--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
DUBBING ROKU-film telewizyjny
1.Saga rodu Forsyte'ów-Ang. reż.James Cellan Jones, David Giles
reż.dubb.: Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
dialogi: Krystyna Albrecht, Elżbieta Łopatniukowa, Joanna Klimkiewicz
dźwięk: Roman Błocki
montaż: Dorota Bochenek - Gębala, Anna Łukasik, Jolanta Nowaczewska, Danuta Sierant, Anna Szatkowska
kier. prod.: Waldemar Szczepański, Annna Ziółkowska, Jan Szatkowski
Jo - Kenneth More - Roman Wilhelmi
Soames - Eric Porter - Zdzisław Tobiasz
Irena - Nyree Dawn Porter - Anna Seniuk
Fleur - Susan Hampshire - Jolanta Zykun
Michael Mont - Nicholas Pennell - Maciej Rayzacher
Jolyon - Joseph O'Conor - Zdzisław Salaburski
Ciotka Ann - Fay Compton - Wanda Łuczycka
Winifreda - Margaret Tyzack - Barbara Wrzesińska
Emily - Fanny Rowe - Krystyna Borowicz
James - John Welsh - Maciej Maciejewski
Wuj Swithin - George Woodbridge - Jerzy Tkaczyk
Helene - Lana Morris - Alicja Raciszówna i Ewa Żukowska
Frances - Ursula Howells - Ewa Kania
Ciotka Julia - Nora Nicholson - Irena Horecka
Ciotka Hester - Nora Swinburne - Alina Bukowska
June - June Barry - Małgorzata Włodarska
Philip Bosinney - John Bennett - Andrzej Seweryn
Monty Dartie - Terence Alexander - Andrzej Gawroński
George - John Barcroft - Andrzej Zaorski
Wuj Roger - A.J. Brown - Leon Pietraszkiewicz
Wuj Nicholas - Kynaston Reeves - Szczepan Baczyński
pani Heron - Jenny Laird - Katarzyna Łaniewska
William Lomax - Campbell Singer - Jan Tesarz
Wuj Timothy - John Baskcomb - Tadeusz Bartosik
Imogena Dartie - Anne de Vigier - Jolanta Wołłejko
Val Dartie - Jonathan Burn - Maciej Damięcki
Mdme Lamott - Ellen Pollock - Mira Morawska
Anette Lamott - Dalia Penn - Daniela Makulska
Holly - Suzanne Neve - Mirosława Krajewska
Jolly - Michael York - Jan Englert
Jon - Martin Jarvis - Jerzy Matałowski
Prosper Profound - Christopher Benjamin - Janusz Zakrzeński
Dr. Dewar - Garry Marsh - Jerzy Molga
Jack Cardigan - Richard Armour - Krzysztof Kołbasiuk
Wilfrid Desert - Robin Phillips - Krzysztof Kolberger
sir Lawrence Mont - Cyril Lukham - Zdzisław Salaburski
Vica Bicket - Geraldine Sherman - Halina Chrobak
Tony Bicket - Terry Scully - Mariusz Benoit
Elderson - Derek Francis - Jerzy Tkaczyk
Aubrey Greene - John Bailey - Jerzy Molga
.
Soames Forsythe czyli Eric Porter/ ten serial należał do niego/ i jego polski głos, rewelacyjny Zdzisław Tobiasz.
.
Zimna i wyniosła Irena - Nyree Dawn Porter i dodająca jej kreacji ciepła i człowieczeństwa, doskonała Anna Seniuk.
.
Młodego Jolyona grał Kenneth Moore a w wersji polskiej Roman Wilhelmi.
.
Winifredę Dartie - Margaret Tyzack - w wersji polskiej zastąpiła głosowo, wspaniała Barbara Wrzesińska.
"Znakomity serial telewizyjny z lat 60-tych XX wieku na podstawie znanej powieści noblisty Johna Galsworthy'ego. Dzieje kilku pokoleń rodziny z wyższej warstwy mieszczaństwa angielskiego epoki wiktoriańskiej po okres międzywojenny. Miłości, tajemnice rodzinne... Romans, a później małżeństwo młodego Joylona z guwernantką swojej córki; burzliwe, pełne dramatycznych momentów małżeństwo kostycznego Soamsa z piękną Ireną Heron. Świetne aktorstwo, doskonale oddana atmosfera epoki wiktoriańskiej (wnętrza, kostiumy, a przede wszystkim pogrzeb królowej Wiktorii). Wszystko to przenosi nas w świat naszych prababek - zadziwiający i czarujący pokolenie XXI wieku..."[opis dystrybutora dvd]
Pierwszy taki "poważny" i zrealizowany z dużym nakładem kosztów serial dla dorosłych w naszej telewizji. Serial odniósł nieprawdopodobny sukces u nas, przede wszystkim dzięki rewelacyjnemu dubbingowi w reżyserii Zofii Dybowskiej-Aleksandrowicz. Jeśli ktoś, kto wtedy oglądał ten serial, nic już z niego nie pamięta, to pamięta wielka kreację dubbingową Zdzisława Tobiasza, który doskonale wybronił "sztywnego" Soamsa i dodającą ciepła i zadumy Annę Seniuk, która tchnęła życie w dość sztywną i trochę odpychającą Irenę.
Bardzo dziękuję Marcie za udostępnienie nam listy płac naszych dubbingowców do tego serialu.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
DUBBING ROKU-film kinowy
2.Obcy (Lo straniero / L'Etranger) - Wł-Fr-Algierskiej 1967 reż. Luchino Visconti
reż. dubb.: Jerzy Twardowski
dialogi: Krystyna Albrecht i Grażyna Dyksińska
dźwięk: Mariusz Kuczyński
montaż: Janina Nowicka
kierownik produkcji: Tadeusz Simiński
Meursault - Marcello Mastroianni - Ignacy Gogolewski,
Marie Cardona - Anna Karina - Zofia Merle,
sędzia śledczy - Georges Wilson - Tadeusz Cygler,
obrońca - Bernard Blier - Aleksander Bardini,
Raymond Sintes - Georges Geret - Cezary Julski,
Masson - Mimmo Palmara - Henryk Czyż,
pani Masson - Angela Luce - Krystyna Karkowska,
ksiądz - Bruno Cremer - Janusz Bukowski,
sędzia - Pierre Bertin - Leon Pietraszkiewicz,
prokurator - Alfred Adam - Zdzisław Mrożewski,
Salamano - Joseph Marechal - Stanisław Milski,
oraz H. Staszewska, Kazimierz Biernacki i inni ...
.
Meursault - Marcello Mastroianni i doskonale go dubbingujący Ignacy Gogolewski.
.
Anna Karina [Marie Cordona] i jej polski głos- Zofia Merle.
.
Georges Wilson grający sędziego śledczego i Tadeusz Cygler.
.
Bernard Blier grający obrońcę i dubbingujący go już po raz kolejny Aleksander Bardini.
.
Georges Geret grający Raymonda Sintes i Cezary Julski.
.
Bruno Cremer grający księdza i Janusz Bukowski.
.
Sędziego zagrał Pierre Bertin a w polskiej wersji - Leon Pietraszkiewicz.
"Barwna adaptacja głośnej powieści Alberta Camusa. Luchino Visconti, autor "Opętania", "Ziemia drży", "Rocca i jego braci", "Lamparta" mówił w jednym z wywiadów, że w bohaterze "Obcego", w jego doświadczeniach, buncie przeciwko konformizmowi, można znaleźć postawę dzisiejszej młodzieży, jej pogardę dla uporządkowanego i narzuconego jej świata..." [F]
"... Meursault, urzędnik w przedwojennym Algierze, przybył do Merango, aby wziąć udział w pogrzebie matki, która zmarła w przytułku dla starców. Nie okazał żadnego ze zwykłych w takiej sytuacji uczuć: pokonany przez upał - zasnął nawet w trakcie nabożeństwa. Następnego dnia udał się na plażę i odnowił znajomość ze swą kochanką Marią Cardona. Zgodził się pomóc Raymondowi Sintes, osobnikowi o reputacji stręczyciela i napisać list do jego niewiernej arabskiej kochanki. Po aresztowaniu Raymonda za pobicie dziewczyny, Meursault świadczył w jego sprawie, za co wraz z Marią został zaproszony do spędzenia najbliższej niedzieli w postawionym na plaży domku znajomych oskarżonego - Massonów. Kiedy udali się tam wraz ze zwolnionym z aresztu Raymondem w ślad za nim podążyło trzech Arabów, wśród których znajdował się również brat pobitej dziewczyny. W bójce, jaka się wywiązała, Raymond został lekko ranny. Meursault zabrał mu rewolwer i wyperswadował zastrzelenie napastnika. Przed powrotem do miasta odbył spacer po plaży. Oślepiony przez słońce zabłądził nad potok i natknął się na jednego z trzech prześladowców. Gdy Arab wydobył nóż, Meursault oddał w jego stronę pięć strzałów. Został aresztowany pod zarzutem morderstwa. Doszedł do wniosku, że przyczyną takiego obrotu sprawy była nie tyle sama zbrodnia, ile jego zachowanie się na pogrzebie matki, niewczesny stosunek z Marią, przyjaźń z Raymondem, jawny ateizm - wszystko to bowiem świadczyło przeciwko niemu. Został skazany na śmierć. Odwiedzony w celi skazańców przez księdza, Meursault odrzuca nadzieję pozagrobowej łaski..." (FSP)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.Gwiazdy Egieru (Egri csillagok) - Węg. 1968 reż. Zoltán Várkonyi
reż. dubb.: Maria Olejniczak
István Dobó - Imre Sinkovits - Mariusz Dmochowski,
Gergely Bornemissza - István Kovács - Andrzej Zaorski,
Éva Cecey - Vera Venczel - Joanna Sobieska,
Jancsi Török - Péter Benkő - Jerzy Rogowski,
kapitan Mekcsey - Tibor Bitskey - Leon Pietraszkiewicz,
Cygan Sárközi - Gábor Agárdy - Ryszard Pietruski,
Jarmudżak - György Bárdy - Zygmunt Maciejewski,...
"Dwuczęściowe, barwne, szerokoekranowe widowisko historyczne. Akcja toczy się na Węgrzech w latach 1530-1552, w okresie sporów dynastycznych o koronę węgierską i walk z Turkami. Intryga, obyczaje, sensacja, przygoda i batalistyka..." [F]
"Część 1 - Rok 1530. Węgry pod panowaniem Zapoly uznały zwierzchnictwo sułtana, ale mimo to wojska tureckie grabią mienie, palą wioski i porywają niewolników. Wśród podstępnie uprowadzonych znalazła się również mała Evka Cecey i jej przyjaciel Gergely. Dzieciom udało się zbiec z niewoli; uciekając zabrali konia z bogatym łupem i drogocennym talizmanem Turka Jarmudżaka. Chłopiec w nagrodę za męstwo zostaje oddany do szkoły rycerskiej. Spotykamy go ponownie już jako młodzieńca w służbie magnata Balinta Toroka, z którym przybywa na królewski dwór. Odnajduje tam przyjaciółkę z lat dziecinnych Evę Cecey - obecnie damę dworu królowej Izabelli. Młodzi pozostali wierni miłosnym ślubom złożonym przed laty, ale muszą się ponownie rozstać. Królowa-regentka opuszcza z całym dworem Budę i z rozkazu sułtana oblegającego miasto przenosi się do Siedmiogrodu. Gergely zaś idzie na służbę do rycerza Istvana Dobo i razem z nim jedzie do papieża prosić o pomoc w walce z muzułmanami. Misja kończy się fiaskiem. Gergely po powrocie do kraju dowiaduje się, że królowa wydaje Evę za mąż. Przybywa więc pospiesznie na dwór i uprowadza ukochaną. Po ślubie młodzi wyjeżdżają z Janosem Torokiem synem Balinta do Istambułu, aby uwolnić jego ojca. Po wielu nieudanych próbach wracają do kraju. W drodze powrotnej spotykają właściciela zabranego przed laty talizmanu - starego Jarmudżaka, który od lat bezskutecznie go poszukiwał...
Część 2 - Rok 1552. Poszukujący swego talizmanu Jarmudżak trafia w końcu do domu Gergely Bornemissza, ale kapitan jest już w Egerze, gdzie zebrali się najdzielniejsi rycerze by pod wodzą Istvana Dobo przygotować obronę twierdzy. Turek uprowadza syna kapitana i przybywa pod mury Egeru. Rozpoczyna się oblężenie twierdzy. Istvan Dobo prosi o pomoc króla Ferdynanda, Habsburg odmawia jednak udziału w walce i załoga zdana jest wyłącznie na własne siły. Bohaterska obrona trwa przeszło 40 dni. W końcu Turcy przypuszczają ostatni szturm, który zostaje odparty przy pomocy nowych wojennych machin skonstruowanych przez Gergely Bornemissza. Turcy rezygnują z dalszego oblężenia. W walce o Eger ginie Jarmudżak, a mały Jancsi wraca do rodziców..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4.Nasza zwariowana rodzinka (Naše bláznivá rodina) - CSRS 1968 reż. Jan Valášek
reż. dubb.: Mirosław Bartoszek
Jana - Bohumila Houdková - Agnieszka Bartoszek,
Zuza - Jarmila Srbová - Joanna Janiszewska,
Solnickova - Jiřina Jirásková - Barbara Wałkówna,
Solnicka - Vladimír Menšík - Bogusław Sochnacki,
babcia - Jiřina Šejbalová - Helena Wilczyńska,...
"Kiedy po ostatnim ciężkim wypadku dwunastoletnia Jana wraca ze szpitala do domu, spostrzega, że między rodzicami coś się zmieniło, a w pokoju ojca znajduje się tapczan, którego przedtem nie było. Te i inne oznaki jej zdaniem wskazują, że rodzice mają zamiar rozejść się. Jana postanawia walczyć przeciwko temu nieszczęściu. Według opowiadań koleżanek ze szkoły, kiedy rodzice chcą oznajmić dzieciom o rozwodzie, najczęściej czynią to tak: kupują bilety do cyrku, potem prowadzą dzieci na lody, a następnie zabierają na wycieczkę statkiem. Gdyby to kiedyś miało nastąpić - Jana gotowa jest utopić się, bo życie nie będzie już miało dla niej znaczenia.
Wspólnie ze starszą siostrą Zuzą, usiłują ustalić, czemu rodzice pragną się rozejść. ... Kim są ich nowe sympatie. Pierwszy dzień nie daje rezultatów - tata jest niewinny. Następnego dnia mama spotyka się z jakimś panem, ale okazuje się, że jest to tata. Uradowane dziewczęta biegną do domu, aby urządzić rodzinne święto. Nagle ojciec zaprasza wszystkich do cyrku. Straszne podejrzenie wkrada się w dusze dziewcząt. Nie cieszy ich przedstawienie, nie chcą jeść lodów. Podczas przejażdżki łodzią po jeziorze ojciec nieśmiało zapytuje, czy pragną nowego braciszka lub siostrzyczkę bo właśnie mama... Dziewczęta szaleją z radości. W zamieszaniu Jana wpada do wody łamiąc sobie przy okazji rękę. Film kończy się wizytą kochającej rodziny w szpitalu..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5.Zwariowałeś Toni (Tony, tobě přeskočilo) - CSRS 1968 reż. Drahomíra Králová, Věra Šimková-Plívová
reż.dubb.: Izabela Falewicz
Toni - Ľudovít Kroner - Wiktor Grotowicz,
Prasilek - Pepik Filip - Jan Zmora,
Joska - Josef Masničák - Jan Smoliński,
Anicka - Zdenka Smrčková - Justyna Dąbrowska,
Ruzena - Jiřina Šolcová - Dorota Przewłocka,
grabarz - Adam Matejka - Konrad Morawski,
Kotajda - Věra Tichánková - Olga Bielska,
opiekunka społeczna - Pavla Maršálková - Helena Dąbrowska,
Komprda - Jiří Bakeš - Grzegorz Zuchowicz,
Koblizka - Martin Procházka - Leszek Wernio,
Kacka - Kateřina Šimková - Ewa Osińska,...
"Komedia liryczna. Ubogi, ale posiadający złote serce wieśniak przygarnia czworo sierot, które znajdują u niego dom i ciepło życia rodzinnego. Film nagradzany w Czechosłowacji i poza jej granicami..." [F]
"Po uroczystym pogrzebie rodzina dzieli dobytek pozostały po parze samotnych starszych ludzi, których śmierć spowodowało zdobyte z olbrzymim trudem auto. Nikt nie zabiega tylko o małego chłopca Prasilka, wziętego na wychowanie z sierocińca. Rozwalającą się chałupę i małego bierze w posiadanie poczciwy stryjek Toni. Samotnemu mężczyźnie chętnie dopomogłaby wdowa Kotajda, pragnąca wstąpić znów w ślubne związki, ale Prasilek zazdrośnie strzeże męskiej wspólnoty. Sprząta, gotuje, a nawet robi wielkie pranie. Trapi go myśl o bracie i dwóch siostrach, znajdujących się w różnych domach dziecka. Prasilkovi udaje się przekonać Toniego, że przydałby się im ktoś do pomocy w domu i w polu. I tak pewnego dnia zjawia się 9-letni Joska. Spokój całej trójki zakłóca opiekunka społeczna grożąc odesłaniem chłopców do domów dziecka, o ile wszyscy nie będą mieli oddzielnych łóżek. Do utrzymywania porządku w domu przydałaby się kobieta, a najlepszą kandydatka jest - zdaniem chłopców - ich siostra Anićka. Toni się zgadza nie wiedząc, że jest ona 6-letnią dziewczynką... Cała trójka, pamiętając o przestrogach opiekunki społecznej, kradnie nocą grabarzowi deski i kleci z nich łóżka, aby higienie stało się zadość. W końcu przybywa do domu Toniego najstarsza siostra Ruzena, umiejąca prać i gotować. Ona to przypomina o urodzinach Toniego. Najodpowiedniejszym prezentem byłyby nowe spodnie, ale ze sprzedaży zebranych grzybów udaje się zdobyć sumę, za która można kupić tylko spodenki gimnastyczne. Toni jest wzruszony urodzinową uroczystością, ale nie ma szczęścia bez cierni. Grabarz upomina się o skradzione deski, a opiekunka społeczna przynosi wiadomość, że udało się jej zdobyć cztery miejsca w jednym domu dziecka. Toni pokochał dzieci, nie wyobraża sobie życia bez nich. Przy butelce śliwowicy będzie usiłował wytłumaczyć to gorliwym urzędnikom..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6.W królestwie króla gór (Kekčeve ukane / Dovitljivi Kekec) - Jug. (Słowenia) 1969 reż. Jože Gale
reż. dubb.: Henryka Biedrzycka
Kekec - Zlatko Krasnič - Jan Zmora,
Rožle -Boris Ivanovski - Gwidon Zlatke,
Mojca -Jasna Krofak - Ewa Złotowska,
Vitranc -Jože Zupan - Mieczysław Stoor,
Brinclej - Milorad Radovič - Lechosław Herz,
Bedanec - Polde Bibić - Mieczysław Milecki,...
"Barwna baśń dla dzieci. Adaptacja bajki Josipa Vandota, której bohaterem jest odważny i sprytny góralczyk Kekecz, niezmiernie popularny wśród dzieci jugosłowiańskich.." [F]
"W małym domku wśród gór i lasów mieszkają osieroceni - Rozle i jego siostra Mojca. W górach grasuje brutalny i zły kłusownik Bedanec, który łapie w sidła zwierzęta i bogaci się na sprzedaży ich futerek. Władca gór - sprawiedliwy sędzia Vitranc ostrzega, że spotka go kara, ale Bedanec lekceważy słowa starca i mści się na Brincelju - dziwnym człowieczku o gołębim sercu. Zamyka go w klatce i zamierza pokazywać na jarmarkach w mieście, bowiem Brincelj pięknie gra na fujarce. Rodzeństwo obserwuje z ukrycia scenę porwania Brincleja i zawiadamia o tym Kekeca. Nieustraszony pastuszek postanawia ratować przyjaciela. Razem z tchórzliwym Rozle zakradają się do chaty Bedanca, ale nie mogą uratować Brincelja. Kekec ucieka, ale kłusownikowi udaje się uwięzić Rozle. Pastuszek nie rezygnuje jednak z walki. Po kilku nieudanych próbach przedostaje się kominem do chaty Bedanca i wyprowadza z niewoli swych przyjaciół, a zły kłusownik wpada we własne sidła zastawione na zwierzęta. Błaga więc chłopców o pomoc w wydostaniu się z głębokiego dołu i przyrzeka poprawę. Zjawia się wówczas wszechmocny król gór Vitranc i przypomina kłusownikowi swe ostrzeżenie. Bedanec pojmuje swój błąd i z zapałem przystępuje do odbudowywania domku Brincelja, który spalił w porywie złości. W górach panuje znów spokój..." (FSP)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7.Zwiadowca (Eto było w razwiedkie = Это было в разведке) - ZSRR 1968 reż. Lew Mirski
reż. dubb.: Izabela Falewicz
Wasia Kołosow - Witia Żukow - M. Chmielewski,
sierżant Jegorow - Walerij Małyszew - Bogusz Bilewski,
Marfutenko - Władimir Grammatikow - Roman Wilhelmi,
Marian Opania, Stanisław Niwiński, Andrzej Zaorski, Lechosław Herz, Zygmunt Listkiewicz, Jerzy Molga, Jerzy Kamas,...
"... Wracający ze szpitala na front sierżant Jegorow ma nie lada kłopot: spotkany w pociągu chłopak nie odstępuje go na krok, twierdzi, że on "musi iść na wojnę". Nie mogąc się go pozbyć Jegorow przyprowadza "gościa" do oddziału. Tu zdecydowano, że nazajutrz chłopiec zostanie odtransportowany na tyły. Ale rankiem malca już nie było. Zaniepokojony Jegorow odnajdzie go w oddziale zwiadowców: umundurowany Wasia dumnie pręży pierś, na której widnieje medal "za odwagę". To odznaczenie za brawurową walkę ze spotkanym w lesie niemieckim lotnikiem, zaplatanym we własny spadochron...
Odważny chłopak zdobywa sympatię i szacunek oddziału zwiadowców. Jest niezastąpiony jako łącznik, potrafi przemknąć się przez najsilniej strzeżone linie wroga.
Trwają walki. Zwiadowcy otrzymują zadanie, od którego zależy powodzenie wielkiej operacji bojowej. Trzeba dowiedzieć się gdzie znajdują się niemieckie składy amunicji i naprowadzić na nie - zawieszając na drzewach białe szmaty - radzieckie samoloty, a następnie wysadzić w powietrze most kolejowy. Pierwsza część zadania zostaje powierzona Wasi, druga - kilkunastu żołnierzom. Gdy samoloty bombardują już oznaczony cel, upojony sukcesem chłopak biegnie na most i sam wysadza go w powietrze. Ten brawurowy wyczyn ma tragiczne skutki: Wasia dostaje się w ręce Niemców. Zwiadowcy odbiją chłopca, ale za jego życie - wielu zapłaci własnym..." (FSP)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
8.Lew pręży się do skoku (Az oroszlán ugrani készül ) - Węg. 1968 reż. György Révész
reż.dubb.: Maria Olejniczak
Klauberg - Andor Ajtay - Władysław Surzyński,
Helga - Irén Psota - Zofia Rysiówna,
As - István Bujtor - Marian Kociniak,
Eva - Ilona Medveczky - Aleksandra Zawieruszanka,
Boger - József Szendrõ - Mieczysław Pawlikowski,
Godó - József Madaras - Henryk Czyż,...
"Barwna komedia kryminalna. Agent węgierskiego wywiadu ściga hitlerowskich zbrodniarzy wojennych, którzy po wojnie ukryli się w różnych częściach świata.." [F]
"... Dr Klauberg, były lekarz obozu koncentracyjnego w Eisgarten, po odbyciu dwudziestoletniej kary więzienia, wyjeżdża do Jugosławii, gdzie na wyspie w pobliżu Dubrownika ukrył przed zakończeniem wojny wyhodowane przez siebie śmiercionośne bakterie.
W tym samym celu jedzie do Jugosławii były szef Klauberga, hitlerowiec Boger. Obaj chcą zdobyć straszliwe ampułki, aby zyskać panowanie nad światem. Aby zmusić Klauberga do wydania ampułek Boger porywa jego ukochaną córkę Ewę. Do akcji wkracza As, tajny agent węgierski. Uwolni on Ewę, a uszczęśliwiona dziewczyna pokocha swego wybawcę. Tymczasem Klaubergowi udaje się wymknąć spod obserwacji bandy hitlerowców i dotrzeć do tajnych pomieszczeń. Wydobędzie ampułki i tylko As potrafi przeszkodzić mu w realizacji zbrodniczych planów zniszczenia ludzkości. Ewa, która wierzyła w niewinność ojca, wyrzeknie się go i pozostanie z ukochanym..." (FSP)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9.Włoch w Argentynie (Il gaucho) - Wł-Argentyna 1964 reż. Dino Risi
reż. dubb.: Henryka Biedrzycka
dialogi: Jan Moes
dźwięk: Zdzisław Siwecki
montaż: Henryka Meldner
kier. prod.: Tadeusz Simiński
Marco Ravicchio - Vittorio Gassman - Zdzisław Salaburski,
Stefano - Nino Manfredi - Wiesław Michnikowski,
inż. Marucchelli - Amadeo Nazzari - Jan Kobuszewski,
Luciana - Silvana Pampanini - Wanda Majer,
Lorella - Maria Grazia Bucella - Zofia Saretok,
Mara - Annie Gorassini - Wiesława Kwaśniewska,...
"... Na festiwal filmowy do Buenos Aires wyjeżdża grupa włoskich filmowców "drugiego rzutu", tych, którzy aktualnie nie byli zatrudnieni przy żadnym filmie: starzejąca się "diva", dwie młode gwiazdeczki, z których jedna jest przyjaciółką producenta oraz pisarz-scenarzysta. W ostatniej chwili dołącza do nich Marco Ravicchio, młody pewny siebie człowiek, podający się za specjalistę od reklamy i kontaktów z publicznością. Jest on rzeczywiście szefem prasowym biura wynajmu wysyłającego ową delegację, ale na wyjazd zgłasza się na ochotnika, pragnąc odetchnąć od codziennych kłopotów (gniewu żony, trudności finansowych, depczących mu po piętach wierzycieli), a także spędzić bezpłatne wakacje w atmosferze niecodziennej przygody. Po przybyciu do Argentyny, nic właściwie nie robiąc, Marco staje się "duszą" delegacji, nawiązuje mnóstwo kontaktów z różnymi osobistościami oraz intymne związki z współtowarzyszkami podróży. W Buenos Aires spotyka osiadłego tu od wielu lat dawnego kolegę Stefana, nieśmiałego i niezaradnego Włocha, który początkowo udaje, że osiągnął w życiu to, do czego dążył, w końcu jednak przyznaje się do pełnej porażki.Jedynym jego marzeniem jest powrót do Włoch. Marco, lekkomyślnie i beztrosko, w najlepszej wierze wciąga przyjaciela do swoich interesów, przysparzając mu mnóstwo kłopotów. Argentyńskim opiekunem delegacji staje się inny Włoch-emigrant, bogaty inż. Marucchelli, właściciel olbrzymiej rzeźni, osobnik pełen temperamentu i inicjatywy. Marco stara się wykorzystać tę znajomość, m. in. uwodząc żonę bogacza. Mimo szeregu nieporozumień i zadrażnień, w dniu wyjazdu całej grupy Marucchelli zjawia się na lotnisku, żegnając wylewnie rodaków wracających do ojczyzny..." (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
10.Wiosenne wody (Jarní vody) - CSRS 1968 reż. Václav Krška
reż. dubb.: Romuald Drobaczyński
Dymitr Pawłowicz Sanin - Vit Olmer - Zbigniew Bielski,
Gemma - Alžbeta Štrkuľová - Barbara Marszałek,
Maria Nikołajewna Połozowa - Květa Fialová - Jadwiga Siennicka,
Lenora Roselli - Marie Glázrová - Lena Wilczyńska,
Hipolit Sidorycz Polozow - Vladimír Krška - Ryszard Dembiński,
Pantaleone - Josef Kemr - Bohdan Wróblewski,
Karl Kluber - Luděk Munzar - Mirosław Szonert,
Von Dönhof - Jan Schánilec- Maciej Małek,...
"Barwna, szerokoekranowa adaptacja opowiadania Turgieniewa. Reżyser starał się zachować poezją i romantyzm tej jednej z najpiękniejszych historii miłosnych literatury światowej.." [F]
"Odpoczywając po gwarnym przyjęciu w ciszy swego gabinetu stary szlachcic Sanin znajduje przypadkowo żelazny pierścień, przypominający mu historię z dawno minionej młodości, która zaważyła na całym jego życiu. Było to w roku 1850... 24-letni Sanin wracając z Włoch do Rosji zatrzymuje się w niemieckim mieście. W cukierni Giovanniego Roselli poznaje Gemmę, młodą i piękną Włoszkę. Oczarowany urodą dziewczyny - odkłada swój wyjazd. Narzeczony Gemmy, kupiec Karl Kluber, mimo, że nie sprzyja Saninowi, przyjmuje jednak zaproszenie na spędzenie niedzieli w pobliskiej miejscowości wypoczynkowej. W czasie obiadu w miejscowej restauracji uroda dziewczyny prowokuje jednego z oficerów do złożenia jej, uwłaczających godności damy, wyrazów uznania. Sanin wyzywa śmiałka na pojedynek. Wypadki te utwierdzają Gemmę w uczuciu do Rosjanina. Wbrew woli matki zrywa zaręczyny z Kluberem. Pani Roselli godzi się w końcu na małżeństwo córki z Saninem, tym bardziej, że decyduje się on sprzedać swój majątek w Rosji i ulokować część pieniędzy w rozwój jej cukierni. Spotkany przypadkowo na ulicy znajomy ziemianin Hipolit Połozow radzi Saninowi zwrócić się z propozycją sprzedaży majątku do jego bogatej żony Marii Nikołajewnej, która otoczona tłumem wielbicieli przebywa na zamku pana Despreauxe. Maria Nikołajewna zakłada się ze swym mężem, że również i Sanina włączy do kolekcji swych adoratorów. W sidłach uwodzicielskiej i wyrafinowanej Marii - Sanin zapomina wkrótce o Gemmie. Żelazny pierścień - upominek od Marii - przypomni po latach opuszczonemu i zestarzałemu mężczyźnie młode lata, które upłynęły jak wiosenne wody..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
11.Tajemniczy mnich (Tainstwiennyj monach = Таинственный монах) - ZSRR 1968 reż. Arkadyj Kolcatyj
reż.dubb.: Romuald Drobaczyński
dialogi: Janina Balkiewicz
teksty piosenek: Janusz Słowikowski
dźwięk: Anatol Łapuchowski
montaż: Henryka Gniewkowska
kier. prod.: Grzegorz J. Kacprzak
Woroncow - Władimir Drużnikow - Mirosław Szonert,
Stronski - Aleksander Bielawski - Janusz Kubicki,
Łobow - Walentin Zubkow - Bogusław Sochnacki,
komendant - Konstantin Sorokin - Janusz Kłosiński,
Łatyszew - Jewgienij Żarikow - Maciej Małek,
Zinaida Pawłowna - Tatjana Koniuchowa - Danuta Markiewicz,
Jełpidifor - Stanisław Czekan - Ireneusz Kaskiewicz,
Sienia - Aleksander Lebiediew - Michał Szewczyk,
Ryżow - Kiriłł Stolarow - Zbigniew Bielski,
oraz: Lena Wilczyńska, Barbara Wałkówna, Emilian Kamiński, Kazimierz Iwiński, Zygmunt Nowicki, Ryszard Dembiński, Leonard Szewczuk i inni...
"Barwny film przygodowy. Podstawą scenariusza są tu autentyczne wydarzenia, które rozegrały się na Ukrainie w roku 1920. Armia Denikina była już rozbita. Wrangel schronił się na Krymie, a w słynnym monasterze Materny ukryli się białogwardziści udający mnichów. Czekiści dostali zadanie ujawnienia i likwidacji białogwardyjskich spiskowców.." [F]
"... Woroncow i Stronski, dwaj białogwardyjscy oficerowie, którym udało się zbiec z rąk czekistów, znajdują schronienie w monasterze. Monaster jest w rzeczywistości sztabem organizacji, przygotowującej kontrrewolucyjny spisek i terroryzującej miejscową ludność. Wśród przebranych za mnichów białogwardzistów jest również "Śmiały" - czekista, któremu władze bezpieczeństwa powierzyły zadanie rozszyfrowania planów spiskowców. Białogwardziści podejrzewają zdradę: do monasteru przybywa szef ich kontrwywiadu Zinaida Pawłowna, która za wszelką cenę pragnie zdemaskować "tajemniczego mnicha". Również czekiści przekonują się, że w ich szeregi wkradł się szpieg. Po wielu śmiałych operacjach, przemyślanych akcjach wywiadowczych i rozszyfrowaniu zdrajcy - czekistom udaje się uprzedzić wroga i nie dopuścić do rebelii białogwardyjskiego podziemia. Choć Zinaida Pawłowna odkryje wreszcie który z fałszywych mnichów służy siłom rewolucji - "Śmiały" ucieknie z aresztu i weźmie udział w decydującej rozgrywce w monasterze. Banda Woroncowa przestanie istnieć - w dużej mierze za sprawą Stroińskiego - "tajemniczego mnicha", któremu niedawno nadano pseudonim akcentujący odwagę..." (FSP)
- ciekawostką jest to że twórcy filmu dedykowali go: "radzieckim organom bezpieczeństwa" w ich 50 rocznicę powstania...AMEN.
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
12.Winnetou wśród Sepów (Medju jastrebovima / Unter Geiern) - Jug-Fr-RFN 1964 reż. Alfred Vohrer
reż.dubb.: Jerzy Twardowski
dialogi: Krystyna Albrecht
dźwięk: Jerzy Januszewski
montaż: Anna Szatkowska
kier. prod.: Mieczysława Kucharska
Old Surehand - Stewart Granger - Jerzy Kamas,
Winnetou - Pierre Brice - Jerzy Molga,
Wokadeh - Gojko Mitic - Tomasz Zaliwski,
Annie - Elke Sommer - Joanna Jedlewska,
Martin - Gotz George - Janusz Bukowski,
Bauman - Walter Barnes - Jerzy Tkaczyk,
Preston - Sieghardt Rupp - Zdzisław Salaburski,
Weller - Miha Balon - Cezary Julski,
Leader - Renato Baldini - Leon Pietraszkiewicz,
Old Wabble - Paddy Fox - Krystian Tomczak,...
"... Droga do Arizony wiedzie przez niebezpieczną okolicę Llano Estacado opanowaną przez groźnych bandytów, zwanych "Sępami". Banda zamieszkuje opuszczone osiedle poszukiwaczy złota, napada na podróżnych i wywołuje ciągle nowe, krwawe walki z prawowitym właścicielem tej ziemi - indiańskim plemieniem Szoszonów.
Annie, córka handlarza diamentów, podróżuje do Arizony w towarzystwie Old Surehanda i Old Wabble'a. Farma przyjaciela Old Surehanda - Baumanna, u którego zamierzają odpocząć została ograbiona i spalona, a żona Baumanna - zamordowana. Banda "Sępów" oskarża o ten czyn Szoszonów. Zrozpaczony Baumann obraża wodza Szoszonów - Wokadeha, a ten zaprzysięga zemstę. Tymczasem bandyci przebrani za traperów, duchownych i żołnierzy wślizgują się między pionierów prowadząc ich w pułapkę...
Annie zostaje uprowadzona (bandyci wiedzą o złocie, które wiezie) i uwolni ją syn Baumanna przy pomocy Winnetou. Tymczasem stary Baumann wpada w ręce Szoszonów i tylko dzięki Old Surehandowi udaje mu się uniknąć pala męczarni. Wraz z Old Surehandem śpieszy uprzedzić karawanę o grożącym niebezpieczeństwie. Natomiast Szoszonowie odkrywają nową zbrodnię bandy, która zbeszcześciła święte miejsce grzebania zmarłych i zabiła wszystkich strażników "doliny śmierci". Wraz z Winnetou wojownicy Szoszonów ruszają na odsiecz pionierom, którzy pod komendą Old Surehanda odpierają ostatni już napad bandy "Sępów"..." (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13.Nie smuć się- (Nie goriuj! = Не горюй! = Ar daidardo ) - ZSRR (Gruzja) 1969 reż. Georgij Danielija
reż. dubb.: Tomasz Listkiewicz
dźwięk: Mariusz Kuczyński
montaż: Danuta Sierant
Beniamin Głonti - Wachtang Kikabidze - Marian Kociniak,
Lewan Cincadze - Sergo Zakariadze - Michał Pluciński,
Sofiko - Sofiko Cziaureli - Teresa Szmigielówna,
Łuka - Georgij Kawtaradze - Roman Wilhelmi,
Dodo - Karlo Sakandelidze - Zbigniew Kryński,
kataryniarz Sandro - Ippolit Chwiczija - Lech Ordon,
pop - Kote Dauszwili - Czesław Lasota,
książę - Dawid Abaszidze - Kazimierz Wichniarz,...
"Swobodna transpozycja znanej francuskiej powieści Tilliera. Dziewiętnastowieczna Gruzja, epikurejska radość życia, soczyście namalowane postacie, łagodna ironia. Reżyserował Georgij Danielija, współautor głośnego "Sierioży" i autor "Chodząc po Moskwie"... [F]
"... "Było to w końcu zeszłego stulecia w małym słonecznym miasteczku. Może nawet tego nie było. Chociaż nie, chyba jednak było".
Po ukończeniu studiów w Petersburgu wrócił do małego miasteczka w rodzinnej Gruzji lekarz Beniamin Głonti. Wiodło mu się nie najlepiej: pacjenci woleli wypróbowane metody znachora Lewana Cincadze, dochody były małe, a i te umiał Beniamin tracić w kawiarni, na biesiadach ze znajomkami, przy winie i śpiewie. Siostra Beniamina Sofiko, królująca wśród licznego potomstwa, w trosce o przyszłość brata który u niej zamieszkał, doradziła mu małżeństwo z Meri, córką bynajmniej nie biednego Lewana. Ten upodobał sobie Beniamina, w którym zwietrzył dobrego kompana do szklanki wina i beztroskiego filozofowania - i byłoby się może wszystko dobrze ułożyło, gdyby nie seria wydarzeń, która stanęła na przeszkodzie planom sympatycznego lekkoducha. Najpierw narazi się despotycznemu księciu, który go śmiertelnie obrazi; odzyska spokój dopiero wówczas, gdy z nawiązką odpłaci Jego Wysokości. Później pewien lichwiarz wsadzi go do więzienia, nie mogąc doczekać się spłaty starego długu. Kiedy Beniamin wyjdzie na wolność - Sofiko z rodziną będzie już gnieździć się w starej szopie; sprzedała swój dom by wykupić brata. A Meri będzie już kochać porucznika Iszchneli, będzie oczekiwać jego dziecka. Oficer zginie wkrótce z ręki księcia, a Meri umrze po urodzeniu syna. Tych ciosów nie wytrzyma stary Lewan. A Beniamin zabierze niemowlę i stanie z nim w progu rozbrzmiewającej gwarem izdebki Sofiko..." (FSP)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
14.Wkrótce nadejdzie wiosna (Skoro pridiot wiesna = Скоро придёт весна = Male gazapkhuli mova) - ZSRR (Gruzja) 1967 reż. Otar Abesadze
reż. dubb.: Maria Olejniczak
dialogi: Jan Moes
dźwięk: Jerzy Bolesławski
montaż: Henryka Meldner
kier. prod.: Mieczysława Kucharska
Minago - Sergo Zakariadze - Janusz Paluszkiewicz,
Mariam - Cecylia Takajaszwili - Alina Żeliska,
Bidzina - Tengiz Arczwadze - Tomasz Zaliwski,
Gio - Nigzar Magawariani - Jerzy Rogowski,
oraz Jerzy Turek i inni...
"Bohater-stary gruziński wieśniak, tło-zimowe, przeniknięte chłodem pejzaże Gruzji. Silne związki między człowiekiem a przyrodą. Dramatyczna walka bohatera przeciwko rozrywaniu się więzi rodzinnych, samotności. Dyplom za najlepszy debiut reżyserski dla Otara Abesadze na Festiwalu Filmowym Republik Zakaukazia i Ukrainy w Erywaniu w roku 1968..." [F]
"... Stary Minago i jego żona Mariam całe życie związali ze swoją wioską, z rodziną. Ale synowie chcieli żyć inaczej. Młodszy, Gio, wyprowadził się na stałe do Tbilisi, rozpoczął tu studia. Starszy, Bidzina, po ukończeniu uczelni wrócił do wsi jako agronom; ale i on tęskni za miastem, żeni się z miejską kobietą, opuszcza rodzicielski dom. Po śmierci Mariam stary chłop zostanie sam. Daremnie będzie zapraszał sąsiadów na pogawędkę przy winie - każdy z nich ma swoje sprawy, każdy gdzieś się spieszy. Tylko na krótko uda się czasem zapomnieć o samotności - jak wówczas, gdy pod dach Minago zabłąkał się przejazdem wędrowny stary fotograf. Ale po jego odejściu tym mocniej zacznie doskwierać tęsknota za bliskimi. I Minago wyruszy do miasta, by porozmawiać z synami, zobaczyć jak żyją, spróbować ich lepiej zrozumieć. A może skłonić do powrotu? Porozmawia, zrozumie. Raz jeszcze otrzyma propozycję przeniesienia się do miasta. I raz jeszcze ją odrzuci... " (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15.Nie drażnić cioci Leontyny- (Faut pas prendre les enfants du bon Dieu pour des canards sauvages) - Franc. 1968 reż. Michael Audiard
reż. dubb. Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
dialogi polskie: Krystyna Uniechowska
Leontyna - Francoise Rosay - Irena Horecka,
Rita - Marlene Jobert - Anna Seniuk,
Karol - Bernard Blier - Aleksander Bardini,
Fred - Andre Pousse - Jan Świderski,
Tyberiusz - Claude Rollet - Krzysztof Kalczyński,
Serafin - Paul Frankeur - Zbigniew Kryński,
Kazimierz - Robert Dalban - Stanisław Winkowski,...
Szacowna dama była niegdyś postrachem podziemnego przestępczego świata od Chicago aż po Jokohamę. Ale okazuje sie, że mimo upływu lat wcale nieźle potrafi okiełznać paryskich gangsterów. Największą atrakcją tej barwnej komedii sensacyjnej jest udział wielkiej francuskiej aktorki Francoise Rosay, niegdyś znakomitej odtwórczyni głównej roli w filmie Feydera "Zwyciężyły kobiety". [F]
Piękna i pozbawiona skrupułów Rita zdobywa środki na spokojne życie wykorzystując swych przyjaciół, gangsterów, którzy za nią nadstawiają karku. W końcu miarka się przebiera i Gruby Karol pozbawia Ritę spodziewanego łupu. Rozgoryczona dziewczyna wzywa na pomoc ciocię Leontynę, ongiś postrach podziemia od Chicago op Jokohamę, dziś szanowną emerytkę. Ciocia przybywa do Paryża zaprzysiągłszy zemstę Karolowi. Mimo paniki w podziemnym światku, Gruby Karol usiłuje montować serię zamachów na Leontynę, ale starsza pani uchodzi cało z najbardziej wymyślnych pułapek. Karol wysyła więc do jej domu swego siostrzeńca Tyberiusza z zadaniem oczarowania Rity (co nie jest trudne) i nawiązania pertraktacji pokojowych. Młodzi mają się pobrać i podzielić łupem. Wtedy wkracza do akcji Fred, zimny i cyniczny gangster, któremu Rita Obiecała rękę. Ciocia Leontyna poskramia go po zapierającym dech w piersiach pojedynku. W końcu ślub Rity i Tyberiusza dochodzi do skutku, a staruszka wraca do Mentony na dobrze zasłużony odpoczynek. (FSP)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
16. Rozbójnicy sycylijscy (I Briganti Italiani / Les Guerilleros) - Wł-Fr 1961 reż. Mario Camerini
reż. dubb.: Maria Piotrowska
dialogi: Janina Balkiewicz
dźwięk: Anatol Łapuchowski
montaż: Łucja Kryńska
kier. prod.: Grzegorz Kacprzak
Vincenzino O'Caporale - Vittorio Gassman -Janusz Kubicki,
Sante Carbone - Ernest Borgnine - Sławomir Misiurewicz,
Assunta Carbone - Katy Jurado - Barbara Wałkówna,
Mariantonia - Rosanna Schiaffino - Izabela Pieńkowska,
płk. Breviglieri - Bernard Blier - Jerzy Przybylski,
markiza - Micheline Presle - Jadwiga Siennicka,
Don Ramiro - Mario Feliciani - Kazimierz Iwiński,
O'Ciattone - Donato Castellaneta - Ryszard Dembiński,
oraz Tadeusz Sabara i inni....
Rok 1861, Sante Carbone, bandyta grasujący na południu Włoch, porywa pułkownika Breviglieri z armii piemonckiej, spodziewając się, że wymieni go za swą żonę - Assuntę, pojmaną przez Piemontczyków. Pułkownik usiłuje przekonać Sante, że lepiej poddać się piemonckim żołnierzom, niż zostać zabitym przez drobnych baronów z tego regionu. Sante zamierza już skorzystać z propozycji pułkownika, kiedy zjawia się Don Ramiro, emisariusz króla neapolitańskiego Franciszka II Burbona, dając mu okazję do zemsty za krzywdy doznane przez rodzinę Sante ze strony miejscowych baronów. Carbone staje na czele buntu przeciw Piemontczykom. Kiedy zjawia się wraz z grupą dezerterów, Vincenzino "O'Caporale", kapral z armii Burbonów, Carbone bierze ich do niewoli, ale Vincenzino i jego ludzie uciekają. Tymczasem Sante zostaje mianowany przez Don Ramiro generałem. Na skutek serii nieporozumień, grupa dowodzona przez Vincenzina powiększa się do rozmiarów armii i kiedy O'Caporale i Carbone znowu się spotykają - nowo upieczony generał sądzi, że zyskał ludzi. Mianuje więc Vincenzina kapitanem i swoim adiutantem, wywołując tym zazdrość bandyty - O'Zelluse. W końcu bandyci opanowują wioskę i Sante może się zemścić na baronach.
Ale posiłki od Franciszka II, które miały nadejść z pomocą dla Sante, okazują się słabe i zostają przez Piemontczyków zdziesiątkowane. Sante zostaje sam. Rozumie, że został oszukany, decyduje się poddać. Postanawia wydać nazwiska burbońskich emisariuszy. Zostaje jednak rozstrzelany. (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
17. Co wieczór o jedenastej (Każdyj wieczer w odinnadcat´ = Каждый вечер в одиннадцать) - ZSRR 1969 reż. Samson Samsonow
reż. dubb. Izabela Falewicz
dialogi: Krystyna Uniechowska
dźwięk: Mariusz Kuczyński
montaż: Maria Sucharska
kier. prod.: Jan Szatkowski
Ludmiła - Margarita Wołodina - Joanna Jedlewska,
Stanisław - Michaił Nożkin - Andrzej Seweryn,
oraz: Alina Bukowska, M. Ługieńska, Zofia Merle, Teresa Olenderczyk, Tadeusz Jastrzębowski, Jan Moes, Roman Wilhelmi i inni....
30-letni naukowiec Stanisław mieszka w niewielkim mieście, zajmuje się badaniem czynności organizmu podczas snu. Jest inteligentny, sympatyczny, przystojny - przyjaciele niepokoją się więc dlaczego do tej pory nie znalazł żony. Pewnego wieczoru, rozbawieni, namawiają Stanisława by zatelefonował pod dowolny numer i - jeśli odezwie się kobieta - ożeni się ze swą rozmówczynią. Stanisław spełnia ich życzenie - i od tego dnia co wieczór o jedenastej prowadzi długie rozmowy z nieznajomą o miłym, spokojnym głosie, czasem z lekka kpiącym, kiedy indziej zdradzającym smutek. Te rozmowy rodzą uczucie, Stanisław jest zakochany.
Jego rozmówczyni przyjechała do miasta z mężem. Przed dwoma laty mąż zmarł. Została sama, pracowała, studiowała zaocznie historię. Dotkliwie odczuwała samotność, gorzkniała. Rozmowy telefoniczne z nieznajomym wniosły zmianę w jej monotonne życie, poczuła się komuś potrzebna, co wieczór o jedenastej niecierpliwie czekała na dzwonek...
Telefon dzwonił codziennie, nawet wówczas gdy Stanisław zidentyfikował tajemniczą nieznajomą, którą okazała się ... Ludmiła, maszynistka z instytutu, której często dyktował swe prace. Nie zdradzał się przed nią: w dzień spotykali się, spacerowali, odwiedzali lokale, a wieczorem mężczyzna pędził do budki telefonicznej i wykręcał znajomy numer. Zwierzała mu się ze swych spotkań z kolegą z instytutu, a on robił jej wymówki, był zazdrosny o swe drugie wcielenie, nie umiał dzielić swych uczuć z kimkolwiek, nawet z sobą. Pewnego wieczoru powiedziała mu wszystko o tym "drugim", poprosiła by więcej nie dzwonił. Nazajutrz przyszedł do niej o jedenastej i powiedział: on już więcej nie zadzwoni. Dopiero wtedy, szczęśliwa, zrozumiała. (FSP)
Bardzo dziękuję panu Markowi Kopaczowi z Filmoteki Narodowej za spisanie z kopii filmowej danych dotyczących polskiego dubbingu.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
UWAGA! Ciąg dalszy omówień filmów dubbingowanych w roku 1970 poniżej.
.
.
