umiera. Wkrótce potem sama Claude przekonuje się, że jest w ciąży. Nie mówi tego jednak Pascalowi i pozwala mu wyjechać do Maroka, gdzie otwierają się przed nim perspektywy kariery. Nie wierzy zresztą w jego miłość. Postanawia sama wychować dziecko, poświęcić się pracy lekarskiej i walczyć o rozwiązanie problemu świadomego macierzyństwa..." (FSP)

Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej listy płac naszych dubbingowców.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13.Morderstwo po naszemu (Vražda po našem) - CSRS 1966 r. reż. Jiří Weiss
reż. dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz

Alicja Sochorówna - Kveta Fialova - Jadwiga Barańska,
Franciszek Pokorny - Rudolf Hrusinsky - Bronisław Pawlik,
dyrektor praskiej centrali - Vaclav Voska - Zbigniew Zapasiewicz,
Emil - Vladimir Mensik - Andrzej Gawroński,
Jarmilka Bindrowa - Vera Uzelacova - Barbara Wrzesińska,
Henryka - Libuse Svormova - Antonina Girycz,..

Obrazek

"Komedia przedstawiająca historię niezwykłej kariery skromnego buchaltera z prowincjonalnej filii praskiej centrali handlowej.." [F]

"Franciszek Pokorny - 45-letni urzędnik - otrzymuje skierowanie na wczasy. Ponieważ jest to nagroda - jedzie, choć pora jest dżdżysta i urok wczasów wątpliwy. Obecność pięknej pani Alicji - koleżanki z turnusu i dyrektora praskiej centrali, której podlega filia Franciszka, wprowadza nie znającego świata starego kawalera w radosny błogostan. Alicja jest jednak zatroskana; Franciszek pragnie być jej pocieszycielem, a te zamiary podtrzymuje w nim dyrektor Karol. Alicja jest przychylna zalotom Franciszka i przyjmuje jego oświadczyny. W tydzień po ślubie, zakochany Franciszek doznaje pierwszego rozczarowania: Alicja wraca do Pragi, postanawiając, że będą się widywać raz na tydzień, a ich małżeństwo będzie platoniczne. Wkrótce pan młody dowiaduje się, że Karol i Alicja "wymyślili" go sobie na męża, że jest on parawanem osłaniającym ich tajemny związek. Postanawia się zemścić. Snuje plany straszliwej wendetty - ale tylko w wyobraźni. W rzeczywistości - zemsta będzie znacznie bardziej prozaiczna, za to przyniesie profit daleko bardziej wymierny: w ostatniej scenie spotykamy Franciszka za kierownicą luksusowego samochodu, u boku swej pięknej żony Alicji i nie swojego dziecka..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
14.Czarodziejska lampa Aladyna (Wołszebnaja łampa Aładdina = Волшебная лампа Аладдина ) - ZSRR 1966 r. reż. Borys Rycariew
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka

Aladyn - Boris Bystrow - Damian Damięcki,
królewna Budur - Dodo Czogowadze - Antonina Girycz,
dżin - Sarry Karryjew - Jerzy Tkaczyk,
czarownik z Maghrebu - Andrej Fajt - Jan Kreczmar,
sułtan - Otar Koberidze - Czesław Wołłejko,
matka Aladyna - Jekatierina Wierułaszwili - Zofia Tymowska,
wielki wezyr - gusejn Sadychow - Gustaw Lutkiewicz,
Najmądrzejszy - Georgij Millar - Kazimierz Brusikiewicz,
stróż nocny - Erast Biłaniszwili - Marian Wyrzykowski,
Mubarak - Walentin Brylejew - Andrzej Gawroński,
Mustafa - J. Czekułajew - Lech Ordon,..

Obrazek

"Adaptacja jednej z baśni z "Tysiąca i jednej nocy". Akcenty komediowe,barwa,szeroki ekran.." [F]

"Zły czarownik z Maghrebu zaklina gwiazdy pragnąc usłyszeć imię człowieka, który potrafi odszukać czarodziejską lampę. W głuchą i ciemną noc nadchodzi odpowiedź: "Aladyn, syn Ali Al Marufa".
Zalany słońcem plac targowy Bagdadu. W orszaku sułtana - jego piękna córka Budur. Prawo głosi, że śmiałek, który na nią spojrzy - przypłaci zuchwałość głową. Ale Budur ma kaprysy: na jej rozkaz młodzian imieniem Aladyn musi otworzyć oczy. Olśnionego urodą królewny młodzieńca ratuje przed zemstą siepaczy czarownik z Maghrebu. Jego nadzieje spełnią się: Aladyn odnajdzie lampę w mieście wiecznych cieni. Ale z jej pomocą przepędzi chytrego czarownika na cztery wiatry. Za sprawą dżinna Budur znajduje się w domu Aladyna. Wzajemna miłość młodych przezwycięży opór sułtana i intrygi wezyra. Baśń kończy się weselem..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15.Mój przyjaciel delfin (Flipper) - USA 1963 r. reż. James B.Clark
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka
asystent reżysera - Tomasz Listkiewicz
tekst - Krystyna Albrecht
dźwięk - Roman Błocki
montaż - Maria Sucharska
kier. prod. - Ryszard Kowalski


Porter Ricks - Chuck Connors - Tadeusz Bartosik,
Sandy Ricks - Luke Halpin - Danuta Mancewicz,
Kim Parker - Connie Scott - Anita Wiśniewska,
L. C. Porett - Joe Higgins - Jerzy Tkaczyk,
Marta Ricks - Kathleen Maguire - Anna Łubieńska,
Rogers - George Applewhite - Wilhelm Wichurski,..

Obrazek

"Mieszkańców jednej z wysepek w pobliżu Florydy nawiedziły klęski: zaraza wytruła przybrzeżne ryby, a silny huragan zniszczył wiele domów. Rybacy znaleźli się w niełatwej sytuacji; trzeba było naprawiać budynki i łodzie, trwały poszukiwania nowych łowisk. Syn jednego z rybaków, dwunastoletni Sandy, znalazł rannego delfina. Chłopiec zaopiekował się wielkim, mądrym ssakiem, zdobywał dla niego ryby i Flipper, bo tak go nazwał mały opiekun, szybko odzyskał siły. Nawiązała się miedzy nimi przyjaźń. Ale ojciec polecił Sandiemu wypuścić Flippera. Flipper nie porzucił jednak przyjaciela, często przypływał do zatoki, a gdy chłopiec wypłynął z ojcem na połów, wskazał im drogę do ławicy ryb. Był również w pobliżu Sandiego, gdy zaatakowały go rekiny. Stoczył z rekinami krwawą walkę i uratował chłopcu życie..." (FSP)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
16.Eskadra czuwa (Miesta tut tichije = Места тут тихие) - ZSRR 1967 r. reż. Georgij Szczukin
reż. dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz

Timofiej Morozow - Siergiej Nikonienko - Maciej Damięcki,
Bratnow - Michaił Głuzski - Zygmunt Listkiewicz,
Fisiuk - Nikołaj Gricenko - Ignacy Machowski,
Kabarow - Nikołaj Timofiejew - Bohdan Ejmont,
Gontar - Giennadij Kraszannikow - Andrzej Gawroński,
Glebnik - Boris Jurczenko - Tadeusz Bartosik,
Owczinnikow - Bolot Biejszenalijew - Roman Kłosowski,
Cybulka - Paweł Szpringfeld - Wiktor Nanowski,
Trunin - Wadim Zacharczenko - Tadeusz Cygler,
Sanchez - A. Guttierez - Zdzisław Tobiasz,...

Obrazek

"Mała wysepka na morzu Barentsa. Skierowana tu eskadra lotnicza ma wykryć i zniszczyć niemieckie łodzie podwodne, zadające duże straty konwojom armii sojuszniczych. Dowódca eskadry Kabarow rozpoznaje wśród żołnierzy ewakuowanej właśnie karnej kompanii swego nauczyciela - szturmana Bratnowa. Na własną odpowiedzialność wciela go do swej eskadry licząc, że Bratnow znajdzie tu szansę odznaczenia się w walce i - co za tym idzie - rehabilitację. Pierwsza akcja bojowa kończy się niepowodzeniem: eskadra traci jeden samolot, Kabarow jest ranny. Bratnow sugeruje dowództwu, że w okolicy musi znajdować się niemiecka baza pływająca; walka z pojedyńczymi łodziami nie ma zatem sensu, należy zaatakować bazę. Wspólnie z Kabarowem opracowują plan operacji. Nadchodzi dzień generalnego szturmu. W zaciętej walce giną prawie wszyscy lotnicy, ginie Bratnow. Dowódca grupy Gontar decyduje się na desperacki, ale decydujący o zwycięstwie czyn: kieruje swój płonący samolot na kadłub okrętu - bazy.
Wśród kilku pozostałych przy życiu pilotów jest młodziutki mechanik Morozow, którego oczyma oglądamy przedstawione w filmie wydarzenia..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
17.Tango dla niedźwiedzia (Tango pre medveďa) - CSRS 1966 r. reż. Stanislav Barabáš
reż. dubb. - Maria Piotrowska

dyrektor ZOO, Supala - Viliam Polonyi - Marian Wojtczak,
cudzoziemiec Simon - Valter Taub - Marian Nowicki,
Poupe - Frantisek Gervai - Leon Niemczyk,
Anita - Olga Salagova - Joanna Jędryka,
inżynier Dusil - Slavo Zahradnik - Bogusław Sochnacki,
weterynarz Furdik - Oldo Hlavacek - Zbigniew Płoszaj,
Beno - Karol L. Zachar - Zygmunt Malawski,
dziewczyna inżyniera - Eva Chalupova - Barbara Dzido,..

Obrazek

"Słowacki reżyser Stanislav Barabas,autor znanych i polskiej widowni "Dzwonów dla bosych",ośmiesza tu w formie satyrycznej komedii system niewłaściwego zarządzania przedsiębiorstwami.Karykaturuje ludzkie słabostki i hipokryzję..." [F]

"Stary, bury niedźwiedź, dotychczasowa atrakcja ogrodu zoologicznego - dożywa swych ostatnich dni. Dyrektorowi ZOO - Supale - żal szczerze zwierzęcia, ale sam pogrążony jest w dużych kłopotach. Ministerstwo nie przyznało mu finansów na zakup nowego okazu w miejsce skazanego na rychłą śmierć "króla karpackich puszcz". Myśl, jaka przychodzi do głowy strapionemu dyrektorowi, wydaje się na pozór genialna: przeznaczy starego niedźwiedzia na "turystyczny odstrzał", a uzyskane od zagranicznego turysty dewizy zostaną przeznaczone na potrzeby ZOO. Supala otrzymuje zezwolenie władz wyższych na dokonanie tej machinacji, ale całą odpowiedzialność musi wziąć na siebie. Z dyrektorem działa ręka w rękę weterynarz, który zastrzykami przedłuża życie niedźwiedzia, wygasające podczas uciążliwej podróży w góry - na miejsce polowania. Złożona z kilku samochodów ekspedycja musi zatrzymać się w przydrożnym miasteczku. Niedźwiedziowi udaje się wydostać z klatki: spaceruje po miasteczku siejąc popłoch wśród mieszkańców. Wypadek ten grozi fiaskiem przedsięwzięciu dyrektora Supaly, ale na szczęście udaje mu się złagodzić gniew oszukanego turysty z zagranicy i namówić na polowanie, zanim biedne zwierzę nie padnie śmiercią naturalną. Mister Simon zdobywa upragnione trofeum myśliwskie, a dyrektor ZOO dewizy, za które sprowadzi nowego niedźwiedzia..." (FSP)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
18.Otello z prowincji (Othello Gyulaházán) - Węg. 1966 r. reż. Éva Zsurzs
reż. dubb. - Seweryn Nowicki
dialogi - Krystyna Albrecht
dźwięk - Jerzy Januszewski
montaż - Maria Sucharska
kier. prod. - Jerzy Kulawczyk

Barnaky - Lajos Básti - Stanisław Zaczyk,
Viola - Mari Töröcsik - Jolanta Wołłejko,
Debrödy - András Szigeti - Wojciech Pokora,
Szusits - Edit Domján - Ewa Krasnodębska,
Tornyos - Kamil Feleki - Stanisław Milski,
Vermes - Tivadar Bilicsi - Henryk Bąk,
Olga - Zsuzsa Zolnay - Barbara Drapińska
Karolina - Margit Ladomerszky - Barbara Rachwalska,
Szarka - István Egri - Ignacy Machowski,..

Obrazek

" Do małego prowincjonalnego teatru przyjeżdża nowy reżyser Laszlo Debredy. Ma ambitne plany: zamierza odświeżyć repertuar, oparty na komediach muzycznych i operetkach. Sezon zaczyna wystawieniem "Otella". Rolę Desdemony powierza Violi - młodej aktorce, grywającej dotychczas postacie drugoplanowe. Otellem będzie "pierwszy amant" teatru - jej mąż.
Między reżyserem i Violą nawiązuje się przyjaźń. Koledzy widzą w nich zakochaną parę; znajdują się również "życzliwi", którzy zawiadamiają o tym męża.
Małomiasteczkowa społeczność z niecierpliwością oczekuje na premierę. Sztuka ma zapewnione powodzenie. Wszyscy bowiem - przekonani o niewierności "ich" Desdemony - spodziewają się, iż na scenie rozegra się podwójny krwawy dramat..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
19.Jezioro Flamingów (Paraiso Escondido) - Meksyk 1958 r. reż. Raphael J. Sevilla i Mauricio de la Serna
reż. dubb.: Romuald Drobaczyński
dialogi: Jan Czarny
dźwięk: Anatol Łapuchowski
montaż: Henryka Gniewkowska
kier. prod.: Michał Szczerbic

Luisito - Luis Osorno Barona jr. - Wojciech Fiwek,
jego matka - Maria Elena Marques - Barbara Wałkówna,
jego ojciec - Jorge Martinez de Hoyos - Ryszard Dembiński,
oraz: Emilian Kamiński, Sławomir Misiurewicz, Zbigniew Niewczas, Jerzy Przybylski, Mirosław Szonert, ...

Obrazek

"Barwny film przygodowy.Opowieść o przyjaźni małego meksykańskiego chłopca ze zwierzątkami.." [F]

"... Luisito jest przyjacielem zwierząt; znosi więc do domu wciąż nowe okazy ku utrapieniu swych rodziców. Największą sympatia chłopca cieszy się małpka Pancho, z którą się niemal nie rozstaje. To właśnie Pancho naprowadza chłopca na ślad kłusowników, polujących na flamingi.
Ukarani przez strażników - kłusownicy mszczą się na chłopcu zamykając go w swojej kryjówce. Luisito uwalnia się jednak i wraca do domu. Tu dowiaduje się, że ojciec podarował Pancha żebrakowi. Ten z kolei sprzedał ją prześladującym chłopca kłusownikom. Poszukujący małpki Luisito wpada więc znów w ich ręce. Kłusownicy, obawiając się, że chłopiec może donieść strażnikom o ich wyprawie na flamingi, postanawiają zabrać go ze sobą. Luisito raz jeszcze ucieka: łódka dostaje się na tajemniczą wyspę, gdzie zbierają się różowe flamingi. Tu odnajduje go ojciec. Znajdzie się także Pancho. A w domu oczekuje chłopca nowa radość: z jaja, które znalazł swego czasu i które podłożył indyczce, wylągł się mały flaming..." (FSP)

Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących dubbingu.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
20.Miłosne kłopoty (Striapucha = Стряпуха) - ZSRR 1965 r. reż. Edmond Kieosajan
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka
montaż - Janina Nowicka

Pawlina - Swietłana Swietlicznaja - Iwa Młodnicka,
Galina Sachno - Ludmiła Chitiajewa - Teresa Szmigielówna,
Serafim Czajka - Georgij Jumatow - Józef Nowak,
Stiepan Kazaniec - Iwan Sawkin - Zdzisław Listkiewicz,
Warwara - Inna Czurikowa - Barbara Rylska,
dziadek Sliwa - Konstantin Sorokin - Włodzimierz Kwaskowski,..

Obrazek

"Barwna komedia liryczna,zrealizowana według cieszącego się olbrzymim powodzeniem z ZSRR wodewilu Anatola Sofronowa "Kucharka".Przyjemne melodie i udział popularnych aktorów sprawiły,że film odniósł również wielki sukces..." [F]

"Dziadka Sliwy jako kucharza wszyscy w brygadzie mieli już po uszy. Toteż z radością powitano w kołchozie nową kucharkę - Pawlinę, która pojawiła się niespodziewanie pewnego dnia. Swe zadowolenie manifestowali nie tylko subtelni smakosze: nowa kucharka okazała się bowiem młodą i piękną dziewczyną. Na nic jednak zdały się zaloty pierwszego traktorzysty kołchozu Serafima; kokieteryjne zachowanie się Pawliny wobec niego było tylko grą, mającą na celu obudzenie zazdrości w innym traktorzyście, Stiepanie, który wskutek tragikomicznego zrządzenia losu zmuszony był niegdyś zerwać z dziewczyną. Pawlina kocha jednak Stiepana, a plotkarskie rewelacje dziadka Sliwy na temat flirtu kucharki z Serafimem okażą się tylko pomocą w jej miłosnej intrydze. Wiele jeszcze perypetii, zabawnych nieporozumień i spięć oczekuje bohaterów, zanim zakończenie powiększy liczbę szczęśliwych mieszkańców wsi..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
.... Uwaga! Ciąg dalszy roku 1968 poniżej
Poszukuję filmów i seriali aktorskich do których polski dubbing powstał na zlecenie Canal+, TVP bądź Wizji Jeden. Poszukuję także taśm 16mm z filmami aktorskimi które otrzymały kinowy dubbing a który nie został nigdzie wydany. Dotyczy to produkcji wyświetlanych w kinach do lat 90.

Jeśli nagranie dubbingu jest na taśmie szpulowej to jestem w stanie przegrać go na DVD. Przegranie nośnika VHS lub taśmy 16mm nie stanowi problemu.

Sam staram się kolekcjonować polskie dubbingi do produkcji aktorskich i w swoich zbiorach mam wiele unikatów które nie są nigdzie dostępne. Z chęcią się wymienię za nagrania których nie mam a które mnie interesują. Proszę o kontakt na mojego maila:

dezerter_poczta@op.pl

Łukasz
Stremowany amator
Posty: 10
Rejestracja: 15 gru 2011, o 01:31

Post autor: Łukasz » 21 kwie 2008, o 02:16

Ludzie... Obejrzeć, te Anne Karenine w takim dubbingu... Marzenie...

jurekpl
Stremowany amator
Posty: 7
Rejestracja: 15 gru 2011, o 01:45

Post autor: jurekpl » 20 lis 2008, o 23:44

Kiedy pojawił się OLd Surehand, w filmach według motywów powieści Karola Maya, zaangażowano do dubbingu w tytułowej roli Igora Śmiałowskiego. W kolejne filmach postać tą odtwarzali Krzysztof Chamiec i Jerzy Kamas. Ponieważ również w tych trzech filmach pojawił się wraz ze swoim druhem Old Wabble'm, należało obsadzić tą sympatyczną, ale i zabawną postać takim aktorem, który byłby znany z ról w filmach o treści komediowej. We wszystkich występował ktoś inny. I tak w filmie "Old Surehand" - Jan Kociniak, w "Król nafty" - Adam Mularczyk a w trzecim "Wśród sępów", chyba jeszcze inny aktor.

Zbigniew Dolny
Prawdziwy ekspert
Posty: 406
Rejestracja: 15 gru 2011, o 01:28

Post autor: Zbigniew Dolny » 18 sie 2009, o 22:33

ciąg dalszy r. 1968.
_________________________________________________________________________________________________
21.Chłopcy z fantazją (Fantaziory = Фантазёры) - ZSRR 1965 r. reż. Izaak Magiton
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek

Jasza - Jasza Owczukow-Suworow - Szczęsny Kaczanowski,
Miszutka - Oleg Chrennikow - Paweł Serwa,
Stasik - Oleg Cuprikow - Marek Gułajewski,
Sierioza - Sierioza Ryżow - Krzysztof Matuszewski,
Lenoczka - Lena Nowikowa - Roxana Dejmanowska,
matka Jaszy - Swietłana Charitonowa - Barbara Wałkówna,..

Obrazek

"Miszutka i Stasik prześcigają się w fantastycznych opowieściach o niezwykłych przygodach, jakich doświadczyli w swym ... pięcioletnim życiu. Ale ani spotkanie oko w oko z lwem, ani dramatyczna walka z wielorybem nie są w stanie zadziwić przysłuchującego się im pogardliwie Jaszy; ten - jeśli zmyśla, to z pożytkiem dla siebie. Np. wczoraj zjadł słoik konfitur, ale sprytnie zrzucił winę na siostrzyczkę i podczas gdy ona została ukarana za łakomstwo, on za "wstrzemięźliwość" został nagrodzony. Koledzy nie akceptują jednak takiego postępku, a gdy dowiadują się jeszcze, że Jasza przyswoił sobie cudzy znaczek - w ogóle nie chcą się z nim bawić. Osamotniony malec chciałby już postępować jak najlepiej - ale wszystko wychodzi mu na opak. Choćby historia z ogórkami, które - myśląc, że zrobi przyjemność mamie - zerwał cichaczem w kołchozie. Jednak afera z ogórkami, które po ostrej reprymendzie w domu musiał zwrócić w końcu stróżowi kołchozu, wiele nauczyła małego Jaszę. Mądrzejszy dzięki swym życiowym doświadczeniom - odzyska teraz zaufanie mamy i przyjaźń swoich rówieśników..." (FSP)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
22.Zbrodnia bez przedawnienia (Der Mord, der nie verjährt) - NRD 1968 r. reż. Wolfgang Luderer
reż. dubb. -Romuald Drobaczyński
montaż - Henryka Gniewkowska

Jorns - Walter Jupe - Jerzy Przybylski,
Pabst - Horst Drinda - Mirosław Szonert,
Przewodniczący - Norbert Christian - Kazimierz Iwiński,
Obrońca - Horst Schulze - Ryszard Sobolewski,
Deepenthal - Kurt Steingraf - Sławomir Misiurewicz,
Wegman - Hans Hardt-Hardtloff - Antoni Żukowski,
Ruch - Manfred Borges - Eugeniusz Kamieński,
Liepmann - Rol Romer - Jerzy Zbiróg,
Lautenberg - Klaus-Peter Thiele - Maciej Małek,
Vogel - Gerhard Rachold - Bogusław Sochnacki,..

Obrazek

"W dziesięć lat po 15 stycznia 1919 - kiedy zostali zamordowani przywódcy niemieckiego ruchu rewolucyjnego, Róża Luksemburg i Karol Liebknecht - rozszerzony skład sądu przysięgłych w berlińskiej dzielnicy Moabit rozpatruje sprawę redaktora naczelnego czasopisma "Das Tagebuch", Józefa Bornsteina, oskarżonego o znieważenie i zniesławienie prokuratora Rzeszy Jornsa. Gazeta dowodziła w swym artykule, że ówczesny radca sądu wojennego Jorns, prowadząc śledztwo w sprawie morderstwa dokonanego na Róży Luksemburg i Karolu Liebknechcie, świadomie krył sprawców i przeciągał dochodzenie, aby ułatwić mordercom zatarcie śladów i ucieczkę. Obrońca Bornsteina, socjaldemokratyczny deputowany do Bundestagu Paul Levi, opierając się na dokumentach i zeznaniach świadków przeprowadza w toku procesu dowód prawdy. Bornstein zostaje uniewinniony, a tym samym oskarżonym staje się Jorns. Jednak moralny wyrok nie przeszkodził mu w dalszej karierze. Po dojściu hitlerowców do władzy Jorns zostaje prokuratorem w hitlerowskim "Volksgerichtshof". Jego nazwisko będzie teraz kojarzyć się z tysiącami zamordowanych lub pozbawionych wolności antyfaszystów..." (FSP)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
23.Testament gangstera (Les Tontons flingueurs) - Fr-Wł-RFN 1963 r. reż. Georges Lautner
reż. dubb. - Jerzy Twardowski
montaż - Janina Nowicka

Fernand Naudin - Lino Ventura - Cezary Julski,
Raul Volfoni - Bernard Blier - Aleksander Bardini,
mecenas Folage - Francis Blanche - Aleksander Dzwonkowski,
Jean - Robert Dalban - Leon Pietraszkiewicz,
Patricia - Sabine Sinjen - Joanna Kostusiewicz,
Antoine - Claude Rich - Zdzisław Słowiński,
jego ojciec - Pierre Bertin - Zdzisław Mrożewski,
"Meksykanin" - Jacques Dumesnil - Olgierd Jacewicz,
Pascal - Venantino Venantini - Tadeusz Czechowski,..

Obrazek

"... "Meksykanin", szef gangu kryminalistów, na łożu śmierci przekazuje swoje cesarstwo w ręce starego przyjaciela Fernanda Naudin, prosząc go jednocześnie o roztoczenie opieki nad jego największym skarbem, małoletnią córką Patricją. Fernand obejmuje władzę przy pomocy wiernych doradców zmarłego - mecenasa Folage'a, lokaja Jeana oraz rewolwerowca Pascala. Pozostali członkowie gangu przechodzą jednak do grupy konkurencyjnej, kierowanej przez Raoula Volfoni i Niemca Theo. Miedzy gangami wybucha święta wojna. Prócz buntu, Fernanda dręczą kłopoty z Patricją, która nawiązała niebezpieczny romans z młodym kompozytorem awangardowym Antonim. Troskliwy opiekun pragnie początkowo rozdzielić kochanków, ale rezolutna Patricja ucieka z domu i zamieszkuje z muzykiem. Okazuje się jednak, że ojciec Antoniego jest prezesem międzynarodowego towarzystwa monetarnego. W tej sytuacji Fernand zgadza się na małżeństwo Patricji. W dniu ślubu, jadąc do kościoła, zbacza na chwilę z drogi; aby zlikwidować stawiający wciąż opór gang Thea. Po szczęśliwym ożenku swej podopiecznej, patrząc z otuchą w przyszłość, przekazuje kontrolę nad gangiem w ręce ojca Antoniego..." (FSP)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
24.Skradziony balon (Ukradená vzducholoď) - CSRS 1967 r. reż. Karel Zeman
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka SOF Warszawa
dialogi polskie - Jan Moes
operator dźwięku - Jerzy Januszewski
montaż - Danuta Sierant
kierownik produkcji - Jerzy Kulawczyk

Jarda – Hanuš Bor - Jerzy Grzegorkiewicz,
Martin – Jan Čižek - Gwidon Zlatkes,
Piotr - Jan Malăt - Danuta Mancewicz,
Jakubek - Michal Pospišil - Jan Zmora,
Paweł - Josef Strănik - Grzegorz Roman,
Katka - Jitka Zelenohorskă - Jolanta Wołłejko,
Sekretarka - Jana Sedlmajerowă -Wanda Majer,
Dulkowa - Ewa Kubešovă - Danuta Szaflarska,
Findejs - Čestmir Řanda - Mieczysław Pawlikowski,
Dufek - Mirosłav Holub - Leon Pietraszkiewicz,
Penfield - Rudolf Deyl - Włodzimierz Kwaskowski,
Czarny Gustaw - Karel Effa - Stanisław Gawlik,
Kapitan statku - Josef Větrovec - Jerzy Tkaczyk,...

Obrazek

"Barwna groteska fantastyczno-naukowa.W roku 1891 w czasie wystawy światowej w Pradze na pokład jednego z eksponowanych balonów dostaje się pięciu chłopców.Podróżują ponad całą Europą i przeżywają najrozmaitsze przygody.." [F]
"Rok 1891 - światowa wystawa w Pradze, na której firma Findey prezentuje balon wypełniony niepalnym gazem. Konkurencyjne balony eksplodują: w zamieszaniu na pokład dostaje się pięciu chłopców: mały Jakubek, sprytny ulicznik Martin, Bliźniacy Piotr i Paweł oraz Tomek, syn prokuratora. Pozbawiony steru balon unosi się coraz wyżej - i w ten sposób rozpoczyna się podróż, która przeniesie chłopców ponad całą Europą aż na nieznaną wyspę, gdzie balon wreszcie eksploduje - demaskując kłamstwo Findey'a. W Pradze jednak nikt o tym jeszcze nie wie i "wynalazkiem" interesuje się groźna organizacja wojskowa, wysyłając swego agenta Czarnego Piotra, który śledzi poczynania redaktora Adriana, organizującego wyprawę ratunkową.
Chłopcy spędzają tymczasem pełne przygód wakacje na wyspie pod opieką ukrywającego się na swojej łodzi podwodnej "Nautilius" tajemniczego kapitana Nemo. Jemu zawdzięczają ratunek przed piratami. Wkrótce potem przybywa wyprawa ratunkowa, która odwozi chłopców do domu..." (FSP)

Podziękowania dla pana Marka Kopacza z Filmoteki Narodowej za spisanie danych dotyczących polskiego dubbingu.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
25.Życie złodzieja (Le Voleur) - Fr. 1966 r. reż. Louis Male
reż. dubb. - Maria Olejniczak
dialogi: Jan Moes
dźwięk: Mariusz Kuczyński
montaż: Henryka Meldner
kier. prod.: Tadeusz Simiński

Georges Randal - Jean Paul Belmondo - Andrzej Zaorski,
Charlotte - Genevieve Bujold - Maria Ciesielska,
Genevieve - Marie Dubois - Zofia Saretok,
La Margelle - Julien Guiomar - Mariusz Dmochowski,
Roger - Paul Le Person - Gustaw Lutkiewicz,
Renée - Martine Sarcey - Alina Jurewicz,
Wuj Urban Randal - Christian Lude - Stanisław Milski,
Cannonier - Charles Denner - Jarosław Skulski,
Mouratet - Roger Crouzet - Krzysztof Świętochowski, ...

Obrazek

"Obraz życia i psychiki mężczyzny-złodzieja z powołania,a mieszczucha z urodzenia.Akcja filmu rozgrywa się we Francji i w Londynie około 1880 roku.." [F]

"25-letni Georges Randal, urodzony w zamożnej rodzinie mieszczańskiej, został złodziejem z chęci zemsty, kiedy opiekujący się nim wuj obrabował go, a kuzynka Charlotte, z którą chciał się ożenić, porzuciła w biedzie. Wówczas to Georges zerwał z dotychczasowym życiem i dokonał swojej pierwszej kradzieży. Miał szczęście zetknąć się z doskonałymi ekspertami w tym fachu: La Margelle - złodziejem w sutannie i niejakim Rogerem La Honte. To oni wprowadzili go w złodziejski świat, w którym wkrótce poczuł się jak u siebie w domu. Wszystko mu się udawało. Był młody i zręczny. Nieuporządkowane, uzależnione od przypadków, ale bardzo aktywne życie, odpowiadało jemu temperamentowi. Na pewien czas odsunęło go od interesów gwałtowne uczucie do Genevieve, ale nie trwało to długo. Górę wzięła jego największa namiętność - złodziejskie rzemiosło. Zawarł znajomość ze znanym złodziejem Cannonierem, który po ucieczce z więzienia marzył o zniszczeniu znienawidzonego społeczeństwa. Zaproponował on Randalowi udział w przygotowaniu zamachu, ale zanim do tego doszło, Cannonier został aresztowany. W roku 1894 wzmogła się działalność anarchistów i policja francuska podjęła energiczne kroki przeciwko nim. Randal uszedł do Anglii, gdzie spotkał zbiegłą z ojcowskiego domu kuzynkę Charlottę. Razem powrócili do posiadłości rodzinnej, w czasie agonii wuja sfałszowali wydziedziczający ich testament. Bogaci, osiedli z dala od świata. Przyjaciele Randala porzucili coraz niebezpieczniejsze rzemiosło złodziejskie. On sam nie musiał już kraść, ale rezygnacja ze złodziejstwa byłaby dla niego rezygnacją z życia w ogóle..." (FSP)

Bardzo dziękuję panu Grzegorzowi Balskiemu z Filmoteki Narodowej za odszukanie danych dubbingowych do tego filmu.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
26.Rozwód z miłości (Tanulmány a nökröl) - Węg. 1967 r. reż. Marton Keleti
reż. dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz

pisarz - Ivan Dervas - Zdzisław Tobiasz,
dr Vera Kepes - Vera Venczel - Jadwiga Barańska,
Eva - Eva Ruttkay - Danuta Szaflarska,
Zsuzsa - Gyongy Polonyi - Barbara Wrzesińska,
Jolan - Manyi Kiss - Jadwiga Kuryluk,
Sandor Balogh - Zoltan Latinovits - Roman Wilhelmi,
Peter Madi - Gyula Bodrogi - Andrzej Gawroński,
BalintGegucz - Antal Pager - Janusz Paluszkiewicz,..

Obrazek

"Komedia muzyczna o perypetiach małżeńskich dwóch budapeszteńskich par.." [F]

"Na ulicach Budapesztu kamera wyławia z tłumu przechodniów kobiety. Są wśród nich młode, ładne, szykownie ubrane, a także zapracowane, mniej "zadbane", są kobiety roześmiane, są i zatroskane. Komentujący te obrazy pisarz, chciałby zgłębić tajemnicę niezbadanej duszy kobiety. Tak zaczyna się opowieść o trzech, a właściwie czterech mieszkankach Budapesztu. Na postoju spotykają się zdenerwowane trzy panie. Okazuje się, że wszystkie trzy mają zamiar jechać w to samo miejsce i w tym samym celu: do biura adwokackiego, by wszcząć sprawę rozwodową. Stary, doświadczony adwokat daremnie stara się wyjaśnić, że ich pretensje są nieuzasadnione, że - po prostu - żadna nie posiada wystarczających powodów, aby starać się o rozwód. Młodziutka adwokatka Vera podejmuje się jednak prowadzenia spraw wszystkich trzech pań. Zabiera się do tego równie solidnie, co ... nierozważnie. Postanawia przede wszystkim zapoznać się z argumentami strony przeciwnej i sytuacją domową swoich klientek, co sprawia, że śliczna Vera staje się wkrótce przedmiotem westchnień wszystkich trzech mężów. To z kolei powoduje zmianę frontu trzech pań. Panna mecenas wpada w opały. Rezultatem jest zawieszenie na rok prawa wykonywania praktyki adwokackiej i ... ślub. Adwokatka zostaje żoną pisarza-komentatora, którego głos słyszeliśmy na początku filmu...
A że tajniki duszy kobiecej są niezbadane, panie te po pewnym czasie znów spotykają się na postoju taksówek, by jechać w to samo miejsce i w tym samym celu..." (FSP)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
27.Niewidzialny batalion (Nevidni bataljon - Nevidljivi bataljon) - Jug.(Słowenia) 1967 r. reż. Jane Kavčič
reż. dubb. - Zofia Dybowska-Aleksandrowicz

Franci - Martin Lumber - Krystyna Chimanienko,
Mornarski - Maja Zaletel - Jadwiga Kuryluk,
Mile - Miha Draganc - Krystyna Miecikówna,
Miha - Klara Jankovic - Zofia Raciborska,
Tina - Jasmin Skodlar - Ewa Złotowska,
Polona - Peter Berttolino - Małgorzata Włodarska,
więzień - Miha Baloh - Andrzej Gawroński,
Alojzy - Milan Srdoc - Jerzy Tkaczyk,
gefreiter - Demeter Bitenc - Mieczysław Stoor,
Rajko - Rajka Veldin - Jerzy Grzegorkiewicz,..

Obrazek

"Wypadki rozgrywają się w 1943 r. Akcja filmu nie wykracza poza obręb mieściny, gdzie życie płynie z pozoru cicho i spokojnie, jakby wśród mieszkańców nie było nikogo, kto dążyłby do przeciwstawienia się Niemcom. Dzieci są oburzone bierną postawą swoich rodziców. Działalność "niewidzialnego batalionu" rozpoczyna się jak najlepsza zabawa, ale przynosi rezultaty godne zorganizowanej akcji dorosłych. Dzieci piszą antyniemieckie ulotki i rozlepiają je na murach. Niemcy przekonani, że udało im się zdławić ruch konspiracyjny w miasteczku, są zaskoczeni. Konspiratorzy, którzy w myśl poleceń dowództwa powstrzymują się od akcji sądzą, że ulotki - to prowokacja Niemców. Atmosfera w miasteczku staje się gorączkowa i niebezpieczna. Pogłębia ją jeszcze nieoczekiwane wydarzenie...
Z wysokiego mostu skacze do rzeki więzień zatrudniony przy budowie niemieckiego bunkra. Ukrywa się w nadrzecznych moczarach. Niemcy uporczywie szukają zbiega w całej okolicy, rewidują domy, rozsyłają listy gończe, wyznaczając wysoką nagrodę za jego ujęcie. Dzieci z "niewidzialnego batalionu" postanawiają pomóc uciekinierowi. Przypadek sprawia, że jeden z chłopców trafia na jego ślad. Zranionego podczas ucieczki, omdlewającego z bólu człowieka umieszczają w kryjówce i rozpoczynają dramatyczną walkę o uratowanie jego życia. Zaopatrują rannego w żywność, lekarstwa, sprowadzają lekarza i w końcu, gdy stan zdrowia uciekiniera na to pozwala, wyprowadzają go z miasteczka podczas niewinnej na pozór zabawy. Wielka akcja "niewidzialnego batalionu" kończy się triumfem. Dzieci wracają do swoich domów, a karcącym je za przebywanie poza domem rodzicom tłumaczą, że uczestniczyły w znakomitej zabawie..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
28.Przygoda na wagarach (Der Tapfere Schulschwänzer) - NRD 1967 r. reż. Winfried Junge
reż. dubb. -Seweryn Nowicki

Tomek Lohmann - Andre Kallenbach - Gwidon Zlatkes,
jego przyjaciel Dieter - Helmut Tietz - P. Komender,
ojciec Tomka - Gunter Ott - Tadeusz Bartosik,
nauczycielka - Jessy Rameik - Ewa Krasnodębska,
dyrektor szkoły - Christoph Engel - Jerzy Bielenia,
babcia Kruger - Ilse Voigt - Hanna Skarżanka,..

Obrazek

"Piękny letni poranek w Berlinie. Tomek idąc do szkoły odprowadza swego młodszego brata przedszkolaka. Ponieważ do dzwonka zostało jeszcze trochę czasu, postanawia przejechać się kolejką podziemną. Przejażdżka ulubionym środkiem lokomocji przedłuża się, lekcje rozpoczną się bez Tomka. Chłopiec wędruje więc dalej ulicami Berlina. W pewnej chwili spostrzega dym, wydobywający się z okna jednego z domów. Alarmuje straż pożarną. Dzięki jego błyskawicznej reakcji udaje się uratować dwoje dzieci, ale dzielny chłopiec nie chce zdradzić swego nazwiska i ucieka: wie, że jako wagarowicz nie może się ujawnić.
Następnego dnia nauczycielka mówi w szkole o bohaterstwie, powołując się na artykuł o chłopcu, który uratował dwoje dzieci od niechybnej śmierci. Tomek wyznaje swojemu przyjacielowi, że to on jest bohaterem artykułu. Dieter nie wierzy i ogłasza go kłamcą. Tomek wybiera się w okolice domu, w którym poprzedniego dnia wybuchł pożar. Tam zostaje rozpoznany przez strażaka i musi podać swe nazwisko. Trzeciego dnia w szkole zostaje ogłoszony alarm pożarowy: Tomek spostrzega na boisku przedstawicieli straży pożarnej oraz babcię z dwojgiem uratowanych dzięki niemu dzieci. Nie czekając na kompromitację - przyznaje się, że był na wagarach i tylko dzięki temu mógł stać się bohaterem wydarzenia.
Wykroczenie zostaje chłopcu przebaczone..." (FSP)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
29.Jak się pozbyć Helenki (Jak se zbavit Helenky) - CSRS 1967 r. reż. Václav Gajer
reż. dubb. - Maria Piotrowska

Petricek - Vaclav Voska - Mirosław Szonert,
Viki - Jirina Jiraskova - Barbara Wałkówna,
redaktor działu sportowego - Eduard Cupak - Bogusław Mach,
Marcelka - Hana Brejchowa - Joanna Jędryka,
profesor Slavik - Josef Kemr - Bogdan Wróblewski,..

Obrazek

"Film nosi podtytuł: "tragikomedia ludzi w średnim wieku". Akcja rozgrywa się w środowisku pracowników rozgłośni radiowej, a bohaterami są: stroniący od kobiet spiker i wścibska, energiczna redaktorka działu kobiecego.." [F]

"W czasie niedzielnego dyżuru redaktorka Viki pragnie zakpić ze stroniącego od towarzystwa spikera telefonuje do niego z sąsiedniego pokoju podając się za nieznaną wielbicielkę, oczarowaną jego głosem. Patricek traktuje ten telefon na serio, nie podejrzewa, kto kryje się za imieniem Helenka... Oczekuje na następne telefony tajemniczej adoratorki, która pełna zaufania zwierza się ze swych trosk, cierpień i tęsknot. Na jej prośbę godzi się pełnić dyżur w czasie świąt i dodaje do zapowiedzi słowa specjalnie dla niej przeznaczone. Viki w imieniu Helenki pisze do Patricka pełne wyrazów uwielbienia listy, na które on rewanżuje się tekstami nagranymi na taśmie. Korespondencja ta staje się z dnia na dzień coraz bardziej serdeczna, intymna i prawdziwa. Wyznaczają sobie spotkanie, ale na dworcu zamiast subtelnej Helenki - Patricek spotyka wścibską redaktorkę i ucieka. Viki, widząc zainteresowanie kolegi stworzoną przez nią postacią - pragnie wyznać mu prawdę. Prosi o pomoc kolegów, którzy uczestniczą w tej zabawie, ale już jest za późno. Patricek angażuje się jeszcze bardziej. Szuka Helenki wszędzie. Próbuje rozpoznać ją w kelnerce z bufetu, co się kończy potwornym nieporozumieniem i konfliktem z mężem kobiety. Zrozpaczona takim obrotem sprawy Viki postanawia uśmiercić Helenkę. Dzwoni do Patricka i daje mu do zrozumienia, że prześladowana przez męża postanawia popełnić samobójstwo. Tego wieczoru bezradny Patricek upija się, wszczyna awanturę, ląduje w izbie wytrzeźwień. Rano, wśród kobiet, które tej nocy popełniły samobójstwo znajduje jedną o imieniu Helenka. Odszukawszy jej męża, oskarża go o tyranizowanie i śmierć żony, gwałtownie ingeruje w uroczystości pogrzebowe, demonstrując swe przywiązanie do zmarłej. Uspokaja się dopiero, kiedy otrzymuje telefon od Helenki... Ta niezwykła historia kończy się w areszcie, gdzie następuje pojednanie między Patrickiem i Viki..." (FSP)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
30.Cierpkie wino (Listopad = Листопад = Giorgobistve) - ZSRR (Gruzja) 1967 r. reż. Otar Joseliani
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek

Niko - Ramaz Georgobiani - Andrzej Jurczak,
Otar - Georgij Chababadze - Maciej Małek,
Manana - Marine Karciwadze - Iwona Słoczyńska,..

Obrazek

"Dwaj przyjaciele, absolwenci tbiliskiego instytutu, podejmują pierwszą pracę w wytwórni win. Dokumentalny zapis codziennych sytuacji - w domu, na ulicy, w pracy, w kawiarni. Doskonała obserwacja,autentyzm scenerii, postaci, typów, atmosfera środowiska, klimat Południa.." [F]

"Otar i Niko, świeżo upieczeni absolwenci tbiliskiego instytutu (specjalność - technologia win) podejmują swoją pierwszą pracę w wielkiej wytwórni win. Otar - elegancki, układny, elokwentny - zostaje skierowany do laboratorium, Niko - skromny i nieśmiały - trafia do piwnic, gdzie w ogromnych beczkach dojrzewają wina. Otar zdobędzie wkrótce pozycję i dobrą opinię w oczach kierownictwa, Niko zaskarbi sobie serca robotników, starych winiarzy, od których wiele się nauczy. Obaj młodzi adorują pracującą w wytwórni czarnowłosą Mananę. Zarozumiała dziewczyna zwodzi i śmieje się z obu. I oto pewnego dnia cichy Niko popada w konflikt z dyrektorem, który - ponaglany przez plan produkcyjny - każe rozlewać wino z beczki nr 49, choć wie, że nie nadaje się ono jeszcze do spożycia. Niko nie wykonuje tego zarządzenia. Wojna z dyrektorem kończy się niespodziewanie zwycięstwem młodego technologa..." (FSP)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
31.Więzy (Kötelék) - Węg. 1967 r. reż. Félix Máriássy
reż. dubb. - Tomasz Listkiewicz

Marta - Hedi Veradi - Teresa Szmigielówna,
Karcsi - Viktor Rona - Stanisław Zaczyk,
Gyula - Attila Nagy - Marek Perepeczko,..

Obrazek

"Życie pilotów bazy samolotów rozpylających na polach nawozy sztuczne jest trudne. Tylko wysokie wynagrodzenie skłoniło ich do opuszczenia rodzinnych domów. Niedziele spędzają u pozostawionych w mieście rodzin. Od ich charakteru i poczucia odpowiedzialności zależy, czy więzy łączące ich z domem nie ulegną rozluźnieniu. Dla niespokojnej natury Karcsi'ego zawód pilota stwarza idealne warunki wyżycia się, ale równocześnie oddala go od żony. W czasie jednej z zabaw Karcsi poznaje Martę, żonę lekarza, która nie tylko nudzi się wśród domowych zajęć, ale ma żal do męża, że ze względu na niego musiała przerwać studia. Romans między Martą i Karcsim budzi złośliwe komentarze otoczenia. Kiedy Karcsi zamieszkuje razem z Martą w hotelu robotniczym - wybucha skandal. Marta postanawia opuścić młodzieńca, z którym początkowo łączyła plany na przyszłość, wyjechać do miasta i kontynuować przerwane studia. Utwierdza ja w tym zamiarze starszy przyjaciel Karcsi'ego, który dobrze zna jego zmienny charakter. Karcsi, dowiedziawszy się, że Marta wyjechała, goni pociąg samolotem, ląduje na szynach kolejowych tuż przed lokomotywą. Znajduje Martę w jednym z przedziałów. Tymczasem baza ogłasza alarm, na powracający samolot czekają już na lotnisku przedstawiciele władz i milicja. Marta wysiada, a Karcsi - widząc zbliżających się milicjantów, wraca do kabiny, startuje. Samolot odlatuje w nieznane..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
32.Czarny mustang (Smoky) - USA 1966 r. reż. George Sherman
reż. dubb. - Seweryn Nowicki
dialogi: Krystyna Uniechowska
dźwięk: Jerzy Januszewski
montaż: Danuta Sierant
kier. prod.: Jerzy Kulawczyk

Clint - Fess Parker - Czesław Byszewski,
Julie - Diana Hyland - Wanda Majerówna,
Maria - Katy Jurado - Maria Homerska,
Gred - Hoyt Axton - Teodor Gendera,
Jeff - Robert Wilke - Jan Świderski,..

Obrazek

"Kolejna, trzecia już adaptacja powieści Willa Jamesa. Perypetie dwóch braci, których losy związane są z pięknym dzikim czarnym mustangiem Smoky. Plenery z pogranicza Meksyku, ludowe amerykańskie ballady.." [F]

"Clint Barkley, trudniący się ujeżdżaniem dzikich koni w Teksasie, Arizonie i Wyomingu, zostaje oskarżony o kradzież, której w rzeczywistości dokonał jego brat Fred. Po wyjściu z więzienia Clint rozpoczyna pracę na rancho Julie Richards. Właścicielka obdarza przybysza pełnym zaufaniem; szczególnie imponuje jej poskramianie przez Clinta dzikiego czarnego mustanga Smoky. Ale na rancho pojawia się Fred; Clint zgadza się na pozostanie brata, żądając by zerwał ze swą przeszłością. Fred przyjmuje warunki. Nie długo jednak wytrwa w uczciwości. Kiedy zaciągnie dług i zapragnie oszukać wierzyciela - Clint każe mu opuścić rancho. Przed odjazdem Fred podejmuje próbę sprzedania mustanga przedsiębiorcy zajmującemu się organizowaniem rodeo. Wściekły na konia, którego nie potrafi ujeździć - bije go łańcuchem; znęcając się nad zwierzęciem traci jednak równowagę i ginie pod kopytami Smoky'ego. Mustang ucieka, a Clint nie może go ścigać, gdyż wobec wybuchu wojny z Niemcami - zostaje powołany pod broń. Mijają lata. Smoky - schwytany przez ludzi - pozwala popisywać się kowbojom w rodeo organizowanych na całym Zachodzie. Gdy okaże się już nieprzydatny - będzie ciągnął wóz handlarza starzyzną. Po wojnie odnajdzie go znowu Clint... " (FSP)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
33.Testament Agi (A Koppányi aga testamentuma) - Węg. 1967 r. reż. Eva Zsurzs
reż. dubb. - Jerzy Twardowski

Laszlo Babocsai - Péter Benkő - Jerzy Rogowski,
jego matka - Klári Tolnay - Małgorzata Lorentowicz,
jego ojciec - Gyula Benkő - Czesław Jaroszyński,
kapitan Csomai - Ferenc Bessenyei - Zbigniew Kryński,
Marko Bogics - Ádám Szirtes - Tadeusz Czechowski,
Oglu, aga z Koppanyi - János Csányi - Zdzisław Salaburski,
Miklos - István Iglódi - Leonard Pietraszak,
Duszmata - Teréz Várhegyi - Hanna Łubieńska,..

Obrazek

"Barwny film kostiumowy, łączący elementy komedii i awanturniczego romansu "płaszcza i szpady". Akcja rozgrywa się w drugiej połowie XVI wieku, gdy podbite przez Habsburgów i Turków Węgry były widownią nieustannych walk i buntów przeciw najeźdźcom.." [F]

"Węgry, rok 1585. Trwające ponad pół wieku panowanie Turków i Habsburgów coraz bardziej rujnuje kraj. Raz po raz dochodzi do krwawych potyczek między węgierskimi szlachcicami a rozzuchwalonymi Turkami i oddziałami wojsk zaciężnych cesarza. W trakcie jednego z pojedynków z niezwyciężonym tureckim agą Oglu ginie Gaspar Babocsai, władca zamku Bezseny i okolicznych ziem. Syn Gaspara, młodziutki Laszlo, poprzysięga zemstę. Wbrew woli drżącej o jego życie matki, Laszlo pilnie ćwiczy fechtunek i w rocznicę śmierci ojca wyzywa Oglu na pojedynek. Śmiertelnie ranny aga powierza młodzieńcowi swój majątek i zamek w Koppanyi, a największy swój skarb - ukochaną córkę Duszmatę - oddaje pod opiekę jego matki. Gdy po kilku dniach Laszlo przejmuje dary - ze zdumieniem i radością rozpoznaje w Duszmacie piękną dziewczynę, którą uwolnił niegdyś z rąk żołnierzy cesarskich. Dowódca żołnierzy, Rudolf Kales, usiłuje wszelkimi sposobami przechwycić skarby tureckiego agi. Żołnierze zdradziecko napadają na Laszlo i wtrącają go do lochu, porywają również Duszmatę. Ale wspomagany przez wiernych przyjaciół - Laszlo zwycięży. Na wielkiej uczcie wydanej ku czci zwycięzców, zostaną ogłoszone zaręczyny walecznego młodzieńca i pięknej Duszmaty..." (FSP)

"Od wielu lat Węgrzy należą do światowej czołówki szermierzy. Te właśnie narodowe talenty i zainteresowania wykorzystała reżyser Eva Zsurzs w filmie "Testament Agi". W końcu szesnastego wieku, kiedy oddziały walońskich najemników i tureckich janczarów bezkarnie buszowały po węgierskiej puszcie, młody Laszlo postanowił pomścić śmierć ojca. Jak na film "płaszcza i szpady" przystało pełno tu szermierczych pojedynków, pościgów i zasadzek, w których z wdziękiem uczestniczą młodzi i starzy aktorzy węgierscy.." [MF]
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
34.Kronika nurkującego bombowca (Chronika pikirujuszczego bombardirowszczika = Хроника пикирующего бомбардировщика) - ZSRR 1967 r. reż. Naum Birman
reż. dubb. - Seweryn Nowicki

Sergiej Archipcew - Giennadij Sajfulin - Andrzej Antkowiak,
Żenia Sobolewski - Oleg Dal - Lechosław Herz,
Wieniamin Gurewicz - Lew Wajnsztejn - Andrzej Zaorski,
Kuzmicz - Jurij Tołubiejew - Kazimierz Wichniarz,
Dorogin, dowódca pułku - Aleksander Grawe - Piotr Pawłowski,
Katia - Elena Sanko - Barbara Sołtysik,..

Obrazek

"Dzieje wojennej przyjaźni trzyosobowej załogi bombowca P-2,popularnej "peszki".Opowieść o młodzieży wojennego pokolenia,jej aspiracjach,marzeniach i bohaterstwie..." [F]

"Był czerwiec 1944 roku. Wesołą żołnierską biesiadę z okazji wyzwolenia Pińska przerwał warkot silników wracającej ze zwiadu "peszki", której zadaniem było wykrycie zamaskowanego niemieckiego lotniska - bazy nieoczekiwanych kontrataków faszystów przeciw wypierającym ich wojskom radzieckim. Pilot zginął, maszynę doprowadził na lotnisko radiotelegrafista. Siergiej Archipcew, Żenia Sobolewski i Wienia Gurewicz boleśnie odczuli śmierć kolegi. Przybici i rozdrażnieni - ostrzej niż zwykle zareagowali na grubiańskie żarciki intendenta pod adresem kucharki Katii. Wybuchła awantura, po której trzej przyjaciele znaleźli się w areszcie. Tu - dowódca załogi, Siergiej, doszedł do wniosku, że lotnisko, z którego ostrzelano maszynę poległego pilota jest fikcją, celowo - dla zdezorientowania przeciwnika - podtrzymywaną przez Niemców, że prawdziwa baza niemieckich bombowców znajduje się zupełnie gdzie indziej. Jego przypuszczenia okazały się słuszne.
Nadszedł dzień generalnego ataku na groźne lotnisko. Pułk - w pogotowiu bojowym. Załoga Archipcewa wystartowała na ostatni zwiad. Ostatni przed zwycięskim szturmem i ostatni w swym życiu. W dramatycznej walce powietrznej ginie radiotelegrafista Żenia. Uszkodzony samolot nie ma szans powrotu. Zdając sobie z tego sprawę - Siergiej i Wienia pikują kadłubem maszyny w rzędy samolotów z czarnymi krzyżami..." (FSP)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
35.Napad Stulecia (The Great British Train Robbery / Die Gentlemen bitten zur Kasse) - Ang.-RFN 1965 r. reż. John Olden i Calus Peter Witt
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka

Michael Donegan - Horst Tappert - Jan Kobuszewski,
Patrick Kinsey - Hans Cossy - Mariusz Dmochowski,
Archibald Arrow - Gunter Neutze - Mieczysław Stoor,
Geoffrey Balack - Karl Heinz Hess - Ryszard Pikulski,
Thomas Webster - Hans Reiser - Jerzy Bielenia,
Gerald Williams - Rolf Nagel - Tadeusz Samogi,
George Slowfoot - Harry Engel - Lechosław Herz,
Andrew Elton - Wolfran Schaerf - Zbigniew Kryński,
Ronald Cameron - Gunther Tabor - Roman Wilhelmi,
Walter Lloyd - Franz Mostahav - Władysław Kowalski,
Alfred Frost - Wolfried Lier - Jerzy Tkaczyk,
Arthur Finnegan - Kurt Conradi - Marian Łącz,..

Obrazek

"3 sierpnia 1963r. w nocy grupa zamaskowanych osobników zatrzymała ekspres Glasgow-Londyn i z wagonu pocztowego zrabowała worki ze starymi banknotami funtowymi o łącznej wartości 7 milionów dolarów! Największy "napad stulecia" intrygował przez wiele miesięcy cały świat. Całą tę sensacyjną akcję przedstawiają z dokumentalną wiernością reżyserzy John Olden i Claus Peter Witt..." [MF]

"Michael Donegan, londyński handlarz antykami, człowiek obdarzony genialnym zmysłem organizacyjnym, podjął się ułożenia wspólnie z Archibaldem Arrow (jednym z czołowych przedstawicieli świata przestępczego Anglii) planu napadu na pociąg pocztowy kursujący na trasie Glasgow - Londyn. Zaangażowano 11 najlepszych "specjalistów", a Donegan wyznaczył termin napadu na dzień, w którym wagony z pieniędzmi będą przyczepione tuż za lokomotywą. Aby zdobyć środki na sfinansowanie tego planu, gang dokonał udanego rabunku na lotnisku. Następnie wydzierżawiono dom na opuszczonej farmie, gdzie założono główny sztab, spiżarnię i magazyn z wyposażeniem. W wyznaczoną noc, uzbrojeni w rewolwery, których jednak nie wolno im było używać, zakapturzeni członkowie gangu zaczaili się przy pobliskiej stacji sygnalizacyjnej. Następnie ekspert od elektryczności dał sygnał, zatrzymujący pociąg. Arrow ze swymi ludźmi odczepił lokomotywę z wagonem, zmuszając maszynistę do dalszej jazdy i zatrzymania się w odległości kilometra przy wyznaczonym mostku, gdzie pozostali członkowie gangu oczekiwali z pustą ciężarówką. Po zakończeniu akcji przestępcy przystąpili do podziału fantastycznego łupu. Donegan proponował wprawdzie pozostawienie pieniędzy na farmie i odebranie ich w późniejszym terminie, ale Arrow z kilkoma członkami gangu uparli się, aby podział nastąpił natychmiast. Chcieli jak najszybciej powrócić do Londynu.
Z ramienia Scotland Yardu dochodzenie prowadzi insp. MacLeod. Wyznaczono wysoką nagrodę za wszelkie informacje, które mogłyby doprowadzić do ujęcia sprawców rabunku. Wkrótce napłynęły pierwsze informacje. Policja zajęła farmę i odnalazła odciski palców. Dziesięciu zostało aresztowanych i po rozprawie skazanych na długoletnie więzienie. Donegan i inni pozostający na wolności członkowie gangu zorganizowali ucieczkę dwóch spośród skazanych. Po udanej akcji przystąpili do omawiania planu dalszych ucieczek..." (FSP)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
36.Kochałem Cię (Ja was lubił... = Я вас любил...) - ZSRR 1967 r. reż. Ilja Frez
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka

Kola - Wiktor Pierewałow - Maciej Damięcki,
Nadia - Wioletta Chusnułowa - Małgorzata Włodarska,
Żenia - Witalij Owaniesow - Lechosław Herz,
mama - Wiera Orłowa - Olga Bielska,
tata - Jewgienij Wiesnik - Mieczysław Czechowicz,
Lidia Nikołajewna - Natalia Sielezniewa - Magda Celówna,
Zoja Pawłowna - Natalia Dudinska - Karolina Łubieńska,
Krasowska - Nina Czistowa - Lidia Korsakówna,
Gala - Łarisa Zubkowicz - Jolanta Wołłejko,
Żora - Walerij Ryżakow - Piotr Fronczewski,
Marina - Jelena Kasatikowa - Ewa Złotowska,
Wołodia - Igor Sychra - Henryk Boukołowski,..

Obrazek

"Liryczna komedia dla młodzieży z morałem: aby się podobać dziewczętom nie wystarczy być tylko sympatycznym chłopcem, trzeba interesować się jeszcze sztuką, poezją, teatrem.." [F]

"Kola Golikow, uczeń ósmej klasy jednej ze szkół moskiewskich, nie ma sprecyzowanych zainteresowań: wolny czas spędza na podwórku, wśród kolegów. Pewnego dnia Kola poznaje Nadię, uczennicę szkoły baletowej. Wspólnie z kolegami chłopiec organizuje prywatkę w swym mieszkaniu, na którą zaprasza dziewczynę i jej przyjaciółki; ośmioklasiści odwiedzają szkołę Nadi, bawią się wspólnie na balu. Kontakty między młodymi zostaną jednak wkrótce przerwane: Nadia nudzi się w towarzystwie sympatycznego wprawdzie, lecz obojętnego na piękno i sztukę kolegi. Zakochany Kola zaczyna teraz interesować się poezją, chodzi do teatru. W szkole podczas egzaminu występuje z puszkinowskim wierszem, którego nie uwzględniono w spisie lektury obowiązkowej. Zmienia się pod wpływem uczucia do Nadi, staje się duchowo bogatszy, odkrywa świat poezji, świat uczuć..." (FSP)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
37.Kto mu otworzy drzwi (Cine va deschide usa?) - Rum. 1967 r. reż. Gheorghe Naghi
reż. dubb. - Jerzy Twardowski

ojciec Ovidiu - Stefan Mihailescu-Braila - Zygmunt Maciejewski,
matka Ovidiu - Corina Constantinescu - Janina Szydłowska,
kobieta w pociągu - Draga Olteanu - Magdalena Manowska,
profesorka anatomii - Vasilica Tastaman - Janina Traczykówna,
kontroler - Gheorghe Naghi - Tadeusz Bartosik,
złodziej I - Aurel Cioranu - Tadeusz Czechowski,
złodziej II - Aura Andritoiu - Witold Kałuski,
oraz dzieci: Ovidiu - Armand Oprescu - Anna Skaros,
Florica - Monica Teodorescu - Danuta Przesmycka,
Irina - Cristina Teodorescu - Elżbieta Zapolska,..

Obrazek

"Dom poprawczy dla chłopców. Jeden z wychowanków wraca do domu, zwolniony dzięki dobremu sprawowaniu i rodzicom, którzy biorą odpowiedzialność za jego dalsze postępowanie. Ovidiu jedzie pociągiem wraz z rówieśnikami powracającymi z zimowych ferii. Dzieci - wesołe, stęsknione za domem - zastanawiają się kto im otworzy drzwi rodzinnego domu - ojciec czy mama? ... Ovidiu nie podziela radosnego nastroju. Problem "kto otworzy drzwi" ma dla niego daleko głębsze i istotniejsze znaczenie. Matkę kocha, zawsze broniła go przed surowym i niesprawiedliwym ojcem, choć w gruncie rzeczy ulegała mu, sama bardziej zajęta udziałem w przedstawieniach teatru amatorskiego niż domem i synem.
Ale jak się ułożą sprawy z ojcem? To przecież on zdemolował "pracownię", w której chłopiec spędzał całe dnie na majsterkowaniu a ucieczka chłopca z domu i jego kontakty ze złodziejami były tego następstwem. Jedyną przyjaciółką Ovidiu była dziewczynka z tej samej klasy - Florica. Razem włóczyli się po ulicach, tylko jej demonstrował swe wynalazki i tylko ona wiedziała o jego ucieczce, ale nie potrafiła temu zapobiec. Teraz, wracając do domu z rozbawioną grupą młodzieży - Ovidiu wspomina tamten okres i boi się tego co zastanie w domu.
W przedziale, podczas postoju pociągu - ginie walizka. Jej właścicielka, która rozpoznaje w Ovidiu wychowanka domu poprawczego - oskarża go o kradzież. Tylko dzięki obecności rozsądnego kolejarza i innych pasażerów chłopiec zostaje zwolniony z posterunku milicji. Odprowadza go kolejarz, z którym Ovidiu zaprzyjaźnia się i obiecuje odwiedzić go. Dzwoniąc do drzwi swego domu spostrzega, że z sąsiedniego okna pozdrawia go Florica. W oknach mieszkania zapalają się światła..." (FSP)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
38.Zabawa w masakrę (Jeu de massacre) - Fr. 1967 r. reż. Alain Jessua
reż. dubb. - Mirosław Bartoszek

Pierre Meyrand - Jean-Pierre Cassel - Janusz Kubicki,
Jacqueline Meyrand - Claudine Auger - Mirosława Marcheluk,
Bob Neuman - Michel Duchaussay - Zbigniew Płoszaj,
pani neuman - Eleonore Hirt - Zdzisława Malska,
Lisbeth - Anna Gaylor - Halina Pawłowicz,
Ado - Guy Saint-Jean - Dobrosław Mater,
właścicielka baru - Nancy Holloway - Hanna Boratyńska,..

Obrazek

" "Czarna" komedia. Perypetie autora komiksów, jego żony - rysowniczki ilustrującej mężowskie pomysły oraz młodego, zwariowanego milionera, urzeczywistniającego najbardziej zwariowane komiksowe fabuły. Nagroda za scenariusz na ubiegłorocznym festiwalu w Cannes. Film barwny.." [F]

"Bob Neuman odwiedza młodego autora komiksów Pierre Mayranda, opowiada swoje fikcyjne przygody i zaprasza go wraz z żoną Jacqueline do posiadłości swej matki w Szwajcarii. Matka Boba przyjmuje gości z otwartymi rękami licząc, że ich obecność wpłynie uspokajająco na nieznośnego i niezupełnie normalnego jedynaka. Pobyt w willi milionerów Neumanów jest dla Pierre i Jacqueline szansą ucieczki przed wiecznymi kłopotami finansowymi, okazja zakosztowania beztroskiego trybu życia. Rodzi się pomysł nowego komiksu - Bob namiętnie studiuje każdy nowo powstały odcinek i ... za namową Pierre'a wciela się w bohatera - "Mordercę z Neuhatel", któremu Jacqueline nadaje jego rysy. Bohaterka komiksu jest natomiast podobna do pięknej Jacqueline. Pierre wymyśla coraz brutalniejsze i śmielsze akcje swego bohatera, a Bob konsekwentnie realizuje je. W krytycznych momentach fundusze matki chronią syna przed konsekwencjami czynów, które normalnym biegiem rzeczy powinny zaprowadzić go do szpitala dla umysłowo chorych. W komiksie Michel kocha się w Helene, która ma przecież rysy Jacqueline, więc Bob coraz wyraźniej okazuje swoje uczucie żonie Pierre'a. Następuje moment, kiedy nawet Jacqueline zaczyna identyfikować się z Helene. Porwana przez Boba przeżywa przygody wymyślone wraz z mężem. Dokładnie według scenariusza swej opowieści Pierre ściga zbiegów. Jacqueline zostaje uratowana, ale Bob ucieka na wieżę zamku w Neuchatel, rzuca się w dół ... i ląduje na płachcie trzymanej przez strażaków.
Po roku znów, jak na początku filmu, w parku przed willą Neumanów siedzą Bob, jego matka, Jacqueline i Pierre. Wkrótce zacznie się nowy komiks..." (FSP)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
39.Elza z afrykańskiego buszu (Born free) - Ang. 1965 r. reż. James Hill
reż. dubb. - Romuald Drobaczyński

Joy Adamson - Virginia McKenna - Jadwiga Siennicka,
George Adamson - Bill Travers - Mirosław Szonert,
Kendall - Geoffrey Kean - Sławomir Misiurewicz,
Nuru - Peter Luckoya - Janusz Kubicki,
James - Robert Young - Bogumił Antczak,
Watson - Geoffrey Best - Zbigniew Jabłoński,
doktor hinduski - Surya Patel - Zbigniew Niewczas,..

Obrazek

"Barwny,szerokoekranowy film przygodowy. Historia przyjaźni oswojonej lwicy z rodziną Adamsonów. Adaptacja popularnych i wydanych również po polsku książek Joy Adamson. Zdjęcia realizowano w okolicach słynnego afrykańskiego parku Serengeti.." [F]

"George Adamson, starszy łowczy w Północnym Granicznym Okręgu Kenii, tropił lwa - zabójcę ludzi, kiedy - zaatakowany przez lwicę - zmuszony był zastrzelić ją. Wkrótce odkrył, że zastrzelone zwierzę karmiło trzy "kociaki". Jego żona, Joy, zabrała je do domu, by chować lwiątka do czasu, aż osiągną samodzielność.
Zwierzchnik Adamsona, komisarz okręgowy Kendall jest niezadowolony z "ekstrawagancji" swego podwładnego i radzi mu sprzedać maleństwa do ZOO. Ale pani Joy przywiązała się bardzo do uroczej samiczki nazwanej Elza i postanowiła ją zachować dla siebie.
Elza rośnie, zaczynają się nieprzewidziane kłopoty. Trzeba w końcu podjąć decyzję przywrócenia lwicy jej naturalnemu środowisku. Pierwsze próby są nieudane. Rozpieszczone zwierzę nie potrafi zdobyć sobie pożywienia. Dopiero po pewnym czasie udane polowanie na kozła jakby budzi w Elzie uśpiony instynkt. Wkrótce też w zaciętym pojedynku z innymi lwicami wywalcza sobie prawo do własnego obszaru łowieckiego w pobliżu fermy Adamsonów. Mija kilka miesięcy. Pewnego wieczoru Adamsonowie, wracając wieczorem na farmę, widzą Elzę po raz ostatni: przyprowadziła trzy małe lwiątka, jakby chciała pożegnać swą przybraną rodzinę przed odejściem na nową siedzibę - z własną..." (FSP)

"Angielski reżyser, James Hill, bardzo wiernie przeniósł na ekran historię oswojonej lwicy Elzy, opisaną przez jej opiekunkę, panią Joy Adamson, w dwóch książkach, które były w swoim czasie światowymi bestsellerami, wydanymi również i w Polsce (Moja lwia rodzina). W filmie nie ma żadnych tricków fotograficznych, zdjęcia są robione bez teleobiektywów, ale mimo wszystko nie czuje się tu autentyzmu. Reżyseria bowiem jest trochę nieporadna i niektóre sceny denerwująco ckliwe. Ale oczywiście lwy są tak wielką atrakcją, że gwarantują Elzie powodzenie. Film wchodzi na ekrany w polskiej wersji dialogowej, zręcznie wyreżyserowanej przez Romualda Drobaczyńskiego..." ["Ekran" 16/1969 z dn. 20 kwietnia 1969, za Andrzejem Androchowiczem]


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poszukuję filmów i seriali aktorskich do których polski dubbing powstał na zlecenie Canal+, TVP bądź Wizji Jeden. Poszukuję także taśm 16mm z filmami aktorskimi które otrzymały kinowy dubbing a który nie został nigdzie wydany. Dotyczy to produkcji wyświetlanych w kinach do lat 90.

Jeśli nagranie dubbingu jest na taśmie szpulowej to jestem w stanie przegrać go na DVD. Przegranie nośnika VHS lub taśmy 16mm nie stanowi problemu.

Sam staram się kolekcjonować polskie dubbingi do produkcji aktorskich i w swoich zbiorach mam wiele unikatów które nie są nigdzie dostępne. Z chęcią się wymienię za nagrania których nie mam a które mnie interesują. Proszę o kontakt na mojego maila:

dezerter_poczta@op.pl

Zbigniew Dolny
Prawdziwy ekspert
Posty: 406
Rejestracja: 15 gru 2011, o 01:28

Re: Rok 1968

Post autor: Zbigniew Dolny » 10 sie 2013, o 08:23

Ciąg dalszy ROK 1968
____________________________________________________________________________________________________
40.Leśna symfonia (Lesnaja simfonija = Лесная симфония) - ZSRR-Węg. 1967 r. reż. Aleksander Zguridi i Imre Suller

Obrazek

"Twórca wielu filmów przyrodniczych Aleksander Zguridi od wielu już lat z niezwykłą cierpliwością, a przede wszystkim miłością, obserwuje życie zwierząt i roślin. I tym razem wynikiem jego pracy jest obraz nie tylko bogaty w informacje, ale i ciekawy dla widza w każdym wieku. "Leśna symfonia" powstała przy współpracy z węgierskim twórcą Imre Sullerem i stanowi nową wędrówkę w barwny, fascynujący świat, ukryty zwykle dla ludzkiego oka.." [MF]

"Radziecki reżyser uczynił bohaterem swego filmu jelonka. Pokazuje go od chwili narodzin i śledzi go w ciągu całego roku, kiedy zwierzątko zdobywa pierwsze doświadczenia życiowe. Przygody jelonka są także okazją do ukazania życia innych mieszkańców lasu. Poezja wsparta żmudna obserwacją.." [F]

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
41.Szpieg wyszedł z morza (Akwałangi na dnie = Акваланги на дне) - ZSRR 1966 r. reż. Jewgienij Szerstobitow
reż. dubb. - Maria Olejniczak

Romek - Sasza Barsow - Maciej Damięcki,
Oksana - Tania Klujewa - Maria Broniewska,
reżyser - Aleksander Gaj - Igor Śmiałowski,..

Obrazek

"Romek i jego koledzy wpadają na trop szpiega, który pewnego dnia pojawił się na plaży w ich rodzinnym osiedlu nad morzem. W porę zawiadomione władze bezpieczeństwa rozpoczynają energiczne poszukiwania intruza. W osiedlu pracuje ekipa filmowa; Romek, świetny pływak, dubluje tu młodego bohatera w skokach do wody. Podczas jednego ze skoków chłopiec odkrywa na morskim dnie aparaty tlenowe, które mają umożliwić agentowi wywiadu i jego wspólnikowi powrót do bazy, zakotwiczonej gdzieś na pełnym morzu. W pobliżu schowka zostaje urządzona zasadzka. Nadchodzi wreszcie oczekiwany moment: dwaj szpiedzy - po wypełnieniu swoich zadań - wchodzą do morza. Pierwszy zostaje ujęty bez trudu, drugi jednak znika jak kamfora. To właśnie Romek dostrzeże go pierwszy. Ryzykując życiem rzuca się za oddalającym się w głębinach szpiegiem. Ten oczekuje chłopca z wyciągniętym nożem. Na szczęście pomoc nadchodzi w porę..." (FSP)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
42.Język zwierząt (Jazyk żiwotnych - Язык животных) - ZSRR 1967 r. reż. Feliks Sobolew
reż. dubb. - Jerzy Twardowski
komentarz polski: Maria Piróg

czyta - Tadeusz Bartosik

Obrazek

"Barwny,pełnometrażowy film popularnonaukowy.Pierwsza nagroda na Wszechzwiązkowym Festiwalu Filmowym w Leningradzie,w roku 1968.." [F]

"Świat zwierząt to jeszcze w wielu dziedzinach "terra incognita". W wielkiej księdze przyrody, zapisywanej od wieków przez naukowców, wiele stron pozostało jeszcze pustych bądź niepełnych. Film Feliksa Sobolewa o rewelacyjnych badaniach nad metodami porozumiewania się różnych gatunków fauny, ukazuje próby wypełnienia przez naukę luk w naszej wiedzy.
Społeczeństwo mrówek należy do najlepiej zorganizowanych zwierząt. W jaki sposób te małe, niepozorne i milczące istoty porozumiewają się między sobą? Z doświadczeń naukowych wynika, że język mrówek - to język zapachów.
A pszczoły? Od 40 milionów lat latają nad ziemią, zanurzają się w kielichach kwiatów w poszukiwaniu nektaru. Wystarczy, żeby jedna znalazła gdzieś bogatą zdobycz, a wkrótce zwabi w to miejsce setki towarzyszek. W jaki sposób? W jednym z eksperymentów bierze udział 10 tysięcy ponumerowanych pszczół. Na plastrze miodu siada "zwiadowczyni" i wykonuje zawiły, szybki taniec; częstotliwość ruchów i ustawienie "tancerki" wskazuje odległość i kierunek. A więc językiem pszczół jest taniec.
Wraz z kamerami i mikrofonami schodzimy pod wodę. Inny świat, inne prawa, inny język. Jakże nieprecyzyjne okazuje się potoczne powiedzenie, że ryby nie mają głosu..." (FSP)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
43.Zapach migdałów (S dych na bademi = С дъх на бадеми) - Bułg. 1967 r. reż. Lubomir Szarłandżijew
reż. dubb. - Maria Piotrowska

Gerda - Newena Kokanowa - Izabella Pieńkowska,
Nikodimow - Georgi Georgijew - Ryszard Sobolewski,
Sewerinowa - Iskra Chadżijewa - Hanna Bedryńska,
Żenia - Antonina Czołczewa - Maria Białobrzeska,
Bełokożew - Stefan Danilow - Zbigniew Bielski,
Nina - Dorotea Tonczewa - Janina Borońska,..

Obrazek

"Różne koleje miłości - nie tylko te najprzyjemniejsze - przypomina film bułgarski "Zapach migdałów".. Dwie historie rozgrywają się w ciągu tej samej jesiennej nocy na zasadzie kontrapunktu. W pierwszej - dojrzały mężczyzna, ojciec rodziny, odtrącony przez kochankę decyduje się na samobójczy krok. W drugiej - optymistycznej - dwoje młodych ludzi wbrew manifestowanym cynicznym poglądom dochodzi do uczuciowego porozumienia..." [MF]

"Sofia. Jesienny wieczór w wytwornym salonie fryzjerskim, w ambasadzie jugosłowiańskiej i w domu profesora Sewerinowa.
Żona profesora pragnie spotkać się ze swoim kochankiem, młodym, przystojnym asystentem męża. Bełokożewa pragnie również poznać jej dwudziestoletnia siostra Mina. Spotykają się na przyjęciu urodzinowym u Sewerinowów.
W salonie fryzjerskim praca dobiega końca. Zmęczone fryzjerki decydują się wstąpić na kieliszek wina. Podczas długiej, szczerej rozmowy starsza Żenia próbuje przekonać trzydziestoletnią Gerdę, że powinna zerwać znajomość z Nikodimowem, mężczyzną znacznie od niej starszym i obarczonym rodziną, że powinna zacząć nowe życie. Nikodimow czeka na Gerdę przed domem. W czasie ostrej rozmowy dziewczyna zarzuca mu egoizm, zakłamanie. Niespodziewanie w mieszkaniu Gerdy zjawia się żona Nikodimowa. Mężczyzna nie chce wrócić z żoną do domu; odtrącony przez Gerdę - wraca do swego biura. Nad ranem pracownicy służby śledczej stwierdzają samobójstwo. W gabinecie unosi się gorzki zapach migdałów pochodzący z cyjanku potasu.
W tym samym czasie na przyjęciu u profesora poznali się i zaprzyjaźnili Bełokożew i Mina. Wbrew intrygom Sewerinowej - opuszczają przyjęcie i w parku przez całą noc prowadzą długą rozmowę o miłości i szczęściu. O świcie młodzi odkrywają, że się kochają..." (FSP)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
44.Zwierzęta (Les Animaux) - Fr. 1963 r. reż. Frederic Rossif
reż. dubb. - Tomasz Listkiewicz

Obrazek

"Film dokumentalny o zwierzętach. Reżyser odchodzi tu od stylu "antropomorficznego" filmów przyrodniczych Disneya, w których świat zwierząt zostaje ukształtowany na obraz i podobieństwo społeczeństwa ludzi. Rossif obrał drogę odwrotną: ukazując obiektywną prawdę o zwierzętach, pragnie dojść źródeł ludzkich wierzeń, marzeń, snów i lęków.." [F]
"Część pierwsza przypomina drogę rozwojową życia na ziemi, od pierwszych jednokomórkowców i zwierzoroślin - do zwierząt.
W części drugiej odbywamy podróż naokoło świata, szukając ostatnich miejsc, gdzie zwierzęta żyją na swobodzie, w środowiskach naturalnych. Afryka: hipopotamy, krokodyle, słonie... Południowa Ameryka: mrówkojady, małpy, leniwce, kolibry... Borneo: archaiczne trytony, protoplaści wszystkich kręgowców, unikalne małpy - nosacze, nie spotykane nigdzie indziej na świecie... Arktyka i Antarktyda: pingwiny, foki, białe niedźwiedzie, ptaki...
W części trzeciej poznajemy życie zwierzęcych społeczności i osobników, ich pracę i walkę o byt. Pająk, mrówka, skarabeusz... od wieków budziły zainteresowanie ludzi, przekształcające się czasem w boską cześć. Obserwacja zwierząt legła u podstaw baśni: o lisie i kruku, rannym bocianie, pechowym sokole, o misiu, małpach i miodzie... Cierpliwa obserwacja ukazuje nam te baśnie "grane" przez zwierzęta w prawdziwym życiu.
Od baśni przechodzimy w części czwartej do snów. Zwierzęta patrzą na nas. Ich oczy rzucają na nas uroki, są naszymi zjawami, lękami dziecięcych snów.
Lecz poza światem snów, jest świat twardej walki o byt, o którym opowiada część piąta.
Odwracamy się od niej z lękiem, by w części szóstej powrócić do najpiękniejszego z ludzkich snów: do snu o locie, wolnym, lekkim... do snu o białych ptakach dążących gdzieś przed siebie w rytmie niesłyszalnej dla ludzkiego ucha muzyki...
Część siódma - to święto zwierząt, wiosna i płodność, wspólna wszystkim żyjącym istotom czułość macierzyństwa i bezradność kruchych maleństw.
W części ósmej człowiek interweniuje brutalnie w ten zwierzęcy raj. Zamyka film część dziewiąta, opowieść o raju straconym i odzyskanym..." (FSP)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
45.To także Włosi (Italiani come noi) - Wł. 1963 r. reż. Pasquale Prunas
reż. dubb. - Maria Olejniczak
opracowanie polskiej wersji komentarza: Stanisław Olszewski

Obrazek

"Nie widzieliśmy jeszcze takich Włoch - kraju zdumiewających kontrastów, gdzie błyskotliwa nowoczesność ociera się o mroczną nędzę, luksus i rozwój gospodarczy nie wykluczają bezrobocia, gdzie ciągle jeszcze kwitną średniowieczne przesądy religijne. Realizatorzy filmu "To także Włosi" przewędrowali cały Półwysep Apeniński i Sycylię i opatrzyli swoje szokujące obserwacje zjadliwym komentarzem. Barwny, oszałamiający drapieżnymi obrazami dokument..." [MF]

"Włochy ... kraj sławnych na cały świat zabytków historii. Kraj 53 milionów Włochów... w oczach cudzoziemców - przystojnych lecz kłamliwych...
Przystojnych, więc kult ciała ogarnia cały kraj, wszyscy uprawiają kulturystykę... Ale mało kto ma ku temu naprawdę warunki...
Więc Włosi nie robią majątku na swych mięśniach, pracują jak wszyscy... jak ci, którzy przez całe życie wdychają siarkę w kopalniach Sycylii...
Jedni marzą o nocy, by się wyspać, inni by trwała najdłużej i dawała największe zarobki... Prostytucja we Włoszech... nowoczesna, doskonale zorganizowana... i nie tylko kobiety...
Przenosimy się do Kalabrii, najbardziej zacofanej z prowincji włoskich. Niezwykłe obyczaje zalotów, popisy zręczności przed wybranką, demonstracje dziewictwa, krańcowa pruderia - i publiczne lekcje przedmałżeńskie. A na Sardynii 21 kobiet usiłuje drogą seksualnego wstrząsu wyleczyć starca ukąszonego przez tarantulę...
Jest lato. Włosi wyjeżdżają na urlop. Oczywiście nad morze, oczywiście wszyscy tego samego dnia... Zatłoczone pociągi, szosy, plaże... Życie w stadzie. Odpoczynek w stadzie. Zabawa w stadzie. Nowoczesne tańce - samotność w tłumie... A tuż obok - półcień klasztorów: wieczne poszukiwanie Boga. Miliony boga już znalazły: na stadionach dziesiątki tysięcy gardeł ryczą jego imię. Wygodny bóg, którego można przekląć, gdy zawiedzie i nie strzeli wymarzonego gola... Innego rodzaju bogowie pedałują na przełęczach górskich. Ich zadaniem jest reklama: na plecach, piersiach, ramach od rowerów. Galernicy reklamy... Reklama dźwignią gospodarczego cudu... Miliony samochodów ciągną miliony lodówek z przechowywanymi w nich wekslami ratalnej sprzedaży. A jednak prosperity... Samochody, maszyny do szycia, opony, filmy, sery... na cały świat... Mediolan: "M" jak miliard ... codziennie na dworzec przybywa 684 mieszkańców nędzarskiego południa. Mediolan to także słynna "La Scala", do której podobno nigdy nie wpuszcza się kamery filmowej. W jej foyer spotyka się cały wielki świat. Symbol wielkiej kultury...
A w odległej o 400 km Lukanii trwają obrzędy ku czci miejscowego patrona, św. Walentyna. Na pamiątkę jego ścięcia - i dziś ścina się głowy... królikom... W Viterbo ku czci św. Róży dźwiga się na procesji kwietną wieżę 30-metrowej wysokości i kilku ton wagi... O 15 km od Rzymu publiczna głośna spowiedź na procesji...
Nikt nie potrafi tak świętować jak Neapolitańczycy... Nawet wybory polityczne potrafią przekształcić w święto... Narodowa mania: wybory "miss" piękności. Co za intrygi i zabiegi! ... A od konkursów piękności - tylko krok do filmu... festiwali... uroczystych premier...
I znów obrazy z Kalabrii: opuszczoną przez mężczyzn wioskę powoli zasypuje osuwająca się góra. Samotne kobiety, jak mrówki, toczą beznadziejną walkę z żywiołem... W miastach - nowoczesne więzienia... w górach Sycylii - jaskinie zamieszkałe przez ludzi, którzy nigdy nie mieszkali pod dachem.
W tym klimacie łatwo o mistycyzm. Od katolicyzmu tylko krok do pogaństwa... Te same wrota w kościele i jaskini czarownika...
Ale o tym mało kto myśli. Ludzie pasjonują się wielkim zwycięstwem: na plażach zezwolono na dwuczęściowe bikini! Wkrótce autoryzowano nudyzm. Co za widowisko...
W Lukanii widowiskami są pogrzeby. Z całej okolicy przybywają ludzie oglądać "występy" zawodowych płaczek...
Ten film nie ma zakończenia. Włochy to rodzaj antycznego teatru: wszyscy są aktorami, wszyscy suflerami, wszyscy widzami. Widowisko toczy się dalej... " (FSP)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
46.Hasła nie trzeba (Parol nie nużen = Пароль не нужен) - ZSRR 1968 r. reż. Boris Grigoriew
reż. dubb. - Romuald Drobaczyński

Blucher -Nikołaj Gubienko - Mirosław Szonert,
Postyszew - Michaił Fiedorow - Tadeusz Schmidt,
Władimirow (Isajew) - Rodion Nachapietow - Zbigniew Bielski,
Saszeńka - Anastazja Wozniesienska - Izabella Pieńkowska,
Giacintow - Władimir Sałopow - Jerzy Przybylski,
Waniuszyn - Michaił Zimin - Ryszard Sobolewski,..

Obrazek

"Opowieść o ostatniej fazie wojny domowej w Rosji,o wydarzeniach,które zadecydowały o porażce białogwardzistów i interwentów na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Dokumentalizm i wątek sensacyjny. Szeroki ekran.." [F]

"Na polecenie Dzierżyńskiego wyjeżdża do Władywostoku znakomity wywiadowca Władimirow. Przybiera on nazwisko Isajew i rozpoczyna pracę w gazecie "Nocznoj wiestnik", wyrażającej poglądy kół kontrrewolucyjnego rządu. Status dziennikarza umożliwia mu nawiązanie licznych kontaktów; w ten sposób Isajew poznaje m. in. szefa kontrwywiadu białogwardzistów, płk. Giacintowa, od którego zamierza dowiedzieć się o planach wojennych rządu Mierkułowa. Położenie Republiki Dalekowschodniej pogarsza się. Rokowania z Japonią zostają zerwane. Wybucha bunt anarchistów. Interwenci i biali okupują wielkie połacie kraju. Blucher i Postyszew czynią ogromne wysiłki dla zorganizowania armii zdolnej przeciwstawić się wrogom. Ministrowi wojny udaje się pozyskać współpracę b. carskich generałów mimo starań Giacintowa, który - wysługując się swym agentem, księciem Mordwinowem - usiłował temu przeszkodzić. Praca Isajewa daje świetne rezultaty: udaje mu się rozbić sojusz braci Mierkułowów z atamanem Siemionowem, zdobywa tajne plany ofensywy białych. Walka pociąga za sobą ofiary: ginie - nie wydając nikogo ze swych towarzyszy - radziecki wywiadowca Czen. Giacintow zastawia wreszcie pułapkę na Isajewa; ten jednak wychodzi z opresji obronną ręką i walnie przyczynia się do porwania szefa kontrwywiadu przez czerwonych partyzantów. Armia Bluchera przechodzi do ofensywy, odnosi zwycięstwo. W tym czasie Isajew - Władimirow odpływa na statku, wiozącym uciekających białogwardzistów. Będzie teraz informował ośrodki radzieckiego wywiadu o nowych spiskach przeciw republice..." (FSP)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
47.Manewry "Dniepr"- (Służu Sowietskiemu Sojuzu) - ZSRR 1968 r. reż. Władymir Bojkow i Borys Niebylicki
reż. dubb. - Henryka Biedrzycka
komentarz polski: redakcja - Maria Piróg

"Barwny reportaż z wielkich manewrów Armii Radzieckiej,które odbyły się na jesieni 1967 roku,na Białorusi i Ukrainie.." [F]
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
48.Kapryśne lato (Rozmarné léto) - CSRS 1967 r. reż. Jiri Menzel
reż. dubb. - Jerzy Twardowski

Dura - Rudolf Hrušínský - Zbigniew Kryński,
Durova - Míla Myslíková - Helena Dąbrowska,
major - Vlastimil Brodský - Tadeusz Cygler,
ksiądz - František Řehák - Jerzy Tkaczyk,
Anna - Jana Drchalová (Preissová ) - Maria Broniewska,
Antostek - Jiří Menzel - Maciej Rayzycher,..

Obrazek

"Grand Prix ubiegłorocznego festiwalu w Karlovych Varach. Adaptacja opowiadania czeskiego pisarza Vancury. Atmosfera małego sennego miasteczka, które niegdyś było znanym kurortem. Pewnego dnia przybywa tu cyrkowy wóz. Jego pasażerowie - prestidigitator i towarzysząca mu dziewczyna - wniosą element niepokoju, rozbudzą młodzieńcze marzenia trzech starszych panów. Liryzm, nutka ironii, prawda - tak jak w poprzednim filmie Menzla "Pociągi pod specjalnym nadzorem".." [F]

"... Rzadko świeci słońce w miejscowości Krokovy Vary. Klimat tego słynnego niegdyś kurortu zmienił się, przesądzając o losie miasteczka. Mieszkańcy łowią ryby, kąpią się, a wieczorami bawią się w gospodzie na rynku. Trzech starszych panów - właściciel przystani rzecznej Antonin Dura, emerytowany major Hugo i duchowny Roch - spotykają się codziennie na przystani. Godzinami rozmawiają o swych romantycznych przygodach i słodkich grzechach młodości, płynie ulubione czerwone wino, a żona Antonina, piękność o obfitych kształtach, stara się zwrócić na siebie uwagę gości... Panowie nie zwracają jednak uwagi na wdzięki żony przyjaciela; przywykli do niej tak jak do siebie, wspólnych dyskusji i czerwonego wina. Pewnego dnia w miasteczku zatrzymuje się cyrkowy wóz. Linoskoczek przyciąga uwagę pani Durovej, a towarzysząca mu piękna Anna zdobywa serca wszystkich trzech donżuanów. Całe życie zmienia swój rytm i sens. Pani Durova decyduje się porzucić męża i zamieszkać w cyrkowym wozie z prestidigitatorem, a Anna całkowicie zawojuje jej męża. Przyjaciele nie schodzą się już na długie rozmowy, uczestniczą w przedstawieniach na ryneczku. Wszyscy z zapartym tchem oczekują zjawienia się pięknej tancerki.
Kończy się jednak "kapryśne lato", wyjątkowo w tym roku urozmaicone... Kończą się też sny o szczęściu i młodzieńcze marzenia trzech starszych panów. Pani Durova wraca do męża, a cyrkowy wóz opuszcza Krokovy Vary. Nic się nie zmieniło, a jednak ... łatwiej jest żyć, wiedząc, że mogłoby być inaczej..." (FSP)

"Głośny czechosłowacki film reżyserii Jerzego Mencla "Kapryśne lato" jest obrazkiem obyczajowym z małego miasteczka. W centrum zainteresowań twórcy filmu są erotyczne przygody trzech starszych panów i pięknej cyrkówki. Sporo tu zresztą humoru sytuacyjnego, trochę ironii i łagodnej satyry, ale najważniejsza jest ogólna atmosfera filmu, który sprawia, że tę w gruncie rzeczy błahą historyjkę ogląda się z dużą przyjemnością. Grają: Rudolf Hrusinsky, Vlastimil Brodsky, Franciszek Rehak, Jana Drchalova, Miła Myslikova i sam reżyser - Jerzy Menzel. Film ma polski dubbing, technicznie nawet dość poprawny, ale artystycznie wątpliwy. Reżyser Jerzy Twardowski nie najlepiej dobrał polskich dublerów..."["Ekran" 21/1969 , 25 maja 1969, za Andrzejem Androchowiczem]

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
49.Jak sie masz Vero! (Szevasz, Vera!) - Węg. 1967 r. reż. János Herskó
reż. dubb. - Romuald Drobaczyński

Vera - Maria Nemenyi - Joanna Jędryka,
Terus - Teri Horvath - Hanna Bedryńska,
Gyurka - Tamas Blint - Michał Szewczyk,
Sarkozi - laszlo Mensaros - Zbigniew Józefowicz,..

Obrazek

"... 17-letnia Vera spędza wakacje nad Balatonem, rodzice z młodszym bratem wypoczywają w górach, a jej chłopiec Gyurka realizuje film. Pobyt Very na obozie zakłóca niepokój o Gyurkę, gdyż w ekipie filmowców znajduje się jego dawna sympatia Rac.
Na obozie, pomagając wraz z innymi koleżankami przy zbiorze brzoskwiń, Vera zwichnęła rękę i na kilka dni została przewieziona do szpitala. W drodze powrotnej spotyka w pociągu Teru - znajomą ze szpitala, ciężko chorą na raka. Gdy dowiedziała się, że Tera uciekła ze szpitala, aby być obecną na ślubie córki, zaopiekowała się nią i obie pojechały na wesele. Uroczystości zaślubin trwały całą noc. Rano matkę panny młodej odwieziono do szpitala, Vera zaś pojechała do Gyurki. Zakochani spędzili razem tylko jeden dzień. Vera wróciła do rodziców; resztę wakacji spędzi z nimi w górach..." (FSP)
"...Historia wakacyjnych przygód siedemnastoletniej bohaterki jest pretekstem do uchwycenia momentu przekroczenia granicy dzielącej dzieciństwo i młodość.Próba wykorzystania w filmie fabularnym doświadczeń dokumentu.."[F]
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
50.Prawda przeciw prawdzie (The Outrage) - USA 1964 reż. Martin Ritt
reż.dubb.Seweryn Nowicki
dialogi - Krystyna Uniechowska
dźwięk - Mariusz Kuczyński
montaż - Maria Sucharska
kier. prod. - Ryszard Kowalski

- Carrasco - Paul Newman - Bogusz Bilewski,
Pułkownik - Laurence Harvey - Edmund Fetting,
jego żona - Claire Bloom - Irena Laskowska,
szuler - Edward G. Robinson - Stanisław Milski,
ksiądz - William Shanter - Ryszard Barycz,
górnik - Howard Da Silva - Jarosław Skulski,
szeryf - Albert Salmi - Jerzy Nowak,
sędzia - Thomas Chalmers - Zdzisław Tobiasz,
znachor indiański - Paul Fix - Jerzy Bielenia,..

Obrazek

"... Na opustoszałej stacji meksykańskiego pogranicza, w czasie szalejącej burzy, oczekujący na pociąg trzej mężczyźni rozmawiają o procesie bandyty Juana Carrasco, oskarżonego i powieszonego za zamordowanie arystokratycznego pułkownika ze Stanów Południowych i zgwałcenie jego żony. Ksiądz i górnik relacjonują staremu szulerowi sprzeczne zeznania, składane przed szeryfem w czasie procesu. Carrasco oświadczył, że zwabił pułkownika na odludne miejsce proponując sprzedaż cennego sztyletu, związał i na jego oczach uwiódł mu żonę. Potem odbyli honorowy pojedynek, w którym pułkownik poniósł śmierć. Jednakże żona sama oskarża się o zabicie męża: Carrasco zgwałcił ją i uciekł, a mąż nigdy nie wybaczyłby jej hańby. Zabicie męża, złożone ustami indiańskiego znachora we wróżebnym transie jest znowu inne: zabił się sam, widząc postępowanie żony, która nie opierała się bandycie.
Okazuje się teraz, że górnik był naocznym świadkiem całego wydarzenia, czego jednak nie zdradził przed sądem. W jego wersji żona z pełną świadomością podjudziła obu mężczyzn do walki, której obaj nie chcieli. Pojedynek niczym nie przypominał rycerskiej walki i śmierć pułkownika była tylko wynikiem przypadkowego przewrócenia się na sztylet. Ten właśnie cenny sztylet górnik ukradł, wydobywając go z rany dogorywającego pułkownika.
Niemożność ustalenia prawdy powoduje kryzys wiary u księdza, a dla szulera stanowi tylko potwierdzenie jego cynicznego poglądu na świat. Rozlega się płacz porzuconego na stacji niemowlęcia - górnik decyduje się zabrać dziecko do siebie i wychować razem z własnymi. Deszcz przestaje padać, nadjeżdża pociąg... " (FSP)

" "Remake" słynnego japońskiego "Rashomona" Kurosawy, przenoszący akcję ze średniowiecznej Japonii do dziewiętnastowiecznej Ameryki, na pogranicze Meksyku. Przedmiotem podobnej adaptacji był również film "Siedmiu samurajów". Trudno jednak doszukać się jakichkolwiek powodów, które mogłyby usprawiedliwić tę imprezę.."[F]

"...Film jest adaptacją scenicznej sztuki, i to niestety widać. Gorzej, że statyczność tę pogłębił polski dubbing. To nic, że Stanisław Milski znakomicie zastąpił Edwarda G. Robinsona, i że poziom techniczny nagrań jest dobry [słyszalny]. Nic na to nie poradzę, ale timbr głosu Paula Newmana, jest czymś niepowtarzalnym, a nasi aktorzy niestety, wciąż jeszcze podkładają głos, przypominając ustawicznie o swej obecności. Podkreśliło to tym mocniej nieautentyczność filmu..." [Wojciech Wierzewski, EKRAN, nr. 5/1968]
Bardzo dziękuję Dezerterowi za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
51.Wojna i pokój-cz.3 (Wojna i mir III: 1812 god = Война и мир: 1812 гoд) - ZSRR 1967 r. reż. Sergiej Bondarczuk
reż. dubb. - Maria Olejniczak

Natasza Rostowa - Ludmiła Sawieliewa - Zofia Saretok,
Pierre Bezuchow - Siergiej Bondarczuk - Gustaw Lutkiewicz,
Andrzej Bołkonski - Wiaczesław Tichonow - Edmund Fetting,
Kutuzow - Boris Zachawa - Władysław Surzyński,
Ilja Rostow - Wiktor Stanicyn - Kazimierz Wichniarz,
hrabina Rostowa - Kira Gołowko - Ewa Bonacka,
Pietia Rostow - Sierioża Jermiłow - Maciej Damięcki,
Mikołaj Bołkonski - Anatolij Ktorow - Jan Kreczmar,
księżniczka Maria - Antonina Szuranowa - Maria Homerska,
Helene - Irina Skobcewa - Irena Laskowska,
Anatol - Wasilij Łanowoj - Andrzej Zaorski,
Anna Scherer - Angelina Stiepanowa - Halina Jasnorzewska,
książę Wasyl - Borys Smirnow - Zdzisław Mrożewski,
Bagration - Giuli Czochonelidze - Stanisław Zaczyk,
Napoleon - Władisław Strżelczik - L. Kaduczek,
Klausewitz - D. Eisentals - W. Grabiański,
Timochin - Piotr Sawin - Tadeusz Grabowski,
narrator - Gustaw Holoubek

Obrazek

"Barwna szerokoekranowa epopeja historyczna.Trzecia część adaptacji dzieła Lwa Tołstoja. Pokazuje ona przede wszystkim bitwę pod Borodino sfilmowaną z rozmachem i nakładem olbrzymich środków.." [F]

"Trzecia część wielkiej epopei filmowej Siergieja Bondarczuka rozpoczyna się sceną przejścia armii napoleońskiej przez Niemen. Oglądamy sceny balu w Wilnie, dom Rostowów, salon Anny Scherer, śmierć Mikołaja Bołkońskiego, spotkanie Pierre'a z Andrzejem Bołkońskim i serdeczną rozmowę tego ostatniego z dowodzącym armią rosyjską Kutuzowem. Ale "Rok 1812" jest przede wszystkim filmem o bitwie pod Borodino..." (FSP)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
52.Zaufaj mi Anno (Karamboł = Карамбол ) - Bułg. 1966 r. reż. Lubomir Szarłandzijew
reż. dubb. - Romuald Drobaczyński

dziennikarz Nasko - Ananij Jawaszew - Janusz Gajos,
Anna - Newena Kokanowa - Iwona Słoczyńska,
"wieczny student" Rajczo - Jewstati Stratiew - Ryszard Sobolewski,
dyrygent Emil - Kliment Donczew - Maciej Małek,..

Obrazek

"Młody dziennikarz działu kulturalnego prowincjonalnej gazety poznaje przybyłą ze stolicy mezzosopranistkę, którą zaangażowano do miejscowej opery. Anna i Nasko od pierwszego spotkania wydają się sobą zainteresowani, ale oboje są pochłonięci pracą, a ich skomplikowane charaktery nie ułatwiają porozumienia. Nim zrozumieją, że w miłości jaka ich łączy znajdą upragniony spokój i siłę do dalszej walki z życiem - upłynie sporo czasu.
Nasko zbiera materiały do artykułu, który ma ujawnić protekcjonalny system przyjmowania na wyższe uczelnie. Gdy kierownictwo redakcji dochodzi do wniosku, że sprawę należy "zatuszować", Nasko - fałszując podpis kierownika działu - doprowadza do zamieszczenia artykułu w piśmie. Choć w meritum sprawy ma racje, za niewłaściwe postępowanie otrzymuje naganę. W tych utrapieniach jedynym życzliwym i sprzyjającym mu człowiekiem jest na pozór lekkomyślny i niepoważny Rajczo. Sam zresztą pod wpływem przyjaciela, zmienia się radykalnie..." (FSP)

"Perypetie młodego dziennikarza prowincjonalnej gazety,jego kłopoty z zamieszczeniem bezkompromisowego artykułu.Film realizowano w nadmorskim Burgas,w jesiennym plenerze.." [F]
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
53.Noc iguany (Night of Iguana) - USA 1964 reż. John Huston
reż. dubb. - Jerzy Twardowski
dialogi: Jan Moes
dźwięk: Jerzy Januszewski
montaż: Irma Janikowska
kier. prod: Jerzy Kulawczyk

Wielebny T. Lawrence Shannon - Richard Burton - Tadeusz Bartosik,
Maxine Faulk - Ava Gardner - Hanna Skarżanka,
Hannah Jolkes - Deborah Kerr - Lucyna Winnicka,
Charlotte Goodall - Sue Lyon - Magda Zawadzka,
Hank Prosner - James Ward - Roman Wilhelmi,
Judith Fellowes - Grayson Hall - Halina Kossobudzka,
panna Peebles - Marty Boylan - Alina Żeliska,
dziadek - Cyril Delavanti - Ludosław Kozłowski,..

Obrazek

Obrazek.Obrazek
Richard Burton grający wielebnego Shannona i jego polski dubler - Tadeusz Bartosik.

Obrazek.Obrazek
Ava Gardner grająca Maxine Faulk i doskonale dublująca ją głosowo Hanna Skarżanka.

Obrazek.Obrazek
Deborah Kerr (Hanna Jelkes) i jej polska koleżanka Lucyna Winnicka.

Obrazek.Obrazek
Grayson Hall jako złośliwa Judith Fellowes i rewelacyjna głosowo Halina Kossobudzka.

Obrazek.Obrazek.Obrazek
Magdalena Zawadzka dublująca młodą lolitkę - Charlotte Goodall, graną przez Sue Lyon i James Ward jako Hank Prosner oraz użyczający mu głosu Roman Wilhelmi.

Obrazek.Obrazek
Cyril Delevanti grający dziadka Nonno i jego polski głos Ludosław Kozłowski.

"Pastor Shannon, wygłaszając kazanie w małym kościółku jednego z miasteczek w Wirginii, piętnuje hipokryzję swych parafian, bluźni przeciwko Bogu, wypędza wiernych z kościoła. Spotykamy go następnie już jako suspendowanego pastora, gdy jako przewodnik towarzyszy grupie amerykańskich nauczycielek w wycieczce po Meksyku. Większość uczestniczek wycieczki to stare panny. Ale jest wśród nich młodziutka Charlotte Goodal. Dziewczyna uwodzi Shannona będącego szczególnie wrażliwym na jej wdzięki. Były pastor ulega, mimo że obawia się o swe stanowisko i że kierowniczka wycieczki miss Fellowes zazdrośnie strzeże Charlotte, grożąc Shannonowi konsekwencjami. Shannon, zdesperowany, zatrzymuje wiozący wycieczkę autobus przy niedużym, podupadłym hoteliku w dzikiej niezamieszkałej okolicy. Właścicielka hotelu jest jego stara znajoma Maxine Faulk. Mieszka tu sama po śmierci męża. Spędza dni w towarzystwie swych służących: dwu młodych chłopców meksykańskich całkowicie oddanych swej pani. Do hotelu przybywa też niezwykła para Amerykanów - portrecistka Hannah Jelkes ze swym dziadkiem - 98-letnim staruszkiem, który uważa się za najstarszego z żyjących poetów.
Miss Fellowes żąda ustąpienia Shannona, zamierza poinformować o jego zdeprawowaniu władze zwierzchnie. Maxine, żywiąca do starego przyjaciela głębsze uczucie, pragnie go ratować zarówno przed Charlottą jak i przed rozjątrzoną starą panną. Tymczasem, ukończywszy swój ostatni poemat umiera stary poeta. Autobus z wycieczką odjeżdża. Hannah wybiera się w dalszą drogę. W burzliwą, pełna napięcia noc, w długiej rozmowie z Hannah, Shannon spowiada się ze swych kompleksów. Postanawia zostać z Maxine..." (FSP)

"... Adaptacja znanej i wystawianej również na polskich scenach sztuki Tennessiee Williamsa. Bohaterem utworu jest pastor z prowincjonalnego miasteczka w Wirginii, piętnujący hipokryzje swych parafian, ale i sam nie wolny od tajonych obsesji i kompleksów." [F]
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za dane dotyczące naszych dubbingowców.
Poszukuję filmów i seriali aktorskich do których polski dubbing powstał na zlecenie Canal+, TVP bądź Wizji Jeden. Poszukuję także taśm 16mm z filmami aktorskimi które otrzymały kinowy dubbing a który nie został nigdzie wydany. Dotyczy to produkcji wyświetlanych w kinach do lat 90.

Jeśli nagranie dubbingu jest na taśmie szpulowej to jestem w stanie przegrać go na DVD. Przegranie nośnika VHS lub taśmy 16mm nie stanowi problemu.

Sam staram się kolekcjonować polskie dubbingi do produkcji aktorskich i w swoich zbiorach mam wiele unikatów które nie są nigdzie dostępne. Z chęcią się wymienię za nagrania których nie mam a które mnie interesują. Proszę o kontakt na mojego maila:

dezerter_poczta@op.pl

Janusz

Re: Rok 1968

Post autor: Janusz » 3 kwie 2016, o 02:14

Wchodziłem jeszcze wtedy pod stół bez schylania, ale utkwił mi w pamięci - bodajże trzyczęściowy - film NRD (DDR) "Gość ze Skorpiona" (Stunde des Skorpions - 1968). O ile pamięć mnie nie zawodzi, był dubbingowany. Film jest do zdobycia. Na Amazonie. Niestety wyłącznie w wersji niemieckojęzycznej. Dziś zapewne by mnie rozbawił. Wówczas wywołał emocje na tyle silne, że go zapamiętałem. Podobnie jak angielski serial "Danny the dragon" (1967). Polskiego tytułu nie pamiętam, ale smok nazywał się Filomidanek. Przypuszczam, że serial był dubbingowany. Tytułów kolejnych fimów z tamtych lat, które mnie "dręczą" nie pamiętam. Nie wiem z jakiego kraju pochodziły. Pierwszy to historia o byłych nazistach, którzy po wojnie, prawdopodobnie w Ameryce Pd. lub Afryce, mieli plantację i niewolników. Drugi to serial dla młodzieży emitowany w czasie ferii (prawdopodobnie zimowych). Opowiadał o dzieciach szukających skarbu albo dokumentu. W kolejnych odcinkach trafiały na kolejne ślady, tajemnicze znaki(?). Czym się to skończyło nie pamiętam. Nie wydaje mi się aby był to serial "Piątka z Wyspy Skarbów" (Five on a Treasure Island), ale mogę się mylić. To już tyle lat. Pozdrawiam

Zbigniew Dolny
Prawdziwy ekspert
Posty: 406
Rejestracja: 15 gru 2011, o 01:28

Re: Rok 1968

Post autor: Zbigniew Dolny » 11 kwie 2016, o 09:10

Cześć Janusz. Filmu "Gość ze Skorpiona" nie pamiętam, ale postaram się w swoim czasie znaleźć jakieś wiadomości o nim.

.Obrazek
Natomiast Danka Smokofilomidanka pamiętam doskonale. Cieszył się on na początku lat 70-tych niezwykłą popularnością wśród młodych widzów. Zresztą był powtarzany kilkakrotnie na życzenie telewidzów. Serial ten zrobiony przez CFF czyli brytyjską fundację kręcąca filmy dla dzieci (Children Film Foundation, tą z fontanną i gołębiami w napisach początkowych) nosił tytuł "Danny the Dragon" a w Polsce - "Gość ze Smokolandii".

Ci co to oglądali na pewno pamiętają piosenkę:
Ja jestem Danek, uuuu...
Największy samochwała
I najmilszy smok!

Danek przybył ze Smokolandii w kuli w kształcie bańki mydlanej w której chował się kiedy zajadał się węglem i benzyną. Węgiel to było jego pożywienie. Fakt ten powodował wiele zabawnych zdarzeń. Danek był jednak przyjaźnie i pokojowa nastawiony do ludzi. Kiedy już narozrabiał chował się do bańki, która stawała się niewidzialna i o którą to (niewidzialną bańkę - jego statek kosmiczny) często się potykał i wpadał na nią w najmniej oczekiwanych sytuacjach. Kiedy sobie pojadł z nosa wydobywał mu się dym. Jego ulubionym powiedzonkiem było: "Gaba giba bazul". Jego przyjaciółmi była trójka dzieci, dziewczynka i dwóch chłopców a antagonistami dwóch policjantów i farmer. Danek wylądował na Ziemi na skutek awarii jego statku kosmicznego i w końcu... odleciał. Łezka się kręci w oku na samo wspomnienie o Danku i ... bajkach naszego dzieciństwa.

.Obrazek
Pięciominutowy fragmencik tego serialu możecie obejrzeć na Youtubie:
https://www.youtube.com/watch?v=aB5VPHygCcI
Poszukuję filmów i seriali aktorskich do których polski dubbing powstał na zlecenie Canal+, TVP bądź Wizji Jeden. Poszukuję także taśm 16mm z filmami aktorskimi które otrzymały kinowy dubbing a który nie został nigdzie wydany. Dotyczy to produkcji wyświetlanych w kinach do lat 90.

Jeśli nagranie dubbingu jest na taśmie szpulowej to jestem w stanie przegrać go na DVD. Przegranie nośnika VHS lub taśmy 16mm nie stanowi problemu.

Sam staram się kolekcjonować polskie dubbingi do produkcji aktorskich i w swoich zbiorach mam wiele unikatów które nie są nigdzie dostępne. Z chęcią się wymienię za nagrania których nie mam a które mnie interesują. Proszę o kontakt na mojego maila:

dezerter_poczta@op.pl

ODPOWIEDZ